கரி

See also: கறி

Tamil

Pronunciation

IPA^(key): /kɐɾɪ/, [kɐɾi]
Audio: (file)

Etymology 1

Cognate with Malayalam കരി (kari), Tulu ಕರಿ (kari), Telugu కరి (kari) and Kannada ಕರಿ (kari).

Noun

கரி • (kari)

charcoal, charred wood
carbon
poison
black pigment

Declension

i-stem declension of கரி (kari) (singular only)
	singular	plural
nominative	kari	-
vocative	கரியே kariyē	-
accusative	கரியை kariyai	-
dative	கரிக்கு karikku	-
benefactive	கரிக்காக karikkāka	-
genitive 1	கரியுடைய kariyuṭaiya	-
genitive 2	கரியின் kariyiṉ	-
locative 1	கரியில் kariyil	-
locative 2	கரியிடம் kariyiṭam	-
sociative 1	கரியோடு kariyōṭu	-
sociative 2	கரியுடன் kariyuṭaṉ	-
instrumental	கரியால் kariyāl	-
ablative	கரியிலிருந்து kariyiliruntu	-

Verb

கரி • (kari) (intransitive, transitive)

to be salty
to char, burn, darken (with fire)

Conjugation

Transitive

Conjugation of கரி (kari)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	கரிகிறேன் karikiṟēṉ	கரிகிறாய் karikiṟāy	கரிகிறான் karikiṟāṉ	கரிகிறாள் karikiṟāḷ	கரிகிறார் karikiṟār	கரிகிறது karikiṟatu
past	கரிந்தேன் karintēṉ	கரிந்தாய் karintāy	கரிந்தான் karintāṉ	கரிந்தாள் karintāḷ	கரிந்தார் karintār	கரிந்தது karintatu
future	கரிவேன் karivēṉ	கரிவாய் karivāy	கரிவான் karivāṉ	கரிவாள் karivāḷ	கரிவார் karivār	கரியும் kariyum
future negative	கரியமாட்டேன் kariyamāṭṭēṉ	கரியமாட்டாய் kariyamāṭṭāy	கரியமாட்டான் kariyamāṭṭāṉ	கரியமாட்டாள் kariyamāṭṭāḷ	கரியமாட்டார் kariyamāṭṭār	கரியாது kariyātu
negative	கரியவில்லை kariyavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	கரிகிறோம் karikiṟōm	கரிகிறீர்கள் karikiṟīrkaḷ	கரிகிறார்கள் karikiṟārkaḷ		கரிகின்றன karikiṉṟaṉa
past	கரிந்தோம் karintōm	கரிந்தீர்கள் karintīrkaḷ	கரிந்தார்கள் karintārkaḷ		கரிந்தன karintaṉa
future	கரிவோம் karivōm	கரிவீர்கள் karivīrkaḷ	கரிவார்கள் karivārkaḷ		கரிவன karivaṉa
future negative	கரியமாட்டோம் kariyamāṭṭōm	கரியமாட்டீர்கள் kariyamāṭṭīrkaḷ	கரியமாட்டார்கள் kariyamāṭṭārkaḷ		கரியா kariyā
negative	கரியவில்லை kariyavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	kari			கரியுங்கள் kariyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	கரியாதே kariyātē			கரியாதீர்கள் kariyātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of கரிந்துவிடு (karintuviṭu)		past of கரிந்துவிட்டிரு (karintuviṭṭiru)		future of கரிந்துவிடு (karintuviṭu)
progressive	கரிந்துக்கொண்டிரு karintukkoṇṭiru
effective	கரியப்படு kariyappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	கரிய kariya			கரியாமல் இருக்க kariyāmal irukka
potential	கரியலாம் kariyalām			கரியாமல் இருக்கலாம் kariyāmal irukkalām
cohortative	கரியட்டும் kariyaṭṭum			கரியாமல் இருக்கட்டும் kariyāmal irukkaṭṭum
casual conditional	கரிவதால் karivatāl			கரியாததால் kariyātatāl
conditional	கரிந்தால் karintāl			கரியாவிட்டால் kariyāviṭṭāl
adverbial participle	கரிந்து karintu			கரியாமல் kariyāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	கரிகிற karikiṟa	கரிந்த karinta	கரியும் kariyum	கரியாத kariyāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	கரிகிறவன் karikiṟavaṉ	கரிகிறவள் karikiṟavaḷ	கரிகிறவர் karikiṟavar	கரிகிறது karikiṟatu	கரிகிறவர்கள் karikiṟavarkaḷ	கரிகிறவை karikiṟavai
past	கரிந்தவன் karintavaṉ	கரிந்தவள் karintavaḷ	கரிந்தவர் karintavar	கரிந்தது karintatu	கரிந்தவர்கள் karintavarkaḷ	கரிந்தவை karintavai
future	கரிபவன் karipavaṉ	கரிபவள் karipavaḷ	கரிபவர் karipavar	கரிவது karivatu	கரிபவர்கள் karipavarkaḷ	கரிபவை karipavai
negative	கரியாதவன் kariyātavaṉ	கரியாதவள் kariyātavaḷ	கரியாதவர் kariyātavar	கரியாதது kariyātatu	கரியாதவர்கள் kariyātavarkaḷ	கரியாதவை kariyātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	கரிவது karivatu		கரிதல் karital		கரியல் kariyal

