दुर्ग

Hindi

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit दुर्ग (durga).

Pronunciation

  • (Delhi) IPA(key): /d̪ʊɾɡ/

Noun

दुर्ग • (durgm (Urdu spelling درگ)

  1. fortress
  2. castle, fort
  3. citadel, stronghold
  4. tower, chateau, bastille

Declension

Declension of दुर्ग (masc cons-stem)
singular plural
direct दुर्ग
durg
दुर्ग
durg
oblique दुर्ग
durg
दुर्गों
durgõ
vocative दुर्ग
durg
दुर्गो
durgo

Synonyms

Marathi

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit दुर्ग (durga).

Pronunciation

  • IPA(key): /d̪uɾ.ɡə/
  • Audio:(file)

Noun

दुर्ग • (durgam

  1. fort, castle
    Synonym: किल्ला (killā)

Derived terms

  • सिंधुदुर्ग (sindhudurga, a district in Maharashtra and its namesake fort)
  • जलदुर्ग (jaldurga, fort surrounded by water)
  • गिरिदुर्ग (giridurga, fort on a mountain)

Sanskrit

Alternative scripts

Etymology

    From दुस्- (dus-, badly, with difficulty) +‎ -ग (-ga, going, moving), literally difficult to approach.

    Pronunciation

    Adjective

    दुर्ग • (durgá) stem

    1. difficult to access or approach; unattainable; impassable

    Declension

    Masculine a-stem declension of दुर्ग
    singular dual plural
    nominative दुर्गः (durgáḥ) दुर्गौ (durgaú)
    दुर्गा¹ (durgā́¹)
    दुर्गाः (durgā́ḥ)
    दुर्गासः¹ (durgā́saḥ¹)
    accusative दुर्गम् (durgám) दुर्गौ (durgaú)
    दुर्गा¹ (durgā́¹)
    दुर्गान् (durgā́n)
    instrumental दुर्गेण (durgéṇa) दुर्गाभ्याम् (durgā́bhyām) दुर्गैः (durgaíḥ)
    दुर्गेभिः¹ (durgébhiḥ¹)
    dative दुर्गाय (durgā́ya) दुर्गाभ्याम् (durgā́bhyām) दुर्गेभ्यः (durgébhyaḥ)
    ablative दुर्गात् (durgā́t) दुर्गाभ्याम् (durgā́bhyām) दुर्गेभ्यः (durgébhyaḥ)
    genitive दुर्गस्य (durgásya) दुर्गयोः (durgáyoḥ) दुर्गाणाम् (durgā́ṇām)
    locative दुर्गे (durgé) दुर्गयोः (durgáyoḥ) दुर्गेषु (durgéṣu)
    vocative दुर्ग (dúrga) दुर्गौ (dúrgau)
    दुर्गा¹ (dúrgā¹)
    दुर्गाः (dúrgāḥ)
    दुर्गासः¹ (dúrgāsaḥ¹)
    • ¹Vedic
    Feminine ā-stem declension of दुर्गा
    singular dual plural
    nominative दुर्गा (durgā́) दुर्गे (durgé) दुर्गाः (durgā́ḥ)
    accusative दुर्गाम् (durgā́m) दुर्गे (durgé) दुर्गाः (durgā́ḥ)
    instrumental दुर्गया (durgáyā)
    दुर्गा¹ (durgā́¹)
    दुर्गाभ्याम् (durgā́bhyām) दुर्गाभिः (durgā́bhiḥ)
    dative दुर्गायै (durgā́yai) दुर्गाभ्याम् (durgā́bhyām) दुर्गाभ्यः (durgā́bhyaḥ)
    ablative दुर्गायाः (durgā́yāḥ)
    दुर्गायै² (durgā́yai²)
    दुर्गाभ्याम् (durgā́bhyām) दुर्गाभ्यः (durgā́bhyaḥ)
    genitive दुर्गायाः (durgā́yāḥ)
    दुर्गायै² (durgā́yai²)
    दुर्गयोः (durgáyoḥ) दुर्गाणाम् (durgā́ṇām)
    locative दुर्गायाम् (durgā́yām) दुर्गयोः (durgáyoḥ) दुर्गासु (durgā́su)
    vocative दुर्गे (dúrge) दुर्गे (dúrge) दुर्गाः (dúrgāḥ)
    • ¹Vedic
    • ²Brāhmaṇas
    Neuter a-stem declension of दुर्ग
    singular dual plural
    nominative दुर्गम् (durgám) दुर्गे (durgé) दुर्गाणि (durgā́ṇi)
    दुर्गा¹ (durgā́¹)
    accusative दुर्गम् (durgám) दुर्गे (durgé) दुर्गाणि (durgā́ṇi)
    दुर्गा¹ (durgā́¹)
    instrumental दुर्गेण (durgéṇa) दुर्गाभ्याम् (durgā́bhyām) दुर्गैः (durgaíḥ)
    दुर्गेभिः¹ (durgébhiḥ¹)
    dative दुर्गाय (durgā́ya) दुर्गाभ्याम् (durgā́bhyām) दुर्गेभ्यः (durgébhyaḥ)
    ablative दुर्गात् (durgā́t) दुर्गाभ्याम् (durgā́bhyām) दुर्गेभ्यः (durgébhyaḥ)
    genitive दुर्गस्य (durgásya) दुर्गयोः (durgáyoḥ) दुर्गाणाम् (durgā́ṇām)
    locative दुर्गे (durgé) दुर्गयोः (durgáyoḥ) दुर्गेषु (durgéṣu)
    vocative दुर्ग (dúrga) दुर्गे (dúrge) दुर्गाणि (dúrgāṇi)
    दुर्गा¹ (dúrgā¹)
    • ¹Vedic

    Noun

    दुर्ग • (durgá) stemn or m

    1. difficult or narrow passage; a place difficult to access
    2. fortress
    3. citadel, stronghold, castle
    4. rough ground
    5. difficulty, danger, distress

    Declension

    Neuter a-stem declension of दुर्ग
    singular dual plural
    nominative दुर्गम् (durgám) दुर्गे (durgé) दुर्गाणि (durgā́ṇi)
    दुर्गा¹ (durgā́¹)
    accusative दुर्गम् (durgám) दुर्गे (durgé) दुर्गाणि (durgā́ṇi)
    दुर्गा¹ (durgā́¹)
    instrumental दुर्गेण (durgéṇa) दुर्गाभ्याम् (durgā́bhyām) दुर्गैः (durgaíḥ)
    दुर्गेभिः¹ (durgébhiḥ¹)
    dative दुर्गाय (durgā́ya) दुर्गाभ्याम् (durgā́bhyām) दुर्गेभ्यः (durgébhyaḥ)
    ablative दुर्गात् (durgā́t) दुर्गाभ्याम् (durgā́bhyām) दुर्गेभ्यः (durgébhyaḥ)
    genitive दुर्गस्य (durgásya) दुर्गयोः (durgáyoḥ) दुर्गाणाम् (durgā́ṇām)
    locative दुर्गे (durgé) दुर्गयोः (durgáyoḥ) दुर्गेषु (durgéṣu)
    vocative दुर्ग (dúrga) दुर्गे (dúrge) दुर्गाणि (dúrgāṇi)
    दुर्गा¹ (dúrgā¹)
    • ¹Vedic

    Descendants

    • Malayalam: ദുർഗം (duṟgaṁ) (learned)
    • Maharastri Prakrit: 𑀤𑀼𑀕𑁆𑀕 (dugga)
    • Pali: dugga
    • Tamil: துருகம் (turukam)
    • Telugu: దుర్గము (durgamu)

    References