محب
See also: محت
Arabic
| Root |
|---|
| ح ب ب (ḥ b b) |
| 18 terms |
Etymology 1
Derived from the active participle of the verb أَحَبَّ (ʔaḥabba, “to love”).
Pronunciation
- IPA(key): /mu.ħibb/
Participle
مُحِبّ • (muḥibb) (form IV, feminine مُحِبَّة (muḥibba), masculine plural مُحِبُّون (muḥibbūn))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُحِبّ muḥibb |
الْمُحِبّ al-muḥibb |
مُحِبَّة muḥibba |
الْمُحِبَّة al-muḥibba |
| nominative | مُحِبٌّ muḥibbun |
الْمُحِبُّ al-muḥibbu |
مُحِبَّةٌ muḥibbatun |
الْمُحِبَّةُ al-muḥibbatu |
| accusative | مُحِبًّا muḥibban |
الْمُحِبَّ al-muḥibba |
مُحِبَّةً muḥibbatan |
الْمُحِبَّةَ al-muḥibbata |
| genitive | مُحِبٍّ muḥibbin |
الْمُحِبِّ al-muḥibbi |
مُحِبَّةٍ muḥibbatin |
الْمُحِبَّةِ al-muḥibbati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُحِبَّيْن muḥibbayn |
الْمُحِبَّيْن al-muḥibbayn |
مُحِبَّتَيْن muḥibbatayn |
الْمُحِبَّتَيْن al-muḥibbatayn |
| nominative | مُحِبَّانِ muḥibbāni |
الْمُحِبَّانِ al-muḥibbāni |
مُحِبَّتَانِ muḥibbatāni |
الْمُحِبَّتَانِ al-muḥibbatāni |
| accusative | مُحِبَّيْنِ muḥibbayni |
الْمُحِبَّيْنِ al-muḥibbayni |
مُحِبَّتَيْنِ muḥibbatayni |
الْمُحِبَّتَيْنِ al-muḥibbatayni |
| genitive | مُحِبَّيْنِ muḥibbayni |
الْمُحِبَّيْنِ al-muḥibbayni |
مُحِبَّتَيْنِ muḥibbatayni |
الْمُحِبَّتَيْنِ al-muḥibbatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُحِبِّين muḥibbīn |
الْمُحِبِّين al-muḥibbīn |
مُحِبَّات muḥibbāt |
الْمُحِبَّات al-muḥibbāt |
| nominative | مُحِبُّونَ muḥibbūna |
الْمُحِبُّونَ al-muḥibbūna |
مُحِبَّاتٌ muḥibbātun |
الْمُحِبَّاتُ al-muḥibbātu |
| accusative | مُحِبِّينَ muḥibbīna |
الْمُحِبِّينَ al-muḥibbīna |
مُحِبَّاتٍ muḥibbātin |
الْمُحِبَّاتِ al-muḥibbāti |
| genitive | مُحِبِّينَ muḥibbīna |
الْمُحِبِّينَ al-muḥibbīna |
مُحِبَّاتٍ muḥibbātin |
الْمُحِبَّاتِ al-muḥibbāti |
Noun
مُحِبّ • (muḥibb) m (plural مُحِبُّون (muḥibbūn), feminine مُحِبَّة (muḥibba))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||||
| indefinite | definite | construct | indefinite | definite | construct | |
| informal | مُحِبّ muḥibb |
الْمُحِبّ al-muḥibb |
مُحِبّ muḥibb |
مُحِبَّة muḥibba |
الْمُحِبَّة al-muḥibba |
مُحِبَّة muḥibbat |
| nominative | مُحِبٌّ muḥibbun |
الْمُحِبُّ al-muḥibbu |
مُحِبُّ muḥibbu |
مُحِبَّةٌ muḥibbatun |
الْمُحِبَّةُ al-muḥibbatu |
مُحِبَّةُ muḥibbatu |
| accusative | مُحِبًّا muḥibban |
الْمُحِبَّ al-muḥibba |
مُحِبَّ muḥibba |
مُحِبَّةً muḥibbatan |
الْمُحِبَّةَ al-muḥibbata |
مُحِبَّةَ muḥibbata |
| genitive | مُحِبٍّ muḥibbin |
