مسلم

Arabic

Root
س ل م (s l m)
22 terms

Etymology 1

    Derived from the active participle of أَسْلَمَ (ʔaslama, to surrender, to become a Muslim).

    Pronunciation

    • IPA(key): /mus.lim/

    Noun

    مُسْلِم • (muslimm (plural مُسْلِمُون (muslimūn), feminine مُسْلِمَة (muslima))

    1. (Islam) Muslim
      Hyponyms: شِيعِيّ (šīʕiyy), سُنِّيّ (sunniyy)
    Declension
    Declension of noun مُسْلِم (muslim)
    singular masculine feminine
    basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
    indefinite definite construct indefinite definite construct
    informal مُسْلِم
    muslim
    الْمُسْلِم
    al-muslim
    مُسْلِم
    muslim
    مُسْلِمَة
    muslima
    الْمُسْلِمَة
    al-muslima
    مُسْلِمَة
    muslimat
    nominative مُسْلِمٌ
    muslimun
    الْمُسْلِمُ
    al-muslimu
    مُسْلِمُ
    muslimu
    مُسْلِمَةٌ
    muslimatun
    الْمُسْلِمَةُ
    al-muslimatu
    مُسْلِمَةُ
    muslimatu
    accusative مُسْلِمًا
    musliman
    الْمُسْلِمَ
    al-muslima
    مُسْلِمَ
    muslima
    مُسْلِمَةً
    muslimatan
    الْمُسْلِمَةَ
    al-muslimata
    مُسْلِمَةَ
    muslimata
    genitive مُسْلِمٍ
    muslimin
    الْمُسْلِمِ
    al-muslimi
    مُسْلِمِ
    muslimi
    مُسْلِمَةٍ
    muslimatin
    الْمُسْلِمَةِ
    al-muslimati
    مُسْلِمَةِ
    muslimati
    dual masculine feminine
    indefinite definite construct indefinite definite construct
    informal مُسْلِمَيْن
    muslimayn
    الْمُسْلِمَيْن
    al-muslimayn
    مُسْلِمَيْ
    muslimay
    مُسْلِمَتَيْن
    muslimatayn
    الْمُسْلِمَتَيْن
    al-muslimatayn
    مُسْلِمَتَيْ
    muslimatay
    nominative مُسْلِمَانِ
    muslimāni
    الْمُسْلِمَانِ
    al-muslimāni
    مُسْلِمَا
    muslimā
    مُسْلِمَتَانِ
    muslimatāni
    الْمُسْلِمَتَانِ
    al-muslimatāni
    مُسْلِمَتَا
    muslimatā
    accusative مُسْلِمَيْنِ
    muslimayni
    الْمُسْلِمَيْنِ
    al-muslimayni
    مُسْلِمَيْ
    muslimay
    مُسْلِمَتَيْنِ
    muslimatayni
    الْمُسْلِمَتَيْنِ
    al-muslimatayni
    مُسْلِمَتَيْ
    muslimatay
    genitive مُسْلِمَيْنِ
    muslimayni
    الْمُسْلِمَيْنِ
    al-muslimayni
    مُسْلِمَيْ
    muslimay
    مُسْلِمَتَيْنِ
    muslimatayni
    الْمُسْلِمَتَيْنِ
    al-muslimatayni
    مُسْلِمَتَيْ
    muslimatay
    plural masculine feminine
    sound masculine plural sound feminine plural
    indefinite definite construct indefinite definite construct
    informal مُسْلِمِين
    muslimīn
    الْمُسْلِمِين
    al-muslimīn
    مُسْلِمِي
    muslimī
    مُسْلِمَات
    muslimāt
    الْمُسْلِمَات
    al-muslimāt
    مُسْلِمَات
    muslimāt
    nominative مُسْلِمُونَ
    muslimūna
    الْمُسْلِمُونَ
    al-muslimūna
    مُسْلِمُو
    muslimū
    مُسْلِمَاتٌ
    muslimātun
    الْمُسْلِمَاتُ
    al-muslimātu
    مُسْلِمَاتُ
    muslimātu
    accusative مُسْلِمِينَ
    muslimīna
    الْمُسْلِمِينَ
    al-muslimīna
    مُسْلِمِي
    muslimī
    مُسْلِمَاتٍ
    muslimātin
    الْمُسْلِمَاتِ
    al-muslimāti
    مُسْلِمَاتِ
    muslimāti
    genitive مُسْلِمِينَ
    muslimīna
    الْمُسْلِمِينَ
    al-muslimīna
    مُسْلِمِي
    muslimī
    مُسْلِمَاتٍ
    muslimātin
    الْمُسْلِمَاتِ
    al-muslimāti
    مُسْلِمَاتِ
    muslimāti
    Hyponyms

