พฤษภาคม
Thai
Alternative forms
Etymology
From พฤษภ (prʉ́-sòp, “bull”) + อาคม (aa-kom, “arrival”); literally "arrival of the bull (Taurus)"; believed to have been coined by Thewawong Waropakan (1858–1923) together with by Phraya Si Sunthon Wohan (Noi Acharayangkun) (1822–1891);[1] first used officially in the edict of Rama V dated 1 April 1890.[2]
Pronunciation
| Orthographic | พฤษภาคม b ṛ ʂ bʰ ā g m | |
|---|---|---|
| Phonemic | พฺรึด-สะ-พา-คม b ̥ r ụ ɗ – s a – b ā – g m | |
| Romanization | Paiboon | prʉ́t-sà-paa-kom |
| Royal Institute | phruet-sa-pha-khom | |
| (standard) IPA(key) | /pʰrɯt̚˦˥.sa˨˩.pʰaː˧.kʰom˧/(R) | |
Proper noun
พฤษภาคม • (prʉ́t-sà-paa-kom)
- (เดือน~, ~มาส) May: the fifth month of the year under the solar calendar.
- 1946 May 10, “รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (พุทธศักราช ๒๔๘๙) [Constitution of the Kingdom of Thailand (2489 Buddhist Era)]”, in ราชกิจจานุเบกษา [Royal Thai Government Gazette][3], volume 63, number 30 A (pdf), Bangkok: สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี, retrieved 30 September 2018, page 1:
- ศุภมัสดุ พระพุทธศาสนกาลเป็นอดีตภาค ๒๔๘๙ พรรษา ปัจจุบันนสมัย จันทรคตินิยม ศุนสมพัตสร วิสาขมาส ศุกลปักษ์ นวมีดิถี สุริยคติกาล มาส นวมสุรทิน ชีววาร
- sùp-pá-mát-sà-dù · prá pút-tá-sàat-sà-ná-gaan bpen à-dìit-dtà-pâak · sɔ̌ɔng-pan sìi-rɔ́ɔi bpɛ̀ɛt-sìp gâao · pan-sǎa · bpàt-jù-ban-ná-sà-mǎi · jan-trá-ká-dtì ní-yom · sù-ná sǒm-pát-sɔ̌ɔn · wí-sǎa-kà mâat · sùk-gà-lá-bpàk · ná-wá-mii dì-tǐi · sù-rí-yá-ká-dtì gaan · prʉ́t-sà-paa-kom mâat · ná-wá-má sù-rá-tin · chii-wá waan
- May there be virtue. The time of the Holy Buddhist Religion had passed for 2,489 years. At this present moment, it was the 9th day of the waxing moon of the month Vaisakha of the Year of the Dog in the lunar fashion, or the Day of Life [Thursday], the 9th solar day of the month May, under the solar calendar.
- ศุภมัสดุ พระพุทธศาสนกาลเป็นอดีตภาค ๒๔๘๙ พรรษา ปัจจุบันนสมัย จันทรคตินิยม ศุนสมพัตสร วิสาขมาส ศุกลปักษ์ นวมีดิถี สุริยคติกาล มาส นวมสุรทิน ชีววาร
See also
Gregorian calendar monthsedit
References
- ^ ส.พลายน้อย (12 April 2019) “ชื่อ "วัน–เดือน" ของไทยมาจากไหน การใช้วันที่ ๑, ๒, ๓... เริ่มเมื่อใด?”, in ศิลปวัฒนธรรม[1] (in Thai), Bangkok: มติชน, retrieved 1 January 2020
- ^ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (1 April 1890) “พระบรมราชโองการประกาศให้ใช้วันอย่างใหม่ [ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ใช้การนับวันเดือนปีตามสุริยคติ และสถาปนารัตนโกสินทรศกขึ้น ทั้งนี้ วัน ๒ เดือน ๕ ขึ้น ๑ ค่ำ ปีฉลู ยังเป็นสัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๒๕๐ ถือเป็นวันที่ ๑ เมษายน รัตนโกสินทรศก ๑๐๘]”, in ราชกิจจานุเบกษา[2] (in Thai), volume 5, number 52, Bangkok: โรงพิมพ์อักษรพิมพการ, retrieved 1 January 2020, pages 451–456