ضرب

See also: صرب, ضرت, صرت, and ض ر ب

Arabic

Root
ض ر ب (ḍ r b)
12 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /dˤa.ra.ba/
  • IPA(key): /dˤa.ri.ba/
  • IPA(key): /dˤu.ri.ba/
  • IPA(key): /dˤa.ru.ba/
  • IPA(key): /dˤar.ra.ba/
  • IPA(key): /dˤarb/
  • IPA(key): /dˤa.rab/

Verb

ضَرَبَ • (ḍaraba) I (non-past يَضْرِبُ (yaḍribu), verbal noun ضَرْب (ḍarb))

  1. to strike, to beat, to hit [with accusative ‘someone/something’ and بِ (bi) ‘with something’; or with بِ (bi) ‘with something’ and عَلَى (ʕalā) ‘on someone/something’; or with accusative ‘someone’ and عَلَى (ʕalā) ‘on something, e.g. a body part’]
    ضَرَبَ رَأْسَهُ بِٱلْجِدَارِ
    ḍaraba raʔsahu bi-l-jidāri
    He hit his head against the wall.
  2. (transitive) to shoot at, to fire at, to bombard
  3. to play [with accusative or عَلَى (ʕalā) ‘an instrument]
  4. to type (on a keyboard or typewriter)
  5. to impose, to inflict [with accusative ‘a tax, a tribute, etc.’ and عَلَى (ʕalā) ‘on someone/something’]
    • 609–632 CE, Qur'an, 3:112:
      ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ
      ḍuribat ʕalayhimu ḏ-ḏillatu ʔayna mā ṯuqifū ʔillā biḥablin mina l-lahi waḥablin mina n-nāsi
      Ignominy shall be their portion wheresoever they are found save (where they grasp) a rope from Allah and a rope from men.
      Translation by Marmaduke Pickthall
  6. to leave, to abandon, to turn away from, to forsake [with عَن (ʕan) ‘someone/something’]
  7. to sting (of a scorpion)
  8. to pitch (a tent)
    ضَرَبَ خَيْمَةًḍaraba ḵaymatanto pitch a tent
  9. to coin, to mint, to strike [with عَلَى (ʕalā) ‘a coin, money’]
  10. to seal, to stamp [with عَلَى (ʕalā) ‘a piece of writing’]
  11. to erase [with عَلَى (ʕalā) ‘something written’]
  12. to cast, to throw, to set, to put [with accusative ‘something’, along with عَلَى (ʕalā) ‘over something else’ or بَيْنَ (bayna) ‘between two people/things’]
    ضَرَبَ الفَخًّا عَلَى الطَائِرِ
    ḍaraba l-faḵḵan ʕalā ṭ-ṭāʔiri
    he threw the snare over the bird
    ضَرَبَ بَيْنَهُمَا سَدًْاhe set a barrier between (the two of) them
  13. to be long (of the night)
  14. to set or posit as an example or make a simile of, to be proverbial with
    • a. 1338, ابن عبد الحق [ʿabd al-muʾmīn ibn ʿabd al-ḥaqq ṣafīy ad-dīn al-baḡdādīy], مراصد الاطلاع على الأمكنة والبقاع[1]:
      خِلَاط
      بكَسر أوله، وآخره طاء مهملة: بلدة عامرة مشهورة كثيرة الخيرات، وهى قصبة أرمينية الوسطى، يضرب ببردها فى الشتاء المثل، وبُحَيْرَتُها يُجلَبُ منها السمك الطّرّيخ، [على وزن سكّين] «٣» ، ليس فى غيرها، يُحمَلُ إلى سائرِ البلاد البعيدة، وهى من العجب، فإنها عشرة أشهر لا يوجد فيها حيوان، لا سمك ولا غيره، ثم يَظهر بها السمك مدة شهرين، فيُصاد ويكبس.
      Xlat: A flourishing, famous town, full of amenities, it is a fortress of Central Armenia, and its burd clothing sets an example in winter, and there is Lake Van whence one imports the pearl mullet, to which there is no equal, which is carried to the rest of the towns far away, it’s wonderful, ten months the animal is not found therein, no fish nor anything, then there appears fish for two months, and is caught and pickled.
      Turkish translation in Gök, H. İbrahim (2014) XIII ve XIV. Yüzyıla ait bir coğrafya sözlüğü: Merâsidü’l-ittılâʾ ve Anadolu’ya dair kayıtları[2], Kırıkkale, page 147

