สรง
Thai
Etymology
From Old Khmer sroṅ, sraṅ (“to bathe; to cleanse with water; to wash; etc”). Cognate with Modern Khmer ស្រង់ (srɑng).
Pronunciation
| Orthographic | สรง s r ŋ | |
|---|---|---|
| Phonemic | สง s ŋ | |
| Romanization | Paiboon | sǒng |
| Royal Institute | song | |
| (standard) IPA(key) | /soŋ˩˩˦/(R) | |
| Homophones | ||
Verb
สรง • (sǒng) (abstract noun การสรง)
- (royal, transitive or intransitive) to bathe; to wash.
- 1917, “พงษาวดารเมืองหลวงพระบาง ตามฉบับที่มีอยู่ในศาลาลูกขุน”, in ประชุมพงษาวดาร ภาคที่ ๕, พระนคร: โบราณคดีสโมสร, page 277:
- 1920, “พระราชพิธีจักรพรรดิราชาธิราช”, in ลัทธิธรรมเนียมต่าง ๆ ภาคที่ ๘, พระนคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร, page 2:
- 1928, ธำรงเจดีย์รัฐ (เทศ วิริยรัต), หลวง, “สุวรรณสังขชาดก”, in ปัญญาสชาดก ภาคที่ ๑๙, พระนคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร, page 23:
Derived terms
- ผ้าชุบสรง
- พระรามลงสรง
- สรงสนาน
- โสรจสรง