فقیر
Baluchi
Etymology
Noun
فقیر • (faqír)
See also
Chagatai
Etymology
Borrowed from Arabic فَقِير (faqīr, “poor, wretched”).
Noun
فقیر (fäqīr) (plural فقرا (fuqärā), female equivalent فقیره (fäqīrä))
- poor person, pauper, lack-all
- a person worthy of pity: a pitiable person
- Synonym: مسکین (miskīn)
- (Islam) faqir
Adjective
فقیر (fäqīr) (comparative فقیرراق (fäqīrraq), superlative اینک فقیر (eŋ fäqīr))
Derived terms
- فقیرانه (fäqīrānä, “wretchedly, poorly”)
- فقیرلیق (fäqīrliq, “poverty”)
Related terms
Descendants
Further reading
- Schluessel, Eric (2018) “فقیر”, in An Introduction to Chaghatay: A Graded Textbook for Reading Central Asian Sources[1], Michigan Publishing, page 113
- Demir, Necati, Aydoğdu, Özkan (2015) Oğuzname [Kazan Nüshası]: inceleme - metin - dizin - tıpkıbasım [Oğuzname [Kazan Manuscript]: analysis - text - index - facsimile], Istanbul: Kesit Yayınları, page 227
Kohistani Shina
Noun
فقیر (faqīr)
Ottoman Turkish
Etymology
Inherited from Old Anatolian Turkish فقیر (feqīr), from Arabic فَقِير (faqīr, “poor, wretched”).
Adjective
فقیر • (fakir) (comparative دخی فقیر (dahı fakir), superlative اك فقیر (eñ fakir))
- poor, indigent, destitute, in need, with no or few possessions or money
- poor, wretched, miserable, in a state of misery, worthy of commiseration
Noun
فقیر • (fakir) (definite accusative فقیری (fakiri), plural فقرا (fukara))
- pauper, poor, indigent, lack-all, a person in need or in poverty, also the poor people of a society
- Near-synonym: فقرا (fukara)
- (Islam) fakir, faqir, a religious mendicant who owns no personal property and living solely off alms
Derived terms
- فقیرانه (fakirane, “poorly”)
- فقیرخانه (fakirhane, “my humble abode”)
Descendants
- Turkish: fakir
Further reading
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “فقیر”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 423
- Çağbayır, Yaşar (2007) “fakir”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1541
- Devellioğlu, Ferit (1962) “fakîr”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[2] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 298
- Kélékian, Diran (1911) “فقیر”, in Dictionnaire turc-français[3] (in French), Constantinople: Mihran, page 907
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Pauper”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[4], Vienna, column 1255
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “فقیر”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[5], Vienna, columns 3537-3538
- Nişanyan, Sevan (2002–) “fakir”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “فقیر”, in A Turkish and English Lexicon[6], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1392
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic فَقِير (faqīr).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /fa.ˈqiːɾ/
- (Dari, formal) IPA(key): [fä.qiːɾ]
- (Iran, formal) IPA(key): [fæ.ʁiːɹ]
- (Tajik, formal) IPA(key): [fä.qiɾ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | faqīr |
| Dari reading? | faqīr |
| Iranian reading? | faġir |
| Tajik reading? | faqir |
Adjective
فقیر • (faqīr / faġir) (comparative فقیرتَر, superlative فقیرتَرین, Tajik spelling фақир)
Noun
فقیر • (faqīr / faġir) (plural فقیران (faqīrān / faġirân), or فقیرها (faqīr-hā / faġir-hâ), or فقرا (fuqarā / foġarâ), Tajik spelling фақир)
Urdu
Etymology
Borrowed from Classical Persian فَقِیر (faqīr), from Arabic فَقِير (faqīr).
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /fə.qiːɾ/
- Rhymes: -iːɾ
- Hyphenation: فَ‧قِیر
Noun
فَقِیر • (faqīr) m (Hindi spelling फ़क़ीर)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | فَقِیر (faqīr) | فَقِیر (faqīr) |
| oblique | فَقِیر (faqīr) | فَقِیروں (faqīrõ) |
| vocative | فَقِیر (faqīr) | فَقِیرو (faqīro) |
Further reading
- “فقیر”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
- “فقیر”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2025.
- Qureshi, Bashir Ahmad (1971) “فقیر”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary, Lahore: Kitabistan Pub. Co.