जित

Hindi

Borrowed from Sanskrit जित (jitá).

जित • (jit)

जित • (jit)

Alternative scripts

जित

Devanagari script form of jita, which is past participle of जेति (jeti, “to win”)

Declension table of "जित" (masculine)

Case \ Number	Singular	Plural
Nominative (first)	जितो (jito)	जिता (jitā)
Accusative (second)	जितं (jitaṃ)	जिते (jite)
Instrumental (third)	जितेन (jitena)	जितेहि (jitehi) or जितेभि (jitebhi)
Dative (fourth)	जितस्स (jitassa) or जिताय (jitāya) or जितत्थं (jitatthaṃ)	जितानं (jitānaṃ)
Ablative (fifth)	जितस्मा (jitasmā) or जितम्हा (jitamhā) or जिता (jitā)	जितेहि (jitehi) or जितेभि (jitebhi)
Genitive (sixth)	जितस्स (jitassa)	जितानं (jitānaṃ)
Locative (seventh)	जितस्मिं (jitasmiṃ) or जितम्हि (jitamhi) or जिते (jite)	जितेसु (jitesu)
Vocative (calling)	जित (jita)	जिता (jitā)

Declension table of "जिता" (feminine)

Case \ Number	Singular	Plural
Nominative (first)	जिता (jitā)	जितायो (jitāyo) or जिता (jitā)
Accusative (second)	जितं (jitaṃ)	जितायो (jitāyo) or जिता (jitā)
Instrumental (third)	जिताय (jitāya)	जिताहि (jitāhi) or जिताभि (jitābhi)
Dative (fourth)	जिताय (jitāya)	जितानं (jitānaṃ)
Ablative (fifth)	जिताय (jitāya)	जिताहि (jitāhi) or जिताभि (jitābhi)
Genitive (sixth)	जिताय (jitāya)	जितानं (jitānaṃ)
Locative (seventh)	जिताय (jitāya) or जितायं (jitāyaṃ)	जितासु (jitāsu)
Vocative (calling)	जिते (jite)	जितायो (jitāyo) or जिता (jitā)

Declension table of "जित" (neuter)

Case \ Number	Singular	Plural
Nominative (first)	जितं (jitaṃ)	जितानि (jitāni)
Accusative (second)	जितं (jitaṃ)	जितानि (jitāni)
Instrumental (third)	जितेन (jitena)	जितेहि (jitehi) or जितेभि (jitebhi)
Dative (fourth)	जितस्स (jitassa) or जिताय (jitāya) or जितत्थं (jitatthaṃ)	जितानं (jitānaṃ)
Ablative (fifth)	जितस्मा (jitasmā) or जितम्हा (jitamhā) or जिता (jitā)	जितेहि (jitehi) or जितेभि (jitebhi)
Genitive (sixth)	जितस्स (jitassa)	जितानं (jitānaṃ)
Locative (seventh)	जितस्मिं (jitasmiṃ) or जितम्हि (jitamhi) or जिते (jite)	जितेसु (jitesu)
Vocative (calling)	जित (jita)	जितानि (jitāni)

From the root जि (ji, “to win”), from Proto-Indo-European *gʷey- (“to win, conquer”).

जित • (jitá) stem

Masculine a-stem declension of जित
	singular	dual	plural
nominative	जितः (jitáḥ)	जितौ (jitaú) जिता¹ (jitā́¹)	जिताः (jitā́ḥ) जितासः¹ (jitā́saḥ¹)
accusative	जितम् (jitám)	जितौ (jitaú) जिता¹ (jitā́¹)	जितान् (jitā́n)
instrumental	जितेन (jiténa)	जिताभ्याम् (jitā́bhyām)	जितैः (jitaíḥ) जितेभिः¹ (jitébhiḥ¹)
dative	जिताय (jitā́ya)	जिताभ्याम् (jitā́bhyām)	जितेभ्यः (jitébhyaḥ)
ablative	जितात् (jitā́t)	जिताभ्याम् (jitā́bhyām)	जितेभ्यः (jitébhyaḥ)
genitive	जितस्य (jitásya)	जितयोः (jitáyoḥ)	जितानाम् (jitā́nām)
locative	जिते (jité)	जितयोः (jitáyoḥ)	जितेषु (jitéṣu)
vocative	जित (jíta)	जितौ (jítau) जिता¹ (jítā¹)	जिताः (jítāḥ) जितासः¹ (jítāsaḥ¹)

Feminine ā-stem declension of जिता
	singular	dual	plural
nominative	जिता (jitā́)	जिते (jité)	जिताः (jitā́ḥ)
accusative	जिताम् (jitā́m)	जिते (jité)	जिताः (jitā́ḥ)
instrumental	जितया (jitáyā) जिता¹ (jitā́¹)	जिताभ्याम् (jitā́bhyām)	जिताभिः (jitā́bhiḥ)
dative	जितायै (jitā́yai)	जिताभ्याम् (jitā́bhyām)	जिताभ्यः (jitā́bhyaḥ)
ablative	जितायाः (jitā́yāḥ) जितायै² (jitā́yai²)	जिताभ्याम् (jitā́bhyām)	जिताभ्यः (jitā́bhyaḥ)
genitive	जितायाः (jitā́yāḥ) जितायै² (jitā́yai²)	जितयोः (jitáyoḥ)	जितानाम् (jitā́nām)
locative	जितायाम् (jitā́yām)	जितयोः (jitáyoḥ)	जितासु (jitā́su)
vocative	जिते (jíte)	जिते (jíte)	जिताः (jítāḥ)

Neuter a-stem declension of जित
	singular	dual	plural
nominative	जितम् (jitám)	जिते (jité)	जितानि (jitā́ni) जिता¹ (jitā́¹)
accusative	जितम् (jitám)	जिते (jité)	जितानि (jitā́ni) जिता¹ (jitā́¹)
instrumental	जितेन (jiténa)	जिताभ्याम् (jitā́bhyām)	जितैः (jitaíḥ) जितेभिः¹ (jitébhiḥ¹)
dative	जिताय (jitā́ya)	जिताभ्याम् (jitā́bhyām)	जितेभ्यः (jitébhyaḥ)
ablative	जितात् (jitā́t)	जिताभ्याम् (jitā́bhyām)	जितेभ्यः (jitébhyaḥ)
genitive	जितस्य (jitásya)	जितयोः (jitáyoḥ)	जितानाम् (jitā́nām)
locative	जिते (jité)	जितयोः (jitáyoḥ)	जितेषु (jitéṣu)
vocative	जित (jíta)	जिते (jíte)	जितानि (jítāni) जिता¹ (jítā¹)

Monier Williams (1899) “जित”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 420.