Conjugation

Conjugation of ضَرَبَ (I, sound, a ~ i, full passive, verbal noun ضَرْب)
verbal noun
الْمَصْدَر
ضَرْب
ḍarb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
ضَارِب
ḍārib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَضْرُوب
maḍrūb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضَرَبْتُ
ḍarabtu
ضَرَبْتَ
ḍarabta
ضَرَبَ
ḍaraba
ضَرَبْتُمَا
ḍarabtumā
ضَرَبَا
ḍarabā
ضَرَبْنَا
ḍarabnā
ضَرَبْتُمْ
ḍarabtum
ضَرَبُوا
ḍarabū
f ضَرَبْتِ
ḍarabti
ضَرَبَتْ
ḍarabat
ضَرَبَتَا
ḍarabatā
ضَرَبْتُنَّ
ḍarabtunna
ضَرَبْنَ
ḍarabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَضْرِبُ
ʔaḍribu
تَضْرِبُ
taḍribu
يَضْرِبُ
yaḍribu
تَضْرِبَانِ
taḍribāni
يَضْرِبَانِ
yaḍribāni
نَضْرِبُ
naḍribu
تَضْرِبُونَ
taḍribūna
يَضْرِبُونَ
yaḍribūna
f تَضْرِبِينَ
taḍribīna
تَضْرِبُ
taḍribu
تَضْرِبَانِ
taḍribāni
تَضْرِبْنَ
taḍribna
يَضْرِبْنَ
yaḍribna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَضْرِبَ
ʔaḍriba
تَضْرِبَ
taḍriba
يَضْرِبَ
yaḍriba
تَضْرِبَا
taḍribā
يَضْرِبَا
yaḍribā
نَضْرِبَ
naḍriba
تَضْرِبُوا
taḍribū
يَضْرِبُوا
yaḍribū
f تَضْرِبِي
taḍribī
تَضْرِبَ
taḍriba
تَضْرِبَا
taḍribā
تَضْرِبْنَ
taḍribna
يَضْرِبْنَ
yaḍribna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَضْرِبْ
ʔaḍrib
تَضْرِبْ
taḍrib
يَضْرِبْ
yaḍrib
تَضْرِبَا
taḍribā
يَضْرِبَا
yaḍribā
نَضْرِبْ
naḍrib
تَضْرِبُوا
taḍribū
يَضْرِبُوا
yaḍribū
f تَضْرِبِي
taḍribī
تَضْرِبْ
taḍrib
تَضْرِبَا
taḍribā
تَضْرِبْنَ
taḍribna
يَضْرِبْنَ
yaḍribna
imperative
الْأَمْر
m اِضْرِبْ
iḍrib
اِضْرِبَا
iḍribā
اِضْرِبُوا
iḍribū
f اِضْرِبِي
iḍribī
اِضْرِبْنَ
iḍribna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضُرِبْتُ
ḍuribtu
ضُرِبْتَ
ḍuribta
ضُرِبَ
ḍuriba
ضُرِبْتُمَا
ḍuribtumā
ضُرِبَا
ḍuribā
ضُرِبْنَا
ḍuribnā
ضُرِبْتُمْ
ḍuribtum
ضُرِبُوا
ḍuribū
f ضُرِبْتِ
ḍuribti
ضُرِبَتْ
ḍuribat
ضُرِبَتَا
ḍuribatā
ضُرِبْتُنَّ
ḍuribtunna
ضُرِبْنَ
ḍuribna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُضْرَبُ
ʔuḍrabu
تُضْرَبُ
tuḍrabu
يُضْرَبُ
yuḍrabu
تُضْرَبَانِ
tuḍrabāni
يُضْرَبَانِ
yuḍrabāni
نُضْرَبُ
nuḍrabu
تُضْرَبُونَ
tuḍrabūna
يُضْرَبُونَ
yuḍrabūna
f تُضْرَبِينَ
tuḍrabīna
تُضْرَبُ
tuḍrabu
تُضْرَبَانِ
tuḍrabāni
تُضْرَبْنَ
tuḍrabna
يُضْرَبْنَ
yuḍrabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُضْرَبَ
ʔuḍraba
تُضْرَبَ
tuḍraba
يُضْرَبَ
yuḍraba
تُضْرَبَا
tuḍrabā
يُضْرَبَا
yuḍrabā
نُضْرَبَ
nuḍraba
تُضْرَبُوا
tuḍrabū
يُضْرَبُوا
yuḍrabū
f تُضْرَبِي
tuḍrabī
تُضْرَبَ
tuḍraba
تُضْرَبَا
tuḍrabā
تُضْرَبْنَ
tuḍrabna
يُضْرَبْنَ
yuḍrabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُضْرَبْ
ʔuḍrab
تُضْرَبْ
tuḍrab
يُضْرَبْ
yuḍrab
تُضْرَبَا
tuḍrabā
يُضْرَبَا
yuḍrabā
نُضْرَبْ
nuḍrab
تُضْرَبُوا
tuḍrabū
يُضْرَبُوا
yuḍrabū
f تُضْرَبِي
tuḍrabī
تُضْرَبْ
tuḍrab
تُضْرَبَا
tuḍrabā
تُضْرَبْنَ
tuḍrabna
يُضْرَبْنَ
yuḍrabna

Descendants

  • Maltese: darab
  • English: drub (perhaps)
  • Spanish: adarvar

Verb

ضَرَبَ • (ḍaraba) I (non-past يَضْرِبُ (yaḍribu), verbal noun ضَرْب (ḍarb) or ضَرَبَان (ḍarabān))

  1. (transitive, arithmetic) to multiply [with accusative ‘something’ and فِي () ‘with something’]
  2. (intransitive) to pulsate, to throb, to beat (of a vein or the heart)
  3. (intransitive) to ache violently, to hurt severely (of a wound or tooth)
  4. (intransitive) to roam, to travel [with فِي () ‘in/through somewhere’]
  5. (intransitive) to migrate (of a bird)
  6. (intransitive) to cruise (of a ship)
  7. (intransitive) to incline, to tend, to shade [with إِلَى (ʔilā) ‘into/towards a specified color’]
    • a. 1248, ابن البيطار [Ibn al-Bayṭār], الجامع لمفردات الأدوية والأغذية [De simplicibus medicinis opus magnum]:
      قرنوة: الغافقي: قال قوم أنها الهرنوة والقرنوة أيضاً حشيشة. […] قال أبو حنيفة: هي عشبة يضرب ورقها إلى الحمرة وهي مرة يدبغ بها. وقال أيضاً عن بعضهم: هي خضراء غبراء على ساق لها ثمرة كالسنبلة ومنابتها السهول وهي مرعى. وقال آخر: القرنوة عشبة يطول ورقها كورق الحندقوقا عفصة تستعمل في دباغة الجلود وقيل أنها هذه الحشيشة المعروفة بالأنجبار.
      Aloeswood. Al-Ġāfaqīy: Some say that these seeds of aloe are a herb. […] Abū Ḥanīfa: The tender leaves of this herb tend towards red and this is when they are used for tanning. And some authors said they are dingy towards the foot and have fruits like ears like spikes growing on plains and used for pasturage. Another said: It’s a plant of long leaves like honey lotus the gall of which is used for tanning hides and it has been said it is a herb known as al-anjabār.

Conjugation

Conjugation of ضَرَبَ (I, sound, a ~ i, impersonal passive (?), verbal nouns ضَرْب, ضَرَبَان)
verbal noun
الْمَصْدَر
ضَرْب, ضَرَبَان
ḍarb, ḍarabān
active participle
اِسْم الْفَاعِل
ضَارِب
ḍārib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَضْرُوب
maḍrūb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضَرَبْتُ
ḍarabtu
ضَرَبْتَ
ḍarabta
ضَرَبَ
ḍaraba
ضَرَبْتُمَا
ḍarabtumā
ضَرَبَا
ḍarabā
ضَرَبْنَا
ḍarabnā
ضَرَبْتُمْ
ḍarabtum
ضَرَبُوا
ḍarabū
f ضَرَبْتِ
ḍarabti
ضَرَبَتْ
ḍarabat
ضَرَبَتَا
ḍarabatā
ضَرَبْتُنَّ
ḍarabtunna
ضَرَبْنَ
ḍarabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَضْرِبُ
ʔaḍribu
تَضْرِبُ
taḍribu
يَضْرِبُ
yaḍribu
تَضْرِبَانِ
taḍribāni
يَضْرِبَانِ
yaḍribāni
نَضْرِبُ
naḍribu
تَضْرِبُونَ
taḍribūna
يَضْرِبُونَ
yaḍribūna
f تَضْرِبِينَ
taḍribīna
تَضْرِبُ
taḍribu
تَضْرِبَانِ
taḍribāni
تَضْرِبْنَ
taḍribna
يَضْرِبْنَ
yaḍribna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَضْرِبَ
ʔaḍriba
تَضْرِبَ
taḍriba
يَضْرِبَ
yaḍriba
تَضْرِبَا
taḍribā
يَضْرِبَا
yaḍribā
نَضْرِبَ
naḍriba
تَضْرِبُوا
taḍribū
يَضْرِبُوا
yaḍribū
f تَضْرِبِي
taḍribī
تَضْرِبَ
taḍriba
تَضْرِبَا
taḍribā
تَضْرِبْنَ
taḍribna
يَضْرِبْنَ
yaḍribna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَضْرِبْ
ʔaḍrib
تَضْرِبْ
taḍrib
يَضْرِبْ
yaḍrib
تَضْرِبَا
taḍribā
يَضْرِبَا
yaḍribā
نَضْرِبْ
naḍrib
تَضْرِبُوا
taḍribū
يَضْرِبُوا
yaḍribū
f تَضْرِبِي
taḍribī
تَضْرِبْ
taḍrib
تَضْرِبَا
taḍribā
تَضْرِبْنَ
taḍribna
يَضْرِبْنَ
yaḍribna
imperative
الْأَمْر
m اِضْرِبْ
iḍrib
اِضْرِبَا
iḍribā
اِضْرِبُوا
iḍribū
f اِضْرِبِي
iḍribī
اِضْرِبْنَ
iḍribna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضُرِبَ
ḍuriba
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُضْرَبُ
yuḍrabu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُضْرَبَ
yuḍraba
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُضْرَبْ
yuḍrab
f