Intransitive

Conjugation of கரி (kari)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	கரிக்கிறேன் karikkiṟēṉ	கரிக்கிறாய் karikkiṟāy	கரிக்கிறான் karikkiṟāṉ	கரிக்கிறாள் karikkiṟāḷ	கரிக்கிறார் karikkiṟār	கரிக்கிறது karikkiṟatu
past	கரித்தேன் karittēṉ	கரித்தாய் karittāy	கரித்தான் karittāṉ	கரித்தாள் karittāḷ	கரித்தார் karittār	கரித்தது karittatu
future	கரிப்பேன் karippēṉ	கரிப்பாய் karippāy	கரிப்பான் karippāṉ	கரிப்பாள் karippāḷ	கரிப்பார் karippār	கரிக்கும் karikkum
future negative	கரிக்கமாட்டேன் karikkamāṭṭēṉ	கரிக்கமாட்டாய் karikkamāṭṭāy	கரிக்கமாட்டான் karikkamāṭṭāṉ	கரிக்கமாட்டாள் karikkamāṭṭāḷ	கரிக்கமாட்டார் karikkamāṭṭār	கரிக்காது karikkātu
negative	கரிக்கவில்லை karikkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	கரிக்கிறோம் karikkiṟōm	கரிக்கிறீர்கள் karikkiṟīrkaḷ	கரிக்கிறார்கள் karikkiṟārkaḷ		கரிக்கின்றன karikkiṉṟaṉa
past	கரித்தோம் karittōm	கரித்தீர்கள் karittīrkaḷ	கரித்தார்கள் karittārkaḷ		கரித்தன karittaṉa
future	கரிப்போம் karippōm	கரிப்பீர்கள் karippīrkaḷ	கரிப்பார்கள் karippārkaḷ		கரிப்பன karippaṉa
future negative	கரிக்கமாட்டோம் karikkamāṭṭōm	கரிக்கமாட்டீர்கள் karikkamāṭṭīrkaḷ	கரிக்கமாட்டார்கள் karikkamāṭṭārkaḷ		கரிக்கா karikkā
negative	கரிக்கவில்லை karikkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	kari			கரியுங்கள் kariyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	கரிக்காதே karikkātē			கரிக்காதீர்கள் karikkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of கரித்துவிடு (karittuviṭu)		past of கரித்துவிட்டிரு (karittuviṭṭiru)		future of கரித்துவிடு (karittuviṭu)
progressive	கரித்துக்கொண்டிரு karittukkoṇṭiru
effective	கரிக்கப்படு karikkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	கரிக்க karikka			கரிக்காமல் இருக்க karikkāmal irukka
potential	கரிக்கலாம் karikkalām			கரிக்காமல் இருக்கலாம் karikkāmal irukkalām
cohortative	கரிக்கட்டும் karikkaṭṭum			கரிக்காமல் இருக்கட்டும் karikkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	கரிப்பதால் karippatāl			கரிக்காததால் karikkātatāl
conditional	கரித்தால் karittāl			கரிக்காவிட்டால் karikkāviṭṭāl
adverbial participle	கரித்து karittu			கரிக்காமல் karikkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	கரிக்கிற karikkiṟa	கரித்த karitta	கரிக்கும் karikkum	கரிக்காத karikkāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	கரிக்கிறவன் karikkiṟavaṉ	கரிக்கிறவள் karikkiṟavaḷ	கரிக்கிறவர் karikkiṟavar	கரிக்கிறது karikkiṟatu	கரிக்கிறவர்கள் karikkiṟavarkaḷ	கரிக்கிறவை karikkiṟavai
past	கரித்தவன் karittavaṉ	கரித்தவள் karittavaḷ	கரித்தவர் karittavar	கரித்தது karittatu	கரித்தவர்கள் karittavarkaḷ	கரித்தவை karittavai
future	கரிப்பவன் karippavaṉ	கரிப்பவள் karippavaḷ	கரிப்பவர் karippavar	கரிப்பது karippatu	கரிப்பவர்கள் karippavarkaḷ	கரிப்பவை karippavai
negative	கரிக்காதவன் karikkātavaṉ	கரிக்காதவள் karikkātavaḷ	கரிக்காதவர் karikkātavar	கரிக்காதது karikkātatu	கரிக்காதவர்கள் karikkātavarkaḷ	கரிக்காதவை karikkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	கரிப்பது karippatu		கரித்தல் karittal		கரிக்கல் karikkal

