كويكو

Old Anatolian Turkish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *küdegü.

Noun

كويكو • (güyägü)

  1. groom
  2. son-in-law
    • 14th Century, anonymous author, Dresden Manuscript: Kitāb-ı Dedem Ḳorḳud Alā Lisān-ı Tāife-i Oġuzān:
      بر كون اولاش اوغلي، تولو قوشك ياورسي، بزه مسكين اومودي، امت صوينك آصلاني، قره‌جوغك قپلاني. قوكر آتك اياسي، خان اوروزك آغاسي، بايندر خانك كويكوسي قالن اغوزك دولتي قالمش يكت آرخاسي سالور قزان يرندن طورمشدي.
      bir gün ulaş oġlı, tülü quşuŋ yavrısı, bäzä miskīn umudı, amıt suyınuŋ aslanı, qaracuġuŋ qaplanı, qoŋur atuŋ iyäsi, ḫān oruzuŋ aġası, bayındur ḫānuŋ güyägüsi, qalın oġuzuŋ dävläti, qalmış yigit arḫası salur qazan yerindän durmışıdı.
      One day son of Ulaş, baby of the morning bird, hope of the poor, lion of Amıt Suyı, tiger of Qaracuq, owner of [a] brown horse, brother of Oruz Ḫān, son-in-law of Bayındur Ḫān, the fortune of the Great Oghuz, the back of the needy warrior Salur Qazan stood up from his place

Descendants

  • Azerbaijani: giyəv
  • Gagauz: güvää
  • Ottoman Turkish: كویكی (güyeği), كویكو (güveğü; güveyü)

Further reading

  • Nişanyan, Sevan (2002–) “güveyi”, in Nişanyan Sözlük
  • “güyegü”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.