บ้านเมือง

Thai

Etymology

From บ้าน (bâan, house; village) +‎ เมือง (mʉʉang, city; town). Cognate with Lao ບ້ານເມືອງ (bān mư̄ang), Northern Thai ᨷ᩶ᩤ᩠ᨶᨾᩮᩬᩥᨦ, Khün ᨷ᩶ᩤ᩠ᨶᨾᩮᩨ᩠ᨦ, ᦢᦱᧃᧉᦵᦙᦲᧂ (ḃaan²moeng), Tai Dam ꪚ꫁ꪱꪙꪹꪣꪉ, Shan ဝၢၼ်ႈမိူင်း (wāan móeng) or မၢၼ်ႈမိူင်း (māan móeng), and Tai Nüa ᥛᥣᥢᥲᥛᥫᥒᥰ (màanmöeng). Compare the literal meaning of Chinese 國家 / 国家 (guójiā).

Pronunciation

Orthographicบ้านเมือง
ɓ ˆ ā n e m ụ̄ ɒ ŋ
Phonemic
บ้าน-เมือง
ɓ ˆ ā n – e m ụ̄ ɒ ŋ
RomanizationPaiboonbâan-mʉʉang
Royal Instituteban-mueang
(standard) IPA(key)/baːn˥˩.mɯa̯ŋ˧/(R)

Noun

บ้านเมือง • (bâan-mʉʉang)

  1. country, nation, state; the public.
    เจ้าหน้าที่
    jâao-nâa-tîi bâan-mʉʉang
    state official; public official
    กิจการ
    gìt-jà-gaan bâan-mʉʉang
    state affairs; public affairs
    • 2002, “บทนำ”, in ตำราช้าง ฉบับรัชกาลที่ ๑[1], Bangkok: รุ่งศิลป์การพิมพ์ (๑๙๗๗), retrieved 23 April 2020:
      กิจการอันเป็นประโยชน์แก่
      gìt-jà-gaan an bpen bprà-yòot gɛ̀ɛ bâan-mʉʉang
      enterprises which are beneficial to the nation
    • 2012, “ภาคผนวก ๘ ทศพิธราชธรรม”, in ไตรภูมิกถา ฉบับถอดความ[2], Bangkok: กรมศิลปากร, retrieved 23 April 2020:
      ความสงบเรียบร้อยของ
      kwaam-sà-ngòp rîiap-rɔ́ɔi kɔ̌ɔng bâan-mʉʉang
      public peace and order
      (literally) peace [and] order of the public; peace [and] order of the nation

Synonyms

Derived terms

  • บ้านเมืองมีขื่อมีแป