ἀπαγχονίζω

Ancient Greek

Alternative forms

ἀπαγχονάω (apankhonáō), ἀπαγχονέω (apankhonéō)

Etymology

From ἀπο- (apo-, “away, form, off”) +‎ ἀγχονίζω (ankhonízō, “strangle”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.paŋ.kʰo.níz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.paŋ.kʰoˈni.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.paŋ.xoˈni.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.paŋ.xoˈni.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.paŋ.xoˈni.zo/

Verb

ἀπαγχονίζω • (apankhonízō)

to hang by a noose, strangle
to release form a noose

Conjugation

Present: ἀπαγχονῐ́ζω, ἀπαγχονῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπαγχονῐ́ζω	ἀπαγχονῐ́ζεις	ἀπαγχονῐ́ζει	ἀπαγχονῐ́ζετον	ἀπαγχονῐ́ζετον	ἀπαγχονῐ́ζομεν	ἀπαγχονῐ́ζετε	ἀπαγχονῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀπαγχονῐ́ζω	ἀπαγχονῐ́ζῃς	ἀπαγχονῐ́ζῃ	ἀπαγχονῐ́ζητον	ἀπαγχονῐ́ζητον	ἀπαγχονῐ́ζωμεν	ἀπαγχονῐ́ζητε	ἀπαγχονῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	ἀπαγχονῐ́ζοιμῐ	ἀπαγχονῐ́ζοις	ἀπαγχονῐ́ζοι	ἀπαγχονῐ́ζοιτον	ἀπαγχονῐζοίτην	ἀπαγχονῐ́ζοιμεν	ἀπαγχονῐ́ζοιτε	ἀπαγχονῐ́ζοιεν
	imperative		ἀπαγχόνῐζε	ἀπαγχονῐζέτω	ἀπαγχονῐ́ζετον	ἀπαγχονῐζέτων		ἀπαγχονῐ́ζετε	ἀπαγχονῐζόντων
middle/ passive	indicative	ἀπαγχονῐ́ζομαι	ἀπαγχονῐ́ζῃ / ἀπαγχονῐ́ζει	ἀπαγχονῐ́ζεται	ἀπαγχονῐ́ζεσθον	ἀπαγχονῐ́ζεσθον	ἀπαγχονῐζόμεθᾰ	ἀπαγχονῐ́ζεσθε	ἀπαγχονῐ́ζονται
	subjunctive	ἀπαγχονῐ́ζωμαι	ἀπαγχονῐ́ζῃ	ἀπαγχονῐ́ζηται	ἀπαγχονῐ́ζησθον	ἀπαγχονῐ́ζησθον	ἀπαγχονῐζώμεθᾰ	ἀπαγχονῐ́ζησθε	ἀπαγχονῐ́ζωνται
	optative	ἀπαγχονῐζοίμην	ἀπαγχονῐ́ζοιο	ἀπαγχονῐ́ζοιτο	ἀπαγχονῐ́ζοισθον	ἀπαγχονῐζοίσθην	ἀπαγχονῐζοίμεθᾰ	ἀπαγχονῐ́ζοισθε	ἀπαγχονῐ́ζοιντο
	imperative		ἀπαγχονῐ́ζου	ἀπαγχονῐζέσθω	ἀπαγχονῐ́ζεσθον	ἀπαγχονῐζέσθων		ἀπαγχονῐ́ζεσθε	ἀπαγχονῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀπαγχονῐ́ζειν				ἀπαγχονῐ́ζεσθαι
participle	m	ἀπαγχονῐ́ζων				ἀπαγχονῐζόμενος
	f	ἀπαγχονῐ́ζουσᾰ				ἀπαγχονῐζομένη
	n	ἀπαγχονῐ́ζον				ἀπαγχονῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἀπηγχονίζωῐζον, ἀπηγχονιζωῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπηγχονίζωῐζον	ἀπηγχονίζωῐζες	ἀπηγχονίζωῐζε(ν)	ἀπηγχονιζωῐ́ζετον	ἀπηγχονιζωῐζέτην	ἀπηγχονιζωῐ́ζομεν	ἀπηγχονιζωῐ́ζετε	ἀπηγχονίζωῐζον