Verb

ضَرَبَ • (ḍaraba) I (non-past يَضْرِبُ (yaḍribu), verbal noun ضِرَاب (ḍirāb))

  1. to mount (a female camel)
  2. (transitive) to mix [with accusative ‘something, e.g. eggs’ and بِ (bi) ‘with something else, e.g. flour’]

Conjugation

Conjugation of ضَرَبَ (I, sound, a ~ i, full passive, verbal noun ضِرَاب)
verbal noun
الْمَصْدَر
ضِرَاب
ḍirāb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
ضَارِب
ḍārib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَضْرُوب
maḍrūb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضَرَبْتُ
ḍarabtu
ضَرَبْتَ
ḍarabta
ضَرَبَ
ḍaraba
ضَرَبْتُمَا
ḍarabtumā
ضَرَبَا
ḍarabā
ضَرَبْنَا
ḍarabnā
ضَرَبْتُمْ
ḍarabtum
ضَرَبُوا
ḍarabū
f ضَرَبْتِ
ḍarabti
ضَرَبَتْ
ḍarabat
ضَرَبَتَا
ḍarabatā
ضَرَبْتُنَّ
ḍarabtunna
ضَرَبْنَ
ḍarabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَضْرِبُ
ʔaḍribu
تَضْرِبُ
taḍribu
يَضْرِبُ
yaḍribu
تَضْرِبَانِ
taḍribāni
يَضْرِبَانِ
yaḍribāni
نَضْرِبُ
naḍribu
تَضْرِبُونَ
taḍribūna
يَضْرِبُونَ
yaḍribūna
f تَضْرِبِينَ
taḍribīna
تَضْرِبُ
taḍribu
تَضْرِبَانِ
taḍribāni
تَضْرِبْنَ
taḍribna
يَضْرِبْنَ
yaḍribna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَضْرِبَ
ʔaḍriba
تَضْرِبَ
taḍriba
يَضْرِبَ
yaḍriba
تَضْرِبَا
taḍribā
يَضْرِبَا
yaḍribā
نَضْرِبَ
naḍriba
تَضْرِبُوا
taḍribū
يَضْرِبُوا
yaḍribū
f تَضْرِبِي
taḍribī
تَضْرِبَ
taḍriba
تَضْرِبَا
taḍribā
تَضْرِبْنَ
taḍribna
يَضْرِبْنَ
yaḍribna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَضْرِبْ
ʔaḍrib
تَضْرِبْ
taḍrib
يَضْرِبْ
yaḍrib
تَضْرِبَا
taḍribā
يَضْرِبَا
yaḍribā
نَضْرِبْ
naḍrib
تَضْرِبُوا
taḍribū
يَضْرِبُوا
yaḍribū
f تَضْرِبِي
taḍribī
تَضْرِبْ
taḍrib
تَضْرِبَا
taḍribā
تَضْرِبْنَ
taḍribna
يَضْرِبْنَ
yaḍribna
imperative
الْأَمْر
m اِضْرِبْ
iḍrib
اِضْرِبَا
iḍribā
اِضْرِبُوا
iḍribū
f اِضْرِبِي
iḍribī
اِضْرِبْنَ
iḍribna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضُرِبْتُ
ḍuribtu
ضُرِبْتَ
ḍuribta
ضُرِبَ
ḍuriba
ضُرِبْتُمَا
ḍuribtumā
ضُرِبَا
ḍuribā
ضُرِبْنَا
ḍuribnā
ضُرِبْتُمْ
ḍuribtum
ضُرِبُوا
ḍuribū
f ضُرِبْتِ
ḍuribti
ضُرِبَتْ
ḍuribat
ضُرِبَتَا
ḍuribatā
ضُرِبْتُنَّ
ḍuribtunna
ضُرِبْنَ
ḍuribna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُضْرَبُ
ʔuḍrabu
تُضْرَبُ
tuḍrabu
يُضْرَبُ
yuḍrabu
تُضْرَبَانِ
tuḍrabāni
يُضْرَبَانِ
yuḍrabāni
نُضْرَبُ
nuḍrabu
تُضْرَبُونَ
tuḍrabūna
يُضْرَبُونَ
yuḍrabūna
f تُضْرَبِينَ
tuḍrabīna
تُضْرَبُ
tuḍrabu
تُضْرَبَانِ
tuḍrabāni
تُضْرَبْنَ
tuḍrabna
يُضْرَبْنَ
yuḍrabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُضْرَبَ
ʔuḍraba
تُضْرَبَ
tuḍraba
يُضْرَبَ
yuḍraba
تُضْرَبَا
tuḍrabā
يُضْرَبَا
yuḍrabā
نُضْرَبَ
nuḍraba
تُضْرَبُوا
tuḍrabū
يُضْرَبُوا
yuḍrabū
f تُضْرَبِي
tuḍrabī
تُضْرَبَ
tuḍraba
تُضْرَبَا
tuḍrabā
تُضْرَبْنَ
tuḍrabna
يُضْرَبْنَ
yuḍrabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُضْرَبْ
ʔuḍrab
تُضْرَبْ
tuḍrab
يُضْرَبْ
yuḍrab
تُضْرَبَا
tuḍrabā
يُضْرَبَا
yuḍrabā
نُضْرَبْ
nuḍrab
تُضْرَبُوا
tuḍrabū
يُضْرَبُوا
yuḍrabū
f تُضْرَبِي
tuḍrabī
تُضْرَبْ
tuḍrab
تُضْرَبَا
tuḍrabā
تُضْرَبْنَ
tuḍrabna
يُضْرَبْنَ
yuḍrabna

Verb

ضَرَبَ • (ḍaraba) I (non-past يَضْرُبُ (yaḍrubu), verbal noun ?)