    Adjective

    مُسْلِم • (muslim) (feminine مُسْلِمَة (muslima), masculine plural مُسْلِمُون (muslimūn), feminine plural مُسْلِمَات (muslimāt))

    1. Muslim
    2. submitting, accepting, believing.
      • 609–632 CE, Qur'an, 29:46:
        وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلَّا بِٱلَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَقُولُوا آمَنَّا بِالَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَأُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَإِلَهُنَا وَإِلَهُكُمْ وَاحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ
        wa-lā tujādilū ʔahla l-kitābi ʔillā bi-llatī hiya ʔaḥsanu ʔillā llaḏīna ẓalamū minhum wa-qūlū ʔāmannā bi-llaḏī ʔunzila ʔilaynā wa-ʔunzila ʔilaykum wa-ʔilahunā wa-ʔilahukum wāḥidun wa-naḥnu lahu muslimūna
        Mufti Taqi: Do not debate with the people of the Book unless it is in the best manner, except with those of them who commit injustice. And say, “We believe in what is sent down to us and sent down to you, and our God and your God is One, and to Him we submit (ourselves).”
    Declension
    Declension of adjective مُسْلِم (muslim)
    singular masculine feminine
    basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
    indefinite definite indefinite definite
    informal مُسْلِم
    muslim
    الْمُسْلِم
    al-muslim
    مُسْلِمَة
    muslima
    الْمُسْلِمَة
    al-muslima
    nominative مُسْلِمٌ
    muslimun
    الْمُسْلِمُ
    al-muslimu
    مُسْلِمَةٌ
    muslimatun
    الْمُسْلِمَةُ
    al-muslimatu
    accusative مُسْلِمًا
    musliman
    الْمُسْلِمَ
    al-muslima
    مُسْلِمَةً
    muslimatan
    الْمُسْلِمَةَ
    al-muslimata
    genitive مُسْلِمٍ
    muslimin
    الْمُسْلِمِ
    al-muslimi
    مُسْلِمَةٍ
    muslimatin
    الْمُسْلِمَةِ
    al-muslimati
    dual masculine feminine
    indefinite definite indefinite definite
    informal مُسْلِمَيْن
    muslimayn
    الْمُسْلِمَيْن
    al-muslimayn
    مُسْلِمَتَيْن
    muslimatayn
    الْمُسْلِمَتَيْن
    al-muslimatayn
    nominative مُسْلِمَانِ
    muslimāni
    الْمُسْلِمَانِ
    al-muslimāni
    مُسْلِمَتَانِ
    muslimatāni
    الْمُسْلِمَتَانِ
    al-muslimatāni
    accusative مُسْلِمَيْنِ
    muslimayni
    الْمُسْلِمَيْنِ
    al-muslimayni
    مُسْلِمَتَيْنِ
    muslimatayni
    الْمُسْلِمَتَيْنِ
    al-muslimatayni
    genitive مُسْلِمَيْنِ
    muslimayni
    الْمُسْلِمَيْنِ
    al-muslimayni
    مُسْلِمَتَيْنِ
    muslimatayni
    الْمُسْلِمَتَيْنِ
    al-muslimatayni
    plural masculine feminine
    sound masculine plural sound feminine plural
    indefinite definite indefinite definite
    informal مُسْلِمِين
    muslimīn
    الْمُسْلِمِين
    al-muslimīn
    مُسْلِمَات
    muslimāt
    الْمُسْلِمَات
    al-muslimāt
    nominative مُسْلِمُونَ
    muslimūna
    الْمُسْلِمُونَ
    al-muslimūna
    مُسْلِمَاتٌ
    muslimātun
    الْمُسْلِمَاتُ
    al-muslimātu
    accusative مُسْلِمِينَ
    muslimīna
    الْمُسْلِمِينَ
    al-muslimīna
    مُسْلِمَاتٍ
    muslimātin
    الْمُسْلِمَاتِ
    al-muslimāti
    genitive مُسْلِمِينَ
    muslimīna
    الْمُسْلِمِينَ
    al-muslimīna
    مُسْلِمَاتٍ
    muslimātin
    الْمُسْلِمَاتِ
    al-muslimāti
    Descendants
    • Afrikaans: moslem
    • Chinese: 穆斯林 (mùsīlín)
    • Dutch: moslim
    • English: Muslim
    • German: Muslim
    • Japanese: ムスリム
    • Malay: Muslim

