مسکین

Borrowed from Arabic مِسْكِين (miskīn, “poor”).

مسکین (miskīn) (plural مساکین (mäsākīn) or مسکین‌لار (miskīn-lär))

1. poor, needy, in need, indigent

   Synonyms: گدا (gädā), فقیر (fäqīr)

   Antonyms: بای (bay), غنی (ğänī)

   غم ناق مسکین ― ğäm nāq-i miskīn ― a sorrowful poor person

   • 1398, Sibicabi, كلستان [Land of Roses], page 9b:

     یاریم ایتماک ییسه تنکری‌نینک قولی یاریمی‌نی بیر مسکین‌کا بیرور

     yarim etmäk yesä teŋri-niŋ quli yarimi-ni bir miskīn-gä berür

     if a man of God eats a half bread, he gives one half to a person in need

2. poor, wretched, pitiable, pitiful

   Synonym: فقیر (fäqīr)

مسکین (miskīn) (comparative مسکینراک (miskīnräk), superlative اینک مسکین (eŋ miskīn))

1. poor, needy, in need, indigent

   Synonyms: گدا (gädā), فقیر (fäqīr)

   Antonyms: بای (bay), غنی (ğänī)

2. poor, wretched, pitiable, pitiful

   Synonyms: یارلی (yarli), فقیر (fäqīr)

• Uyghur: مىسكىن (miskin)
• Uzbek: miskin

• Demir, Necati, Aydoğdu, Özkan (2015) Oğuzname [Kazan Nüshası]: inceleme - metin - dizin - tıpkıbasım [Oğuzname [Kazan Manuscript]: analysis - text - index - facsimile], Istanbul: Kesit Yayınları, page 291

Borrowed from Arabic مِسْكِين (miskīn).

مسکین • (miskīn / meskin) (Tajik spelling мискин)

1. extremely poor; indigent

   Synonyms: فقیر (faqīr / faġir), بینوا (bēnawā / binavâ)

2. (figurative) wretched; pitiable

مسکین • (miskīn / meskin) (plural مسکین‌ها (miskīn-hā / meskin-hâ), or مسکینان (miskīnān / meskinân), or مساکین (masākīn / masâkin), Tajik spelling мискин)

1. indigent; poor person

   Synonym: فقیر (faqīr / faġir)

• → Bengali: মিসকিন (miskin)