  1. to get the better of in beating

Conjugation

Conjugation of ضَرَبَ (I, sound, a ~ u, full passive, verbal noun ?)
verbal noun
الْمَصْدَر
?
?
active participle
اِسْم الْفَاعِل
ضَارِب
ḍārib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَضْرُوب
maḍrūb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضَرَبْتُ
ḍarabtu
ضَرَبْتَ
ḍarabta
ضَرَبَ
ḍaraba
ضَرَبْتُمَا
ḍarabtumā
ضَرَبَا
ḍarabā
ضَرَبْنَا
ḍarabnā
ضَرَبْتُمْ
ḍarabtum
ضَرَبُوا
ḍarabū
f ضَرَبْتِ
ḍarabti
ضَرَبَتْ
ḍarabat
ضَرَبَتَا
ḍarabatā
ضَرَبْتُنَّ
ḍarabtunna
ضَرَبْنَ
ḍarabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَضْرُبُ
ʔaḍrubu
تَضْرُبُ
taḍrubu
يَضْرُبُ
yaḍrubu
تَضْرُبَانِ
taḍrubāni
يَضْرُبَانِ
yaḍrubāni
نَضْرُبُ
naḍrubu
تَضْرُبُونَ
taḍrubūna
يَضْرُبُونَ
yaḍrubūna
f تَضْرُبِينَ
taḍrubīna
تَضْرُبُ
taḍrubu
تَضْرُبَانِ
taḍrubāni
تَضْرُبْنَ
taḍrubna
يَضْرُبْنَ
yaḍrubna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَضْرُبَ
ʔaḍruba
تَضْرُبَ
taḍruba
يَضْرُبَ
yaḍruba
تَضْرُبَا
taḍrubā
يَضْرُبَا
yaḍrubā
نَضْرُبَ
naḍruba
تَضْرُبُوا
taḍrubū
يَضْرُبُوا
yaḍrubū
f تَضْرُبِي
taḍrubī
تَضْرُبَ
taḍruba
تَضْرُبَا
taḍrubā
تَضْرُبْنَ
taḍrubna
يَضْرُبْنَ
yaḍrubna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَضْرُبْ
ʔaḍrub
تَضْرُبْ
taḍrub
يَضْرُبْ
yaḍrub
تَضْرُبَا
taḍrubā
يَضْرُبَا
yaḍrubā
نَضْرُبْ
naḍrub
تَضْرُبُوا
taḍrubū
يَضْرُبُوا
yaḍrubū
f تَضْرُبِي
taḍrubī
تَضْرُبْ
taḍrub
تَضْرُبَا
taḍrubā
تَضْرُبْنَ
taḍrubna
يَضْرُبْنَ
yaḍrubna
imperative
الْأَمْر
m اُضْرُبْ
uḍrub
اُضْرُبَا
uḍrubā
اُضْرُبُوا
uḍrubū
f اُضْرُبِي
uḍrubī
اُضْرُبْنَ
uḍrubna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضُرِبْتُ
ḍuribtu
ضُرِبْتَ
ḍuribta
ضُرِبَ
ḍuriba
ضُرِبْتُمَا
ḍuribtumā
ضُرِبَا
ḍuribā
ضُرِبْنَا
ḍuribnā
ضُرِبْتُمْ
ḍuribtum
ضُرِبُوا
ḍuribū
f ضُرِبْتِ
ḍuribti
ضُرِبَتْ
ḍuribat
ضُرِبَتَا
ḍuribatā
ضُرِبْتُنَّ
ḍuribtunna
ضُرِبْنَ
ḍuribna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُضْرَبُ
ʔuḍrabu
تُضْرَبُ
tuḍrabu
يُضْرَبُ
yuḍrabu
تُضْرَبَانِ
tuḍrabāni
يُضْرَبَانِ
yuḍrabāni
نُضْرَبُ
nuḍrabu
تُضْرَبُونَ
tuḍrabūna
يُضْرَبُونَ
yuḍrabūna
f تُضْرَبِينَ
tuḍrabīna
تُضْرَبُ
tuḍrabu
تُضْرَبَانِ
tuḍrabāni
تُضْرَبْنَ
tuḍrabna
يُضْرَبْنَ
yuḍrabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُضْرَبَ
ʔuḍraba
تُضْرَبَ
tuḍraba
يُضْرَبَ
yuḍraba
تُضْرَبَا
tuḍrabā
يُضْرَبَا
yuḍrabā
نُضْرَبَ
nuḍraba
تُضْرَبُوا
tuḍrabū
يُضْرَبُوا
yuḍrabū
f تُضْرَبِي
tuḍrabī
تُضْرَبَ
tuḍraba
تُضْرَبَا
tuḍrabā
تُضْرَبْنَ
tuḍrabna
يُضْرَبْنَ
yuḍrabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُضْرَبْ
ʔuḍrab
تُضْرَبْ
tuḍrab
يُضْرَبْ
yuḍrab
تُضْرَبَا
tuḍrabā
يُضْرَبَا
yuḍrabā
نُضْرَبْ
nuḍrab
تُضْرَبُوا
tuḍrabū
يُضْرَبُوا
yuḍrabū
f تُضْرَبِي
tuḍrabī
تُضْرَبْ
tuḍrab
تُضْرَبَا
tuḍrabā
تُضْرَبْنَ
tuḍrabna
يُضْرَبْنَ
yuḍrabna

Verb

ضَرِبَ • (ḍariba) I (non-past يَضْرَبُ (yaḍrabu), verbal noun ضَرَب (ḍarab))
ضُرِبَ • (ḍuriba) I (passive-only, non-past يُضْرَبُ (yuḍrabu), verbal noun ضَرَب (ḍarab))