    Proper noun

    مُسْلِم • (muslimm

    1. a male given name
    Declension
    Declension of noun مُسْلِم (muslim)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal مُسْلِم
    muslim
    nominative مُسْلِمٌ
    muslimun
    accusative مُسْلِمًا
    musliman
    genitive مُسْلِمٍ
    muslimin

    Etymology 2

    Root
    س ل م (s l m)
    22 terms

    Derived from the passive participle of سَلَّمَ (sallama, to preserve, to hand over intact, to accept).

    Pronunciation

    • IPA(key): /mu.sal.lam/

    Adjective

    مُسَلَّم • (musallam)

    1. unimpaired, intact, unblemished, flawless
    2. accepted, uncontested, incontestable, indisputable, incontrovertible
    Declension
    Declension of adjective مُسَلَّم (musallam)
    singular masculine feminine
    basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
    indefinite definite indefinite definite
    informal مُسَلَّم
    musallam
    الْمُسَلَّم
    al-musallam
    مُسَلَّمَة
    musallama
    الْمُسَلَّمَة
    al-musallama
    nominative مُسَلَّمٌ
    musallamun
    الْمُسَلَّمُ
    al-musallamu
    مُسَلَّمَةٌ
    musallamatun
    الْمُسَلَّمَةُ
    al-musallamatu
    accusative مُسَلَّمًا
    musallaman
    الْمُسَلَّمَ
    al-musallama
    مُسَلَّمَةً
    musallamatan
    الْمُسَلَّمَةَ
    al-musallamata
    genitive مُسَلَّمٍ
    musallamin
    الْمُسَلَّمِ
    al-musallami
    مُسَلَّمَةٍ
    musallamatin
    الْمُسَلَّمَةِ
    al-musallamati
    dual masculine feminine
    indefinite definite indefinite definite
    informal مُسَلَّمَيْن
    musallamayn
    الْمُسَلَّمَيْن
    al-musallamayn
    مُسَلَّمَتَيْن
    musallamatayn
    الْمُسَلَّمَتَيْن
    al-musallamatayn
    nominative مُسَلَّمَانِ
    musallamāni
    الْمُسَلَّمَانِ
    al-musallamāni
    مُسَلَّمَتَانِ
    musallamatāni
    الْمُسَلَّمَتَانِ
    al-musallamatāni
    accusative مُسَلَّمَيْنِ
    musallamayni
    الْمُسَلَّمَيْنِ
    al-musallamayni
    مُسَلَّمَتَيْنِ
    musallamatayni
    الْمُسَلَّمَتَيْنِ
    al-musallamatayni
    genitive مُسَلَّمَيْنِ
    musallamayni
    الْمُسَلَّمَيْنِ
    al-musallamayni
    مُسَلَّمَتَيْنِ
    musallamatayni
    الْمُسَلَّمَتَيْنِ
    al-musallamatayni
    plural masculine feminine
    sound masculine plural sound feminine plural
    indefinite definite indefinite definite
    informal مُسَلَّمِين
    musallamīn
    الْمُسَلَّمِين
    al-musallamīn
    مُسَلَّمَات
    musallamāt
    الْمُسَلَّمَات
    al-musallamāt
    nominative مُسَلَّمُونَ
    musallamūna
    الْمُسَلَّمُونَ
    al-musallamūna
    مُسَلَّمَاتٌ
    musallamātun
    الْمُسَلَّمَاتُ
    al-musallamātu
    accusative مُسَلَّمِينَ
    musallamīna
    الْمُسَلَّمِينَ
    al-musallamīna
    مُسَلَّمَاتٍ
    musallamātin
    الْمُسَلَّمَاتِ
    al-musallamāti
    genitive مُسَلَّمِينَ
    musallamīna
    الْمُسَلَّمِينَ
    al-musallamīna
    مُسَلَّمَاتٍ
    musallamātin
    الْمُسَلَّمَاتِ
    al-musallamāti

