கறை

See also: கரை

Tamil

Etymology

From கறு (kaṟu). Cognate with Kannada ಕಱೆ (kaṟe), Malayalam കറ (kaṟa) and Telugu కర (kara).

Pronunciation

  • IPA(key): /karai/
  • Audio:(file)

Noun

கறை • (kaṟai)

  1. rust; spot, as on the moon; stain, blot, tarnish, blemish; uncleanness, as of the teeth
    Synonyms: மாசு (mācu), அழுக்கு (aḻukku), களங்கம் (kaḷaṅkam)
  2. fault, defect
    Synonym: குற்றம் (kuṟṟam)
  3. black; darkness
    Synonyms: கறுப்பு (kaṟuppu), இருள் (iruḷ), கருமை (karumai)
  4. colour, hue, tinge
    Synonym: நிறம் (niṟam)
  5. blood
    Synonym: இரத்தம் (irattam)
  6. (archaic) poison
    Synonyms: விஷம் (viṣam), நஞ்சு (nañcu)
  7. (archaic) mortar
    Synonym: உரல் (ural)

Declension

ai-stem declension of கறை (kaṟai)
singular plural
nominative
kaṟai
கறைகள்
kaṟaikaḷ
vocative கறையே
kaṟaiyē
கறைகளே
kaṟaikaḷē
accusative கறையை
kaṟaiyai
கறைகளை
kaṟaikaḷai
dative கறைக்கு
kaṟaikku
கறைகளுக்கு
kaṟaikaḷukku
benefactive கறைக்காக
kaṟaikkāka
கறைகளுக்காக
kaṟaikaḷukkāka
genitive 1 கறையுடைய
kaṟaiyuṭaiya
கறைகளுடைய
kaṟaikaḷuṭaiya
genitive 2 கறையின்
kaṟaiyiṉ
கறைகளின்
kaṟaikaḷiṉ
locative 1 கறையில்
kaṟaiyil
கறைகளில்
kaṟaikaḷil
locative 2 கறையிடம்
kaṟaiyiṭam
கறைகளிடம்
kaṟaikaḷiṭam
sociative 1 கறையோடு
kaṟaiyōṭu
கறைகளோடு
kaṟaikaḷōṭu
sociative 2 கறையுடன்
kaṟaiyuṭaṉ
கறைகளுடன்
kaṟaikaḷuṭaṉ
instrumental கறையால்
kaṟaiyāl
கறைகளால்
kaṟaikaḷāl
ablative கறையிலிருந்து
kaṟaiyiliruntu
கறைகளிலிருந்து
kaṟaikaḷiliruntu

Derived terms

References