கறை
See also: கரை
Tamil
Etymology
From கறு (kaṟu). Cognate with Kannada ಕಱೆ (kaṟe), Malayalam കറ (kaṟa) and Telugu కర (kara).
Pronunciation
- IPA(key): /karai/
Audio: (file)
Noun
கறை • (kaṟai)
- rust; spot, as on the moon; stain, blot, tarnish, blemish; uncleanness, as of the teeth
- fault, defect
- Synonym: குற்றம் (kuṟṟam)
- black; darkness
- colour, hue, tinge
- Synonym: நிறம் (niṟam)
- blood
- Synonym: இரத்தம் (irattam)
- (archaic) poison
- (archaic) mortar
- Synonym: உரல் (ural)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kaṟai |
கறைகள் kaṟaikaḷ |
| vocative | கறையே kaṟaiyē |
கறைகளே kaṟaikaḷē |
| accusative | கறையை kaṟaiyai |
கறைகளை kaṟaikaḷai |
| dative | கறைக்கு kaṟaikku |
கறைகளுக்கு kaṟaikaḷukku |
| benefactive | கறைக்காக kaṟaikkāka |
கறைகளுக்காக kaṟaikaḷukkāka |
| genitive 1 | கறையுடைய kaṟaiyuṭaiya |
கறைகளுடைய kaṟaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | கறையின் kaṟaiyiṉ |
கறைகளின் kaṟaikaḷiṉ |
| locative 1 | கறையில் kaṟaiyil |
கறைகளில் kaṟaikaḷil |
| locative 2 | கறையிடம் kaṟaiyiṭam |
கறைகளிடம் kaṟaikaḷiṭam |
| sociative 1 | கறையோடு kaṟaiyōṭu |
கறைகளோடு kaṟaikaḷōṭu |
| sociative 2 | கறையுடன் kaṟaiyuṭaṉ |
கறைகளுடன் kaṟaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | கறையால் kaṟaiyāl |
கறைகளால் kaṟaikaḷāl |
| ablative | கறையிலிருந்து kaṟaiyiliruntu |
கறைகளிலிருந்து kaṟaikaḷiliruntu |
Derived terms
- கறையடி (kaṟaiyaṭi)
- கறையான் (kaṟaiyāṉ)
References
- University of Madras (1924–1936) “கறை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
- S. Ramakrishnan (1992) “கறை”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]