الْمُحِبِّ al-muḥibbi |
مُحِبِّ muḥibbi |
مُحِبَّةٍ muḥibbatin |
الْمُحِبَّةِ al-muḥibbati |
مُحِبَّةِ muḥibbati |
| dual | masculine | feminine | ||||
| indefinite | definite | construct | indefinite | definite | construct | |
| informal | مُحِبَّيْن muḥibbayn |
الْمُحِبَّيْن al-muḥibbayn |
مُحِبَّيْ muḥibbay |
مُحِبَّتَيْن muḥibbatayn |
الْمُحِبَّتَيْن al-muḥibbatayn |
مُحِبَّتَيْ muḥibbatay |
| nominative | مُحِبَّانِ muḥibbāni |
الْمُحِبَّانِ al-muḥibbāni |
مُحِبَّا muḥibbā |
مُحِبَّتَانِ muḥibbatāni |
الْمُحِبَّتَانِ al-muḥibbatāni |
مُحِبَّتَا muḥibbatā |
| accusative | مُحِبَّيْنِ muḥibbayni |
الْمُحِبَّيْنِ al-muḥibbayni |
مُحِبَّيْ muḥibbay |
مُحِبَّتَيْنِ muḥibbatayni |
الْمُحِبَّتَيْنِ al-muḥibbatayni |
مُحِبَّتَيْ muḥibbatay |
| genitive | مُحِبَّيْنِ muḥibbayni |
الْمُحِبَّيْنِ al-muḥibbayni |
مُحِبَّيْ muḥibbay |
مُحِبَّتَيْنِ muḥibbatayni |
الْمُحِبَّتَيْنِ al-muḥibbatayni |
مُحِبَّتَيْ muḥibbatay |
| plural | masculine | feminine | ||||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||||
| indefinite | definite | construct | indefinite | definite | construct | |
| informal | مُحِبِّين muḥibbīn |
الْمُحِبِّين al-muḥibbīn |
مُحِبِّي muḥibbī |
مُحِبَّات muḥibbāt |
الْمُحِبَّات al-muḥibbāt |
مُحِبَّات muḥibbāt |
| nominative | مُحِبُّونَ muḥibbūna |
الْمُحِبُّونَ al-muḥibbūna |
مُحِبُّو muḥibbū |
مُحِبَّاتٌ muḥibbātun |
الْمُحِبَّاتُ al-muḥibbātu |
مُحِبَّاتُ muḥibbātu |
| accusative | مُحِبِّينَ muḥibbīna |
الْمُحِبِّينَ al-muḥibbīna |
مُحِبِّي muḥibbī |
مُحِبَّاتٍ muḥibbātin |
الْمُحِبَّاتِ al-muḥibbāti |
مُحِبَّاتِ muḥibbāti |
| genitive | مُحِبِّينَ muḥibbīna |
الْمُحِبِّينَ al-muḥibbīna |
مُحِبِّي muḥibbī |
مُحِبَّاتٍ muḥibbātin |
الْمُحِبَّاتِ al-muḥibbāti |
مُحِبَّاتِ muḥibbāti |
Proper noun
مُحِبّ • (muḥibb) m
- a male given name, Muhib
Descendants
- → Azerbaijani: mühib
- → Ottoman Turkish: مُحِبّ (muhıbb)
- Turkish: muhip
- → Persian: مُحِبّ (mohebb)
- → Uzbek: muhib
Etymology 2
Derived from the passive participle of the verb أَحَبَّ (ʔaḥabba, “to love”).
Pronunciation
- IPA(key): /mu.ħabb/
Participle
مُحَبّ • (muḥabb)
- passive participle of أَحَبَّ (ʔaḥabba): loved, beloved
- c. 6th century CE, ʿAntarah ibn Shaddād al-ʿAbsī, from Mu'allaqat:
- وَلَقَدْ نَزَلْتِ فَلَا تَظُنِّي غَيْرَهُ // مِنِّي بِمَنْزِلَةِ المُحَبِّ المُكْرَمِ
- walaqad nazalti falā taẓunnī ḡayrahu // minnī bimanzilati al-muḥabbi al-mukrami
- And you have occupied, have no doubt in it, // in my heart the place of loved and honored ones.