    References

    • Wehr, Hans (1979) “سلم”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

    Malay

    Proper noun

    مسلم

    1. Jawi spelling of Muslim.‎‎

    Persian

    Etymology 1

    Borrowed from Arabic مُسَلَّم (musallam).

    Pronunciation

     

    Readings
    Classical reading? musallam
    Dari reading? musallam
    Iranian reading? mosallam
    Tajik reading? musallam

    Adjective

    مسلم • (mosallam)

    1. indisputable, incontrovertible, certain, taken for granted
      • c. 1520, Selim I of the Ottoman Empire, edited by Benedek Péri, The Persian Dīvān of Yavuz Sulṭān Selīm, Budapest, Hungary: Research Centre for the Humanities, Eötvös Loránd Research Network, →ISBN, page 106:
        هرچند مسلم شودت دهر سلیمی
        در دیده میاور تو چنین مختصری را
        harčand musallam šawadat dahr-i salīmī
        dar dīda miyāwar tō čunīn muxtisarī rā
        Even though Selim's destiny is obvious to you,
        Do not appear [only] so briefly before his eyes.
        (Classical Persian transliteration)

    Etymology 2

      Borrowed from Arabic مُسْلِم (muslim).. Doublet of مسلمان (mosalmân).

      Pronunciation

       

      Readings
      Classical reading? muslim
      Dari reading? muslim
      Iranian reading? moslem
      Tajik reading? muslim

      Noun

      مسلم • (moslem)

      1. (uncommon) synonym of مسلمان (mosalmân, Muslim)

      Proper noun

      مسلم • (moslem)

      1. a male given name from Arabic, equivalent to English Muslim

      Further reading

      South Levantine Arabic

      Root
      س ل م
      8 terms

      Etymology

      Learned borrowing from Arabic مُسْلِم (muslim).

      Pronunciation

      • IPA(key): /mus.lim/, [ˈmus.lɪm]
      • Audio (al-Lidd):(file)

      Adjective

      مسلم • (muslim) (feminine مسلمة (muslime), common plural مسلمين (muslimīn))

      1. Muslim

      Noun

      مسلم • (muslimm (plural مسلمين (muslimīn), feminine مسلمة (muslime))

      1. Muslim

      Urdu

      Etymology

        Borrowed from Classical Persian مُسْلِم (muslim), borrowed from Arabic مُسْلِم (muslim), from أَسْلَمَ (ʔaslama).

        Pronunciation

        Adjective

        مُسْلِم • (muslim) (indeclinable, Hindi spelling मुस्लिम)

        1. Muslim; Islamic

        Noun

        مُسْلِم • (muslimm (Hindi spelling मुस्लिम)

        1. a Muslim (adherent of Islam)
          Synonym: مُسَلْمان (musalmān)