  1. to be smitten by hoarfrost or rime

Conjugation

Conjugation of ضَرِبَ (I, sound, i ~ a, impersonal passive (?), verbal noun ضَرَب)
verbal noun
الْمَصْدَر
ضَرَب
ḍarab
active participle
اِسْم الْفَاعِل
?
?
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَضْرُوب
maḍrūb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضَرِبْتُ
ḍaribtu
ضَرِبْتَ
ḍaribta
ضَرِبَ
ḍariba
ضَرِبْتُمَا
ḍaribtumā
ضَرِبَا
ḍaribā
ضَرِبْنَا
ḍaribnā
ضَرِبْتُمْ
ḍaribtum
ضَرِبُوا
ḍaribū
f ضَرِبْتِ
ḍaribti
ضَرِبَتْ
ḍaribat
ضَرِبَتَا
ḍaribatā
ضَرِبْتُنَّ
ḍaribtunna
ضَرِبْنَ
ḍaribna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَضْرَبُ
ʔaḍrabu
تَضْرَبُ
taḍrabu
يَضْرَبُ
yaḍrabu
تَضْرَبَانِ
taḍrabāni
يَضْرَبَانِ
yaḍrabāni
نَضْرَبُ
naḍrabu
تَضْرَبُونَ
taḍrabūna
يَضْرَبُونَ
yaḍrabūna
f تَضْرَبِينَ
taḍrabīna
تَضْرَبُ
taḍrabu
تَضْرَبَانِ
taḍrabāni
تَضْرَبْنَ
taḍrabna
يَضْرَبْنَ
yaḍrabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَضْرَبَ
ʔaḍraba
تَضْرَبَ
taḍraba
يَضْرَبَ
yaḍraba
تَضْرَبَا
taḍrabā
يَضْرَبَا
yaḍrabā
نَضْرَبَ
naḍraba
تَضْرَبُوا
taḍrabū
يَضْرَبُوا
yaḍrabū
f تَضْرَبِي
taḍrabī
تَضْرَبَ
taḍraba
تَضْرَبَا
taḍrabā
تَضْرَبْنَ
taḍrabna
يَضْرَبْنَ
yaḍrabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَضْرَبْ
ʔaḍrab
تَضْرَبْ
taḍrab
يَضْرَبْ
yaḍrab
تَضْرَبَا
taḍrabā
يَضْرَبَا
yaḍrabā
نَضْرَبْ
naḍrab
تَضْرَبُوا
taḍrabū
يَضْرَبُوا
yaḍrabū
f تَضْرَبِي
taḍrabī
تَضْرَبْ
taḍrab
تَضْرَبَا
taḍrabā
تَضْرَبْنَ
taḍrabna
يَضْرَبْنَ
yaḍrabna
imperative
الْأَمْر
m اِضْرَبْ
iḍrab
اِضْرَبَا
iḍrabā
اِضْرَبُوا
iḍrabū
f اِضْرَبِي
iḍrabī
اِضْرَبْنَ
iḍrabna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضُرِبَ
ḍuriba
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُضْرَبُ
yuḍrabu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُضْرَبَ
yuḍraba
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُضْرَبْ
yuḍrab
f
Conjugation of ضُرِبَ (I, sound, passive-only, verbal noun ضَرَب)
verbal noun
الْمَصْدَر
ضَرَب
ḍarab
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَضْرُوب
maḍrūb
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضُرِبْتُ
ḍuribtu
ضُرِبْتَ
ḍuribta
ضُرِبَ
ḍuriba
ضُرِبْتُمَا
ḍuribtumā
ضُرِبَا
ḍuribā
ضُرِبْنَا
ḍuribnā
ضُرِبْتُمْ
ḍuribtum
ضُرِبُوا
ḍuribū
f ضُرِبْتِ
ḍuribti
ضُرِبَتْ
ḍuribat
ضُرِبَتَا
ḍuribatā
ضُرِبْتُنَّ
ḍuribtunna
ضُرِبْنَ
ḍuribna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُضْرَبُ
ʔuḍrabu
تُضْرَبُ
tuḍrabu
يُضْرَبُ
yuḍrabu
تُضْرَبَانِ
tuḍrabāni
يُضْرَبَانِ
yuḍrabāni
نُضْرَبُ
nuḍrabu
تُضْرَبُونَ
tuḍrabūna
يُضْرَبُونَ
yuḍrabūna
f تُضْرَبِينَ
tuḍrabīna
تُضْرَبُ
tuḍrabu
تُضْرَبَانِ
tuḍrabāni
تُضْرَبْنَ
tuḍrabna
يُضْرَبْنَ
yuḍrabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُضْرَبَ
ʔuḍraba
تُضْرَبَ
tuḍraba
يُضْرَبَ
yuḍraba
تُضْرَبَا
tuḍrabā
يُضْرَبَا
yuḍrabā
نُضْرَبَ
nuḍraba
تُضْرَبُوا
tuḍrabū
يُضْرَبُوا
yuḍrabū
f تُضْرَبِي
tuḍrabī
تُضْرَبَ
tuḍraba
تُضْرَبَا
tuḍrabā
تُضْرَبْنَ
tuḍrabna
يُضْرَبْنَ
yuḍrabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُضْرَبْ
ʔuḍrab
تُضْرَبْ
tuḍrab
يُضْرَبْ
yuḍrab
تُضْرَبَا
tuḍrabā
يُضْرَبَا
yuḍrabā
نُضْرَبْ
nuḍrab
تُضْرَبُوا
tuḍrabū
يُضْرَبُوا
yuḍrabū
f تُضْرَبِي
tuḍrabī
تُضْرَبْ
tuḍrab
تُضْرَبَا
tuḍrabā
تُضْرَبْنَ
tuḍrabna
يُضْرَبْنَ
yuḍrabna

Verb

ضَرُبَ • (ḍaruba) I (non-past يَضْرُبُ (yaḍrubu), verbal noun ضَرَابَة (ḍarāba))

  1. to give a violent hit, give a sound blow

Conjugation

Conjugation of ضَرُبَ (I, sound, u ~ u, impersonal passive (?), verbal noun ضَرَابَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
ضَرَابَة
ḍarāba
active participle
اِسْم الْفَاعِل
?
?
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَضْرُوب
maḍrūb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضَرُبْتُ
ḍarubtu
ضَرُبْتَ
ḍarubta
ضَرُبَ
ḍaruba
ضَرُبْتُمَا
ḍarubtumā
ضَرُبَا
ḍarubā
ضَرُبْنَا
ḍarubnā
ضَرُبْتُمْ
ḍarubtum
ضَرُبُوا
ḍarubū
f ضَرُبْتِ
ḍarubti
ضَرُبَتْ
ḍarubat
ضَرُبَتَا
ḍarubatā
ضَرُبْتُنَّ
ḍarubtunna
ضَرُبْنَ
ḍarubna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَضْرُبُ
ʔaḍrubu
تَضْرُبُ
taḍrubu
يَضْرُبُ
yaḍrubu
تَضْرُبَانِ
taḍrubāni
يَضْرُبَانِ
yaḍrubāni
نَضْرُبُ
naḍrubu
تَضْرُبُونَ
taḍrubūna
يَضْرُبُونَ
yaḍrubūna
f تَضْرُبِينَ
taḍrubīna
تَضْرُبُ
taḍrubu
تَضْرُبَانِ
taḍrubāni
تَضْرُبْنَ
taḍrubna
يَضْرُبْنَ
yaḍrubna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَضْرُبَ
ʔaḍruba
تَضْرُبَ
taḍruba
يَضْرُبَ
yaḍruba
تَضْرُبَا
taḍrubā
يَضْرُبَا
yaḍrubā
نَضْرُبَ
naḍruba
تَضْرُبُوا
taḍrubū
يَضْرُبُوا
yaḍrubū
f تَضْرُبِي
taḍrubī
تَضْرُبَ
taḍruba
تَضْرُبَا
taḍrubā
تَضْرُبْنَ
taḍrubna
يَضْرُبْنَ
yaḍrubna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَضْرُبْ
ʔaḍrub
تَضْرُبْ
taḍrub
يَضْرُبْ
yaḍrub
تَضْرُبَا
taḍrubā
يَضْرُبَا
yaḍrubā
نَضْرُبْ
naḍrub
تَضْرُبُوا
taḍrubū
يَضْرُبُوا
yaḍrubū
f تَضْرُبِي
taḍrubī
تَضْرُبْ
taḍrub
تَضْرُبَا
taḍrubā
تَضْرُبْنَ
taḍrubna
يَضْرُبْنَ
yaḍrubna
imperative
الْأَمْر
m اُضْرُبْ
uḍrub
اُضْرُبَا
uḍrubā
اُضْرُبُوا
uḍrubū
f اُضْرُبِي
uḍrubī
اُضْرُبْنَ
uḍrubna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضُرِبَ
ḍuriba
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُضْرَبُ
yuḍrabu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُضْرَبَ
yuḍraba
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُضْرَبْ
yuḍrab
f

