इदम्
Sanskrit
Alternative forms
Alternative scripts
- ইদম্ (Assamese script)
- ᬇᬤᬫ᭄ (Balinese script)
- ইদম্ (Bengali script)
- 𑰂𑰟𑰦𑰿 (Bhaiksuki script)
- 𑀇𑀤𑀫𑁆 (Brahmi script)
- ဣဒမ် (Burmese script)
- ઇદમ્ (Gujarati script)
- ਇਦਮ੍ (Gurmukhi script)
- 𑌇𑌦𑌮𑍍 (Grantha script)
- ꦆꦢꦩ꧀ (Javanese script)
- 𑂅𑂠𑂧𑂹 (Kaithi script)
- ಇದಮ್ (Kannada script)
- ឥទម៑ (Khmer script)
- ອິທມ຺ (Lao script)
- ഇദമ് (Malayalam script)
- ᡳᡩᠠᠮ (Manchu script)
- 𑘂𑘟𑘦𑘿 (Modi script)
- ᠢᢑᠠᠮ (Mongolian script)
- 𑦢𑦿𑧆𑧠 (Nandinagari script)
- 𑐂𑐡𑐩𑑂 (Newa script)
- ଇଦମ୍ (Odia script)
- ꢄꢣꢪ꣄ (Saurashtra script)
- 𑆅𑆢𑆩𑇀 (Sharada script)
- 𑖂𑖟𑖦𑖿 (Siddham script)
- ඉදම් (Sinhalese script)
- 𑩐𑩑𑩭𑩴 𑪙 (Soyombo script)
- 𑚂𑚛𑚢𑚶 (Takri script)
- இத³ம் (Tamil script)
- ఇదమ్ (Telugu script)
- อิทมฺ (Thai script)
- ཨི་ད་མ྄ (Tibetan script)
- 𑒃𑒠𑒧𑓂 (Tirhuta script)
- 𑨀𑨁𑨛𑨢𑨴 (Zanabazar Square script)
Etymology
Inherited from Proto-Indo-Iranian *id-ám. From there, the non-nominative-accusative forms are from Proto-Indo-European *id (for example, masculine genitive singular अस्य (asya) < Proto-Indo-European *ésyo). Cognate with Latin id.
The nominative-accusative had undergone thematicization by the Vedic period, where इम्- (im-) and इद्- (id-) are based on the old accusatives in Proto-Indo-European *ím and *íd. Compare अदस् (adas), where other peculiar changes occured. The original neuter इद् (id) survived as an indeclinable particle only in Vedic.
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /i.dɐ́m/
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /i.d̪ɐm/
Pronoun
इदम् • (idám)
- this (something near to the speaker)
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अयम् (ayám) | इमौ (imaú) इमा¹ (imā́¹) |
इमे (imé) |
| accusative | इमम् (imám) | इमौ (imaú) इमा¹ (imā́¹) |
इमान् (imā́n) |
| instrumental | अनेन (anéna) एना¹ (enā́¹) |
आभ्याम् (ābhyā́m) | एभिः (ebhíḥ) |
| dative | अस्मै (asmaí) | आभ्याम् (ābhyā́m) | एभ्यः (ebhyáḥ) |
| ablative | अस्मात् (asmā́t) | आभ्याम् (ābhyā́m) | एभ्यः (ebhyáḥ) |
| genitive | अस्य (asyá) इमस्य¹ (imásya¹) |
अनयोः (anáyoḥ) अयोः¹ (ayóḥ¹) |
एषाम् (eṣā́m) |
| locative | अस्मिन् (asmín) | अनयोः (anáyoḥ) अयोः¹ (ayóḥ¹) |
एषु (eṣú) |
| vocative | - | - | - |
- ¹Vedic
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | इयम् (iyám) | इमे (imé) | इमाः (imā́ḥ) |
| accusative | इमाम् (imā́m) | इमे (imé) | इमाः (imā́ḥ) |
| instrumental | अनया (anáyā) अया¹ (ayā́¹) |
आभ्याम् (ābhyā́m) | आभिः (ābhíḥ) |
| dative | अस्यै (asyaí) | आभ्याम् (ābhyā́m) | आभ्यः (ābhyáḥ) |
| ablative | अस्याः (asyā́ḥ) | आभ्याम् (ābhyā́m) | आभ्यः (ābhyáḥ) |
| genitive | अस्याः (asyā́ḥ) | अनयोः (anáyoḥ) | आसाम् (āsā́m) |
| locative | अस्याम् (asyā́m) | अनयोः (anáyoḥ) | आसु (āsú) |
| vocative | - | - | - |
- ¹Vedic
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | इदम् (idám) | इमे (imé) | इमानि (imā́ni) इमा¹ (imā́¹) |
| accusative | इदम् (idám) | इमे (imé) | इमानि (imā́ni) इमा¹ (imā́¹) |
| instrumental | अनेन (anéna) एना¹ (enā́¹) |
आभ्याम् (ābhyā́m) | एभिः (ebhíḥ) |
| dative | अस्मै (asmaí) | आभ्याम् (ābhyā́m) | एभ्यः (ebhyáḥ) |
| ablative | अस्मात् (asmā́t) | आभ्याम् (ābhyā́m) | एभ्यः (ebhyáḥ) |
| genitive | अस्य (asyá) इमस्य¹ (imásya¹) |
अनयोः (anáyoḥ) अयोः¹ (ayóḥ¹) |
एषाम् (eṣā́m) |
| locative | अस्मिन् (asmín) | अनयोः (anáyoḥ) अयोः¹ (ayóḥ¹) |
एषु (eṣú) |
| vocative | - | - | - |
- ¹Vedic
Adverb
इदम् • (idám)
Descendants
- Pali: ima
- Prakrit: 𑀅𑀬𑀁 (ayaṃ), 𑀇𑀅𑀁 (iaṃ)
References
- Monier Williams (1899) “इदम्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 165, columns 2-3.
- Mayrhofer, Manfred (1992) “ay-”, in Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan][1] (in German), volume 1, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 103