ตำบล

Thai

Borrowed from Old Khmer taṃpal, taṃpol (“group of houses; hamlet; community”).^[1] Cognate with Modern Khmer តំបន់ (tɑmbɑn).

ตำบล • (dtam-bon) (classifier ตำบล or แห่ง)

(archaic) spot, place; area, region; district, locality; vicinity, environs^[1]
- 1681, “พระราชพงษาวดารกรุงเก่า ฉบับหลวงประเสริฐ”, in ประชุมพงษาวดาร, volume 1, กรุงเทพฯ: โบราณคดีสโมสร, published 1914, page 118:
  
  เจ้าพญา อ้าย แล เจ้าพญาญี่ชนช้าง ด้วย กันเถิงอนิจภาพป่า ถ่าน นั้น
  jâao-pá-yaa âai lɛɛ jâao-pá-yaa yîi chon-cháang dûai gan tə̌əng-à-nít-jà-pâap dtam-bon bpàa tàan nán
  The First Prince and the Second Prince duelled with each other on elephants [and] died [in] the precincts of that Charcoal Market.
(Thailand) subdistrict: administrative subdivision of อำเภอ (am-pəə, “district”), consisting of at least twenty บ้าน (bâan, “villages”) and governed by a public officer called กำนัน (gam-nan)

↑ ^1.0 ^1.1 ราชบัณฑิตยสภา (2020) พจนานุกรมโบราณศัพท์ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), กรุงเทพฯ: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, →ISBN, page 112: “ดำบล <ตำบล> (ข.โบรสณ ตํบล, ตํโบล; ข. ตํบน่ = บริเวณ, ย่าน, ท้องที่) น. บริเวณ, ย่าน”