Etymology 2

Cognate with Telugu కరి (kari).

Noun

கரி • (kari) (rare)

witness
Synonym: சாட்சி (cāṭci)
proof, evidence, testimony
Synonyms: ஆதாரம் (ātāram), சாட்சியம் (cāṭciyam), வாக்குமூலம் (vākkumūlam)
guest
Synonym: விருந்தாளி (viruntāḷi)

Declension

i-stem declension of கரி (kari)
	singular	plural
nominative	kari	கரிகள் karikaḷ
vocative	கரியே kariyē	கரிகளே karikaḷē
accusative	கரியை kariyai	கரிகளை karikaḷai
dative	கரிக்கு karikku	கரிகளுக்கு karikaḷukku
benefactive	கரிக்காக karikkāka	கரிகளுக்காக karikaḷukkāka
genitive 1	கரியுடைய kariyuṭaiya	கரிகளுடைய karikaḷuṭaiya
genitive 2	கரியின் kariyiṉ	கரிகளின் karikaḷiṉ
locative 1	கரியில் kariyil	கரிகளில் karikaḷil
locative 2	கரியிடம் kariyiṭam	கரிகளிடம் karikaḷiṭam
sociative 1	கரியோடு kariyōṭu	கரிகளோடு karikaḷōṭu
sociative 2	கரியுடன் kariyuṭaṉ	கரிகளுடன் karikaḷuṭaṉ
instrumental	கரியால் kariyāl	கரிகளால் karikaḷāl
ablative	கரியிலிருந்து kariyiliruntu	கரிகளிலிருந்து karikaḷiliruntu

Etymology 3

From Sanskrit खरी (kharī).

Noun

கரி • (kari)

she-ass
Synonym: பெண் கழுதை (peṇ kaḻutai)

Etymology 4

From Sanskrit करी (karī, nominative singular of करिन् (karin)).

Noun

கரி • (kari)

elephant
Synonym: யானை (yāṉai)

Declension

i-stem declension of கரி (kari)
	singular	plural
nominative	kari	கரிகள் karikaḷ
vocative	கரியே kariyē	கரிகளே karikaḷē
accusative	கரியை kariyai	கரிகளை karikaḷai
dative	கரிக்கு karikku	கரிகளுக்கு karikaḷukku
benefactive	கரிக்காக karikkāka	கரிகளுக்காக karikaḷukkāka
genitive 1	கரியுடைய kariyuṭaiya	கரிகளுடைய karikaḷuṭaiya
genitive 2	கரியின் kariyiṉ	கரிகளின் karikaḷiṉ
locative 1	கரியில் kariyil	கரிகளில் karikaḷil
locative 2	கரியிடம் kariyiṭam	கரிகளிடம் karikaḷiṭam
sociative 1	கரியோடு kariyōṭu	கரிகளோடு karikaḷōṭu
sociative 2	கரியுடன் kariyuṭaṉ	கரிகளுடன் karikaḷuṭaṉ
instrumental	கரியால் kariyāl	கரிகளால் karikaḷāl
ablative	கரியிலிருந்து kariyiliruntu	கரிகளிலிருந்து karikaḷiliruntu