موطن

Arabic

Root
و ط ن (w ṭ n)
10 terms

Etymology

Noun of place from the verb وَطَنَ (waṭana).

Pronunciation

  • IPA(key): /maw.tˤin/

Noun

مَوْطِن • (mawṭinm (plural مَوَاطِن (mawāṭin))

  1. domicile, residence
    Synonym: مَسْكَن (maskan)
  2. habitat
  3. homeland
    Synonym: وَطَن (waṭan)
    • c. 1934, “مَوْطِنِي [mawṭinī, my homeland]”, إِبْرَاهِيم طُوقَان [ʔibrāhīm ṭūqān] (lyrics), مُحَمَّد فْلَيْفِل [muḥammad flayfil] (music)‎[1]:
      مَوْطِنِي، مَوْطِنِي، الْجَلَالُ وَٱلْجَمَالُ وَٱلسَّنَاءُ وَٱلبَهَاءُ فِي رُبَاكْ
      mawṭinī, mawṭinī, al-jalālu wal-jamālu was-sanāʔu wal-bahāʔu fī rubāk
      My homeland, my homeland, glory and beauty and brilliance and splendor in your quarters
  4. locality, region
    Synonym: مِنْطَقَة (minṭaqa)

Declension

Declension of noun مَوْطِن (mawṭin)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مَوْطِن
mawṭin
الْمَوْطِن
al-mawṭin
مَوْطِن
mawṭin
nominative مَوْطِنٌ
mawṭinun
الْمَوْطِنُ
al-mawṭinu
مَوْطِنُ
mawṭinu
accusative مَوْطِنًا
mawṭinan
الْمَوْطِنَ
al-mawṭina
مَوْطِنَ
mawṭina
genitive مَوْطِنٍ
mawṭinin
الْمَوْطِنِ
al-mawṭini
مَوْطِنِ
mawṭini
dual indefinite definite construct
informal مَوْطِنَيْن
mawṭinayn
الْمَوْطِنَيْن
al-mawṭinayn
مَوْطِنَيْ
mawṭinay
nominative مَوْطِنَانِ
mawṭināni
الْمَوْطِنَانِ
al-mawṭināni
مَوْطِنَا
mawṭinā
accusative مَوْطِنَيْنِ
mawṭinayni
الْمَوْطِنَيْنِ
al-mawṭinayni
مَوْطِنَيْ
mawṭinay
genitive مَوْطِنَيْنِ
mawṭinayni
الْمَوْطِنَيْنِ
al-mawṭinayni
مَوْطِنَيْ
mawṭinay
plural basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal مَوَاطِن
mawāṭin
الْمَوَاطِن
al-mawāṭin
مَوَاطِن
mawāṭin
nominative مَوَاطِنُ
mawāṭinu
الْمَوَاطِنُ
al-mawāṭinu
مَوَاطِنُ
mawāṭinu
accusative مَوَاطِنَ
mawāṭina
الْمَوَاطِنَ
al-mawāṭina
مَوَاطِنَ
mawāṭina
genitive مَوَاطِنَ
mawāṭina
الْمَوَاطِنِ
al-mawāṭini
مَوَاطِنِ
mawāṭini