middle/ passive	indicative	ἀπηγχονιζωῐζόμην	ἀπηγχονιζωῐ́ζου	ἀπηγχονιζωῐ́ζετο	ἀπηγχονιζωῐ́ζεσθον	ἀπηγχονιζωῐζέσθην	ἀπηγχονιζωῐζόμεθᾰ	ἀπηγχονιζωῐ́ζεσθε	ἀπηγχονιζωῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀπαγχονῐέω, ἀπαγχονῐέομαι, ἀπαγχονῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπαγχονῐέω	ἀπαγχονῐέεις	ἀπαγχονῐέει	ἀπαγχονῐέετον	ἀπαγχονῐέετον	ἀπαγχονῐέομεν	ἀπαγχονῐέετε	ἀπαγχονῐέουσῐ(ν)
active	optative	ἀπαγχονῐέοιμῐ	ἀπαγχονῐέοις	ἀπαγχονῐέοι	ἀπαγχονῐέοιτον	ἀπαγχονῐεοίτην	ἀπαγχονῐέοιμεν	ἀπαγχονῐέοιτε	ἀπαγχονῐέοιεν
middle	indicative	ἀπαγχονῐέομαι	ἀπαγχονῐέῃ / ἀπαγχονῐέει	ἀπαγχονῐέεται	ἀπαγχονῐέεσθον	ἀπαγχονῐέεσθον	ἀπαγχονῐεόμεθᾰ	ἀπαγχονῐέεσθε	ἀπαγχονῐέονται
middle	optative	ἀπαγχονῐεοίμην	ἀπαγχονῐέοιο	ἀπαγχονῐέοιτο	ἀπαγχονῐέοισθον	ἀπαγχονῐεοίσθην	ἀπαγχονῐεοίμεθᾰ	ἀπαγχονῐέοισθε	ἀπαγχονῐέοιντο
passive	indicative	ἀπαγχονῐσθήσομαι	ἀπαγχονῐσθήσῃ	ἀπαγχονῐσθήσεται	ἀπαγχονῐσθήσεσθον	ἀπαγχονῐσθήσεσθον	ἀπαγχονῐσθησόμεθᾰ	ἀπαγχονῐσθήσεσθε	ἀπαγχονῐσθήσονται
passive	optative	ἀπαγχονῐσθησοίμην	ἀπαγχονῐσθήσοιο	ἀπαγχονῐσθήσοιτο	ἀπαγχονῐσθήσοισθον	ἀπαγχονῐσθησοίσθην	ἀπαγχονῐσθησοίμεθᾰ	ἀπαγχονῐσθήσοισθε	ἀπαγχονῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀπαγχονῐέειν			ἀπαγχονῐέεσθαι		ἀπαγχονῐσθήσεσθαι
participle	m	ἀπαγχονῐέων			ἀπαγχονῐεόμενος		ἀπαγχονῐσθησόμενος
	f	ἀπαγχονῐέουσᾰ			ἀπαγχονῐεομένη		ἀπαγχονῐσθησομένη
	n	ἀπαγχονῐέον			ἀπαγχονῐεόμενον		ἀπαγχονῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀπαγχονῐῶ, ἀπαγχονῐοῦμαι, ἀπαγχονῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπαγχονῐῶ	ἀπαγχονῐεῖς	ἀπαγχονῐεῖ	ἀπαγχονῐεῖτον	ἀπαγχονῐεῖτον	ἀπαγχονῐοῦμεν	ἀπαγχονῐεῖτε	ἀπαγχονῐοῦσῐ(ν)
active	optative	ἀπαγχονῐοίην / ἀπαγχονῐοῖμῐ	ἀπαγχονῐοίης / ἀπαγχονῐοῖς	ἀπαγχονῐοίη / ἀπαγχονῐοῖ	ἀπαγχονῐοῖτον / ἀπαγχονῐοίητον	ἀπαγχονῐοίτην / ἀπαγχονῐοιήτην	ἀπαγχονῐοῖμεν / ἀπαγχονῐοίημεν	ἀπαγχονῐοῖτε / ἀπαγχονῐοίητε	ἀπαγχονῐοῖεν / ἀπαγχονῐοίησᾰν