Verb

ضَرَّبَ • (ḍarraba) II (non-past يُضَرِّبُ (yuḍarribu), verbal noun تَضْرِيب (taḍrīb))

  1. to beat violently or repeatedly
  2. to mix, mix up
  3. to stir up discord
  4. to sew on a lining or padding
  5. to drink of the milk called ضَرِيب (ḍarīb, milk of several camels in the same bucket)
  6. to get overtaken by the snow (ضَرِيب (ḍarīb, snow, hoarfrost, ice))
  7. to be deep-set (of an eye)

Conjugation

Conjugation of ضَرَّبَ (II, sound, full passive, verbal noun تَضْرِيب)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَضْرِيب
taḍrīb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُضَرِّب
muḍarrib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُضَرَّب
muḍarrab
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضَرَّبْتُ
ḍarrabtu
ضَرَّبْتَ
ḍarrabta
ضَرَّبَ
ḍarraba
ضَرَّبْتُمَا
ḍarrabtumā
ضَرَّبَا
ḍarrabā
ضَرَّبْنَا
ḍarrabnā
ضَرَّبْتُمْ
ḍarrabtum
ضَرَّبُوا
ḍarrabū
f ضَرَّبْتِ
ḍarrabti
ضَرَّبَتْ
ḍarrabat
ضَرَّبَتَا
ḍarrabatā
ضَرَّبْتُنَّ
ḍarrabtunna
ضَرَّبْنَ
ḍarrabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُضَرِّبُ
ʔuḍarribu
تُضَرِّبُ
tuḍarribu
يُضَرِّبُ
yuḍarribu
تُضَرِّبَانِ
tuḍarribāni
يُضَرِّبَانِ
yuḍarribāni
نُضَرِّبُ
nuḍarribu
تُضَرِّبُونَ
tuḍarribūna
يُضَرِّبُونَ
yuḍarribūna
f تُضَرِّبِينَ
tuḍarribīna
تُضَرِّبُ
tuḍarribu
تُضَرِّبَانِ
tuḍarribāni
تُضَرِّبْنَ
tuḍarribna
يُضَرِّبْنَ
yuḍarribna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُضَرِّبَ
ʔuḍarriba
تُضَرِّبَ
tuḍarriba
يُضَرِّبَ
yuḍarriba
تُضَرِّبَا
tuḍarribā
يُضَرِّبَا
yuḍarribā
نُضَرِّبَ
nuḍarriba
تُضَرِّبُوا
tuḍarribū
يُضَرِّبُوا
yuḍarribū
f تُضَرِّبِي
tuḍarribī
تُضَرِّبَ
tuḍarriba
تُضَرِّبَا
tuḍarribā
تُضَرِّبْنَ
tuḍarribna
يُضَرِّبْنَ
yuḍarribna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُضَرِّبْ
ʔuḍarrib
تُضَرِّبْ
tuḍarrib
يُضَرِّبْ
yuḍarrib
تُضَرِّبَا
tuḍarribā
يُضَرِّبَا
yuḍarribā
نُضَرِّبْ
nuḍarrib
تُضَرِّبُوا
tuḍarribū
يُضَرِّبُوا
yuḍarribū
f تُضَرِّبِي
tuḍarribī
تُضَرِّبْ
tuḍarrib
تُضَرِّبَا
tuḍarribā
تُضَرِّبْنَ
tuḍarribna
يُضَرِّبْنَ
yuḍarribna
imperative
الْأَمْر
m ضَرِّبْ
ḍarrib
ضَرِّبَا
ḍarribā
ضَرِّبُوا
ḍarribū
f ضَرِّبِي
ḍarribī
ضَرِّبْنَ
ḍarribna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضُرِّبْتُ
ḍurribtu
ضُرِّبْتَ
ḍurribta
ضُرِّبَ
ḍurriba
ضُرِّبْتُمَا
ḍurribtumā
ضُرِّبَا
ḍurribā
ضُرِّبْنَا
ḍurribnā
ضُرِّبْتُمْ
ḍurribtum
ضُرِّبُوا
ḍurribū
f ضُرِّبْتِ
ḍurribti
ضُرِّبَتْ
ḍurribat
ضُرِّبَتَا
ḍurribatā
ضُرِّبْتُنَّ
ḍurribtunna
ضُرِّبْنَ
ḍurribna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُضَرَّبُ
ʔuḍarrabu
تُضَرَّبُ
tuḍarrabu
يُضَرَّبُ
yuḍarrabu
تُضَرَّبَانِ
tuḍarrabāni
يُضَرَّبَانِ
yuḍarrabāni
نُضَرَّبُ
nuḍarrabu
تُضَرَّبُونَ
tuḍarrabūna
يُضَرَّبُونَ
yuḍarrabūna
f تُضَرَّبِينَ
tuḍarrabīna
تُضَرَّبُ
tuḍarrabu
تُضَرَّبَانِ
tuḍarrabāni
تُضَرَّبْنَ
tuḍarrabna
يُضَرَّبْنَ
yuḍarrabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُضَرَّبَ
ʔuḍarraba
تُضَرَّبَ
tuḍarraba
يُضَرَّبَ
yuḍarraba
تُضَرَّبَا
tuḍarrabā
يُضَرَّبَا
yuḍarrabā
نُضَرَّبَ
nuḍarraba
تُضَرَّبُوا
tuḍarrabū
يُضَرَّبُوا
yuḍarrabū
f تُضَرَّبِي
tuḍarrabī
تُضَرَّبَ
tuḍarraba
تُضَرَّبَا
tuḍarrabā
تُضَرَّبْنَ
tuḍarrabna
يُضَرَّبْنَ
yuḍarrabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُضَرَّبْ
ʔuḍarrab
تُضَرَّبْ
tuḍarrab
يُضَرَّبْ
yuḍarrab
تُضَرَّبَا
tuḍarrabā
يُضَرَّبَا
yuḍarrabā
نُضَرَّبْ
nuḍarrab
تُضَرَّبُوا
tuḍarrabū
يُضَرَّبُوا
yuḍarrabū
f تُضَرَّبِي
tuḍarrabī
تُضَرَّبْ
tuḍarrab
تُضَرَّبَا
tuḍarrabā
تُضَرَّبْنَ
tuḍarrabna
يُضَرَّبْنَ
yuḍarrabna