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُحَبّ muḥabb |
الْمُحَبّ al-muḥabb |
مُحَبَّة muḥabba |
الْمُحَبَّة al-muḥabba |
| nominative | مُحَبٌّ muḥabbun |
الْمُحَبُّ al-muḥabbu |
مُحَبَّةٌ muḥabbatun |
الْمُحَبَّةُ al-muḥabbatu |
| accusative | مُحَبًّا muḥabban |
الْمُحَبَّ al-muḥabba |
مُحَبَّةً muḥabbatan |
الْمُحَبَّةَ al-muḥabbata |
| genitive | مُحَبٍّ muḥabbin |
الْمُحَبِّ al-muḥabbi |
مُحَبَّةٍ muḥabbatin |
الْمُحَبَّةِ al-muḥabbati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُحَبَّيْن muḥabbayn |
الْمُحَبَّيْن al-muḥabbayn |
مُحَبَّتَيْن muḥabbatayn |
الْمُحَبَّتَيْن al-muḥabbatayn |
| nominative | مُحَبَّانِ muḥabbāni |
الْمُحَبَّانِ al-muḥabbāni |
مُحَبَّتَانِ muḥabbatāni |
الْمُحَبَّتَانِ al-muḥabbatāni |
| accusative | مُحَبَّيْنِ muḥabbayni |
الْمُحَبَّيْنِ al-muḥabbayni |
مُحَبَّتَيْنِ muḥabbatayni |
الْمُحَبَّتَيْنِ al-muḥabbatayni |
| genitive | مُحَبَّيْنِ muḥabbayni |
الْمُحَبَّيْنِ al-muḥabbayni |
مُحَبَّتَيْنِ muḥabbatayni |
الْمُحَبَّتَيْنِ al-muḥabbatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُحَبِّين muḥabbīn |
الْمُحَبِّين al-muḥabbīn |
مُحَبَّات muḥabbāt |
الْمُحَبَّات al-muḥabbāt |
| nominative | مُحَبُّونَ muḥabbūna |
الْمُحَبُّونَ al-muḥabbūna |
مُحَبَّاتٌ muḥabbātun |
الْمُحَبَّاتُ al-muḥabbātu |
| accusative | مُحَبِّينَ muḥabbīna |
الْمُحَبِّينَ al-muḥabbīna |
مُحَبَّاتٍ muḥabbātin |
الْمُحَبَّاتِ al-muḥabbāti |
| genitive | مُحَبِّينَ muḥabbīna |
الْمُحَبِّينَ al-muḥabbīna |
مُحَبَّاتٍ muḥabbātin |
الْمُحَبَّاتِ al-muḥabbāti |
Synonyms
- مَحْبُوب (maḥbūb)
Ottoman Turkish
Etymology
From Arabic مُحِبّ (muḥibb). The plural in -an is from Persian.
Noun
مُحِبّ • (muhib) (definite accusative محبی (muhibbi), plural محبان (muhibban))
Descendants
- Turkish: muhip
References
- Avery, Robert et al., editors (2013), “muhib”, in The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
- Kélékian, Diran (1911) “محب”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 1126a
- Nişanyan, Sevan (2002–) “muhip”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “محب”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1757
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic مُحِبّ (muḥibb).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /mu.ˈhibb/
- (Dari, formal) IPA(key): [mo̞.ɦɪ́b(ː)]
- (Iran, formal) IPA(key): [mo.ɦéb̥(ː)]
- (Tajik, formal) IPA(key): [mu.ɦíb(ː)]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | muhibb |
| Dari reading? | mohibb |
| Iranian reading? | mohebb |
| Tajik reading? | muhibb |
Adjective
محب • (mohebb)
- (usually of people) loving
Noun
محب • (mohebb)
- lover
- c. 1520, Selim I of the Ottoman Empire, edited by Benedek Péri, The Persian Dīvān of Yavuz Sulṭān Selīm, Budapest, Hungary: Research Centre for the Humanities, Eötvös Loránd Research Network, →ISBN, page 90:
- جز من محب مبادت کس گرچه عیب نیست
باشد اگر بهر مو پیوند دوستداری- juz man muhibb mabādat kas garči ayb nēst
bāšad agar ba-har mō paywand-i dōstdārē - May you have no lover except for me! Though there is no fault
If a lover should be bound to every hair of yours.
- juz man muhibb mabādat kas garči ayb nēst
- friend
- Synonym: دوست (dust)
Derived terms
- محبانه (mohebbâne)
- محبیان (mohebbiyân)
Further reading
- Steingass, Francis Joseph (1892) “محب”, in A Comprehensive Persian–English dictionary, London: Routledge & K. Paul
- Hayyim, Sulayman (1934) “محب”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim