ขัดขืน

Compound of ขัด (kàt, “to go against”) +‎ ขืน (kʉ̌ʉn, “to go against”)

ขัดขืน • (kàt-kʉ̌ʉn) (abstract noun การขัดขืน)

1. (archaic, intransitive) (often followed by ต่อ) to be contrary (to); to be in conflict (with); to disagree (with)
   • 1896, “พระราชกำหนดผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน รัตนโกสินทรศก ๑๑๕”, in กฎหมายไทย คือพระราชบัญญัติและประกาศซึ่งตั้งขึ้นในรัชกาลของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวผู้ทรงพระคุณธรรมอันประเสริฐ, volume 6, พระนคร: โรงพิมพ์วิชากร, published 1898, page 2102:

     แต่ข้อบังคับบัญชาเช่นว่า...ต้องไม่...ต่อพระราชบัญญัตินี้

     dtɛ̀ɛ kɔ̂ɔ bang-káp-ban-chaa chên-wâa ... dtɔ̂ng mâi ... kàt-kʉ̌ʉn dtɔ̀ɔ prá-râat-chá-ban-yàt níi

     But the said command...must not...be contrary to this Act.

   • 1932, รายงานการประชุมสภาผู้แทนราษฎร ครั้งที่ ๑๒/๒๔๗๕, พระนคร: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร, pages 76–77:

     แม้ชายหญิงนั้นจะได้ทำการสมรสกันโดยต่อพระบรมราชประสงค์

     mɛ́ɛ chaai yǐng nán jà dâai tam gaan-sǒm-rót gan dooi kàt-kʉ̌ʉn dtɔ̀ɔ prá-bɔɔ-rom-má-râat-chá bprà-sǒng

     Even though those man and woman might have married each other in a manner contrary to the royal desire

2. (transitive) to go against, to oppose; to breach, to break; to violate, to contravene; to fail to comply or cooperate with
   • 2020 October 16, “ประกาศหัวหน้าผู้รับผิดชอบในการแก้ไขสถานการณ์ฉุกเฉินที่มีความร้ายแรง ฉบับที่ ๔ เรื่อง ห้ามมิให้มีการชุมนุมหรือมั่วสุม”, in ราชกิจจานุเบกษา, volume 137, number 243D, page 15:

     คำสั่งของพนักงานเจ้าหน้าที่ที่สั่งการเกี่ยวกับการชุมนุม

     kàt-kʉ̌ʉn kam-sàng kɔ̌ɔng pá-nák-ngaan-jâao-nâa-tîi tîi sàng-gaan gìao-gàp gaan-chum-num

     contravene an order of the competent official which gives instructions about the gathering

3. (ambitransitive) (sometimes followed by ต่อ) to resist; to offer resistance (to); to refuse to comply or cooperate (with)

• ขืนขัด