Noun

ضَرْب • (ḍarbm (plural ضُرُوب (ḍurūb) or أَضْرُب (ʔaḍrub))

  1. verbal noun of ضَرَبَ (ḍaraba, to beat) (form I)
  2. beating, striking, hitting
  3. violence, power
  4. haste, hurry
  5. the playing of musical instruments
  6. minting
  7. (arithmetic) multiplication
  8. make, form, fashion, mold, cast
  9. sort, species
  10. report of a gun
  11. similarity
  12. last foot of the second hemistich

Declension

Declension of noun ضَرْب (ḍarb)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal ضَرْب
ḍarb
الضَّرْب
aḍ-ḍarb
ضَرْب
ḍarb
nominative ضَرْبٌ
ḍarbun
الضَّرْبُ
aḍ-ḍarbu
ضَرْبُ
ḍarbu
accusative ضَرْبًا
ḍarban
الضَّرْبَ
aḍ-ḍarba
ضَرْبَ
ḍarba
genitive ضَرْبٍ
ḍarbin
الضَّرْبِ
aḍ-ḍarbi
ضَرْبِ
ḍarbi

Descendants

  • Azerbaijani: zərb
  • Persian: ضرب
  • Ottoman Turkish: ضرب
  • Uzbek: zarb

Adjective

ضَرْب • (ḍarb) (masculine plural أَضْرَاب (ʔaḍrāb))

  1. who beats much
  2. brave, bold
  3. active, clever
  4. of a slender make and not fleshy
  5. slight, light
  6. beaten
  7. coined
  8. similar, like

Declension

Declension of adjective ضَرْب (ḍarb)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal ضَرْب
ḍarb
الضَّرْب
aḍ-ḍarb
ضَرْبَة
ḍarba
الضَّرْبَة
aḍ-ḍarba
nominative ضَرْبٌ
ḍarbun
الضَّرْبُ
aḍ-ḍarbu
ضَرْبَةٌ
ḍarbatun
الضَّرْبَةُ
aḍ-ḍarbatu
accusative ضَرْبًا
ḍarban
الضَّرْبَ
aḍ-ḍarba
ضَرْبَةً
ḍarbatan
الضَّرْبَةَ
aḍ-ḍarbata
genitive ضَرْبٍ
ḍarbin
الضَّرْبِ
aḍ-ḍarbi
ضَرْبَةٍ
ḍarbatin
الضَّرْبَةِ
aḍ-ḍarbati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal ضَرْبَيْن
ḍarbayn
الضَّرْبَيْن
aḍ-ḍarbayn
ضَرْبَتَيْن
ḍarbatayn
الضَّرْبَتَيْن
aḍ-ḍarbatayn
nominative ضَرْبَانِ
ḍarbāni
الضَّرْبَانِ
aḍ-ḍarbāni
ضَرْبَتَانِ
ḍarbatāni
الضَّرْبَتَانِ
aḍ-ḍarbatāni
accusative ضَرْبَيْنِ
ḍarbayni
الضَّرْبَيْنِ
aḍ-ḍarbayni
ضَرْبَتَيْنِ
ḍarbatayni
الضَّرْبَتَيْنِ
aḍ-ḍarbatayni
genitive ضَرْبَيْنِ
ḍarbayni
الضَّرْبَيْنِ
aḍ-ḍarbayni
ضَرْبَتَيْنِ
ḍarbatayni
الضَّرْبَتَيْنِ
aḍ-ḍarbatayni
plural masculine feminine
basic broken plural triptote sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal أَضْرَاب
ʔaḍrāb
الْأَضْرَاب
al-ʔaḍrāb
ضَرْبَات
ḍarbāt
الضَّرْبَات
aḍ-ḍarbāt
nominative أَضْرَابٌ
ʔaḍrābun
الْأَضْرَابُ
al-ʔaḍrābu
ضَرْبَاتٌ
ḍarbātun
الضَّرْبَاتُ
aḍ-ḍarbātu
accusative أَضْرَابًا
ʔaḍrāban
الْأَضْرَابَ
al-ʔaḍrāba
ضَرْبَاتٍ
ḍarbātin
الضَّرْبَاتِ
aḍ-ḍarbāti
genitive أَضْرَابٍ
ʔaḍrābin
الْأَضْرَابِ
al-ʔaḍrābi
ضَرْبَاتٍ
ḍarbātin
الضَّرْبَاتِ
aḍ-ḍarbāti

Noun

ضَرَب • (ḍarabm

  1. verbal noun of ضُرِبَ (ḍuriba) (form I)
  2. verbal noun of ضَرِبَ (ḍariba) (form I)

Declension

Declension of noun ضَرَب (ḍarab)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal ضَرَب
ḍarab
الضَّرَب
aḍ-ḍarab
ضَرَب
ḍarab
nominative ضَرَبٌ
ḍarabun
الضَّرَبُ
aḍ-ḍarabu
ضَرَبُ
ḍarabu
accusative ضَرَبًا
ḍaraban
الضَّرَبَ
aḍ-ḍaraba
ضَرَبَ
ḍaraba
genitive ضَرَبٍ
ḍarabin
الضَّرَبِ
aḍ-ḍarabi
ضَرَبِ
ḍarabi

References

Hijazi Arabic

Root
ض ر ب
3 terms

Etymology 1

From Arabic ضَرَبَ (ḍaraba).

Pronunciation

  • IPA(key): /dˤa.rab/

Verb

ضَرَب • (ḍarab) I (non-past يِضْرُب (yiḍrub))

  1. to strike, to beat, to hit
  2. (arithmetic) to multiply with
  3. to set or posit as an example or make a simile of, to be proverbial with
Conjugation
Conjugation of ضرب
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m ضربت (ḍarabt) ضربت (ḍarabt) ضرب (ḍarab) ضربنا (ḍarabna) ضربتوا (ḍarabtu) ضربوا (ḍarabu)
f ضربتي (ḍarabti) ضربت (ḍarabat)
non-past m أضرب (ʔaḍrub) تضرب (tiḍrub) يضرب (yiḍrub) نضرب (niḍrub) تضربوا (tiḍrubu) يضربوا (yiḍrubu)
f تضربي (tiḍrubi) تضرب (tiḍrub)
imperative m اضرب (aḍrub) اضربوا (aḍrubu)
f اضربي (aḍrubi)

Etymology 2

From Arabic ضَرَّبَ (ḍarraba).

Pronunciation

  • IPA(key): /dˤar.rab/

Verb

ضَرَّب • (ḍarrab) II (non-past يِضَرِّب (yiḍarrib))

  1. to beat violently or repeatedly
Conjugation
Conjugation of ضرب
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m ضربت (ḍarrabt) ضربت (ḍarrabt) ضرب (ḍarrab) ضربنا (ḍarrabna) ضربتوا (ḍarrabtu) ضربوا (ḍarrabu)
f ضربتي (ḍarrabti) ضربت (ḍarrabat)
non-past m أضرب (ʔaḍarrib) تضرب (tiḍarrib) يضرب (yiḍarrib) نضرب (niḍarrib) تضربوا (tiḍarribu) يضربوا (yiḍarribu)
f تضربي (tiḍarribi) تضرب (tiḍarrib)
imperative m ضرب (ḍarrib) ضربوا (ḍarribu)
f ضربي (ḍarribi)

Etymology 3

From Arabic ضَرْب (ḍarb).

Pronunciation

  • IPA(key): /dˤarb/

Noun

ضرب • (ḍarbm (collective, singulative ضَرْب f (ḍarba))

  1. beating, striking, hitting
  2. (arithmetic) multiplication

Moroccan Arabic

Root
ض ر ب
2 terms

Etymology 1

From Arabic ضَرَبَ (ḍaraba).

Pronunciation

  • IPA(key): /dˤrab/
    • IPA(key): /tˤrab/ (rare)

Verb

ضرب • (ḍrab) I (non-past يضرَب (yiḍrab) or يضرُب (yiḍrub), verbal noun ضرب (ḍarb) or ضريب (ḍrīb), active participle ضارب (ḍārib), passive participle مضروب (maḍrūb))

  1. to hit, to strike, to beat
    ضرب راسه مع الحيطḍrab rāsu mʕa l-ḥayṭHe hit his head against the wall.
    ضربه خوه على دراعهḍarbu ḵūh ʕla drāʕuHis brother hit him on his arm.
  2. to do or perform an action
    ضربها بجرية.ḍrabha b-jarya.He ran. (literally, “He hit a ran”)
    ضربها بنعسة.ḍrabha b-naʕsa.He slept (literally, “He hit a sleep”)
  3. to travel a distance
    ضرب مسافة على رجليهḍrab masāfa ʕla rajlīhHe walked a long distance on foot.
  4. to play an instrument
    هاد الكومنجي كيعرف يضرب الكمنجة
    hād el-kwamanji kayiʕraf yiḍrab el-kamanja
    This violonist knows how to play the violin.
  5. to multiply
    ضرب خمسة فتلاتة غتعطيك خمسطاش
    ḍrab ḵamsa f-tlāta ḡa-taʕṭīk ḵmasṭāš
    Multiply 3 by 5, you'll get 15.
  6. (slang) to consume (to eat, to drink, to smoke, etc)
    ضرب كسكسو فالغداḍrab ksaksu f-le-ḡdāHe ate couscous at lunch.
    عبد القادر ضرب جوج جوانات قبل لعصر
    ʕabd el-qāder ḍrab jūj jwānāt qbal el-ʕasr
    Abdelkader smoked two joints before the afternoon.
  7. to gain, to profit
    ضرب 20 مليون فهاد البيعة وشرية
    ḍrab ʕašrīn malyūn f-hād l-bayʕa w-šarya
    He gained 20 million in this sale transaction.
  8. to punish, to sentence
    ضربوه ب10 سنين د الحبس
    ḍarbūh b-ʕašr snīn d el-ḥabs
    He was sentenced to 10 years of imprisonment.
    ضربه القاضي بغرامة د 10000 درهم على ود التزوير
    ḍarbu l-qāḍi b-ḡarāma d ʕašr ālāf darham ʕla wudd et-tazwīr
    The judge punished him with a 10000 dirham fine for fraud.
  9. to cross out, to remove, to swear off [with على]
    من نهار طلّق، ضرب على العيالات
    Min nhār ṭallaq, ḍrab ʕla le-ʕyālāt
    He swore off women since his divorce.
    ضرب على اللحم حيت قالها ليه الطبيب
    ḍrab ʕla l-lḥam ḥīt qālha līh eṭ-ṭbīb
    He crossed out meat from his diet on the doctor's orders.
    ضرب على خوته بسباب الورت
    ḍrab ʕla ḵūtu be-sbāb el-wart
    He stopped seeing his siblings because of the inheritance.
  10. to fend, to defend, to stand up [with على]
    ديما خاصك تضرب على حقك.
    dīma ḵāṣṣek tiḍrab ʕla ḥaqqek
    You should always stand up for your rights.
    فهاد البلاد خاص الواحد يضرب على راسه.
    f-hād le-blād xāṣṣ el-wāḥed yiḍrab ʕla rāsu
    In this country, one has to fend for oneself.
  11. to catch without being seen
    ضربات عليا الوالدة كنكمي
    ḍarbāt ʕliyya l-wālida kanekmi
    My mother caught me smoking.
  12. to drop by [with لعند]
    ضرب لعندي من بعد الخدمة.
    ḍrab l-ʕandi men baʕd el-ḵadma.
    Drop by my place after you finish work.

Etymology 2

From Arabic ضَرْب (ḍarb).

Pronunciation

  • IPA(key): /dˤarb/
    • IPA(key): /tˤarb/ (rare)

Noun

ضرب • (ḍarbm

  1. verbal noun of ضرب (ḍrab)

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic ضَرْب (ḍarb).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? zarb
Dari reading? zarb
Iranian reading? zarb
Tajik reading? zarb

Noun

ضرب • (zarb)

  1. tap; blow, stroke
  2. (music)
    1. beat
    2. rhythm
    3. tonbak (a kind of drum)
      Synonym: تمبک (tombak)
  3. (arithmetic) multiplication
  4. minting (of coins)

South Levantine Arabic

Root
ض ر ب
3 terms

Etymology

From Arabic ضَرَبَ (ḍaraba).

Pronunciation

  • IPA(key): /dˤa.rab/, [ˈdˤɑ.rˤɑb]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

ضرب • (ḍarab) I (present بضرب (boḍrob))

  1. to hit, to strike, to beat
    Synonyms: خبط (ḵabaṭ), صدم (ṣadam)

Conjugation

Conjugation of ضرب
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m ضربت (ḍarabt) ضربت (ḍarabt) ضرب (ḍarab) ضربنا (ḍarabna) ضربتو (ḍarabtu) ضربو (ḍarabu)
f ضربتي (ḍarabti) ضربت (ḍarbat)
present m بضرب (baḍrob) بتضرب (btoḍrob) بضرب (boḍrob) منضرب (mnoḍrob) بتضربو (btoḍrobu) بضربو (boḍrobu)
f بتضربي (btoḍrobi) بتضرب (btoḍrob)
subjunctive m أضرب (ʔaḍrob) تضرب (toḍrob) يضرب (yoḍrob) نضرب (noḍrob) تضربو (toḍrobu) يضربو (yoḍrobu)
f تضربي (toḍrobi) تضرب (toḍrob)
imperative m اضرب (oḍrob) اضربو (oḍrobu)
f اضربي (oḍrobi)