middle	indicative	ἀπαγχονῐοῦμαι	ἀπαγχονῐῇ	ἀπαγχονῐεῖται	ἀπαγχονῐεῖσθον	ἀπαγχονῐεῖσθον	ἀπαγχονῐούμεθᾰ	ἀπαγχονῐεῖσθε	ἀπαγχονῐοῦνται
middle	optative	ἀπαγχονῐοίμην	ἀπαγχονῐοῖο	ἀπαγχονῐοῖτο	ἀπαγχονῐοῖσθον	ἀπαγχονῐοίσθην	ἀπαγχονῐοίμεθᾰ	ἀπαγχονῐοῖσθε	ἀπαγχονῐοῖντο
passive	indicative	ἀπαγχονῐσθήσομαι	ἀπαγχονῐσθήσῃ	ἀπαγχονῐσθήσεται	ἀπαγχονῐσθήσεσθον	ἀπαγχονῐσθήσεσθον	ἀπαγχονῐσθησόμεθᾰ	ἀπαγχονῐσθήσεσθε	ἀπαγχονῐσθήσονται
passive	optative	ἀπαγχονῐσθησοίμην	ἀπαγχονῐσθήσοιο	ἀπαγχονῐσθήσοιτο	ἀπαγχονῐσθήσοισθον	ἀπαγχονῐσθησοίσθην	ἀπαγχονῐσθησοίμεθᾰ	ἀπαγχονῐσθήσοισθε	ἀπαγχονῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀπαγχονῐεῖν			ἀπαγχονῐεῖσθαι		ἀπαγχονῐσθήσεσθαι
participle	m	ἀπαγχονῐῶν			ἀπαγχονῐούμενος		ἀπαγχονῐσθησόμενος
	f	ἀπαγχονῐοῦσᾰ			ἀπαγχονῐουμένη		ἀπαγχονῐσθησομένη
	n	ἀπαγχονῐοῦν			ἀπαγχονῐούμενον		ἀπαγχονῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἀπηγχονίζωῐσᾰ, ἀπηγχονιζωῐσᾰ́μην, ἀπηγχονιζωῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπηγχονίζωῐσᾰ	ἀπηγχονίζωῐσᾰς	ἀπηγχονίζωῐσε(ν)	ἀπηγχονιζωῐ́σᾰτον	ἀπηγχονιζωῐσᾰ́την	ἀπηγχονιζωῐ́σᾰμεν	ἀπηγχονιζωῐ́σᾰτε	ἀπηγχονίζωῐσᾰν
	subjunctive	ἀπαγχονῐ́σω	ἀπαγχονῐ́σῃς	ἀπαγχονῐ́σῃ	ἀπαγχονῐ́σητον	ἀπαγχονῐ́σητον	ἀπαγχονῐ́σωμεν	ἀπαγχονῐ́σητε	ἀπαγχονῐ́σωσῐ(ν)
	optative	ἀπαγχονῐ́σαιμῐ	ἀπαγχονῐ́σειᾰς / ἀπαγχονῐ́σαις	ἀπαγχονῐ́σειε(ν) / ἀπαγχονῐ́σαι	ἀπαγχονῐ́σαιτον	ἀπαγχονῐσαίτην	ἀπαγχονῐ́σαιμεν	ἀπαγχονῐ́σαιτε	ἀπαγχονῐ́σειᾰν / ἀπαγχονῐ́σαιεν
	imperative		ἀπαγχόνῐσον	ἀπαγχονῐσᾰ́τω	ἀπαγχονῐ́σᾰτον	ἀπαγχονῐσᾰ́των		ἀπαγχονῐ́σᾰτε	ἀπαγχονῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ἀπηγχονιζωῐσᾰ́μην	ἀπηγχονιζωῐ́σω	ἀπηγχονιζωῐ́σᾰτο	ἀπηγχονιζωῐ́σᾰσθον	ἀπηγχονιζωῐσᾰ́σθην	ἀπηγχονιζωῐσᾰ́μεθᾰ	ἀπηγχονιζωῐ́σᾰσθε	ἀπηγχονιζωῐ́σᾰντο
	subjunctive	ἀπαγχονῐ́σωμαι	ἀπαγχονῐ́σῃ	ἀπαγχονῐ́σηται	ἀπαγχονῐ́σησθον	ἀπαγχονῐ́σησθον	ἀπαγχονῐσώμεθᾰ	ἀπαγχονῐ́σησθε	ἀπαγχονῐ́σωνται
	optative	ἀπαγχονῐσαίμην	ἀπαγχονῐ́σαιο	ἀπαγχονῐ́σαιτο	ἀπαγχονῐ́σαισθον	ἀπαγχονῐσαίσθην	ἀπαγχονῐσαίμεθᾰ	ἀπαγχονῐ́σαισθε	ἀπαγχονῐ́σαιντο
	imperative		ἀπαγχόνῐσαι	ἀπαγχονῐσᾰ́σθω	ἀπαγχονῐ́σᾰσθον	ἀπαγχονῐσᾰ́σθων		ἀπαγχονῐ́σᾰσθε	ἀπαγχονῐσᾰ́σθων
passive	indicative	ἀπηγχονιζωῐ́σθην	ἀπηγχονιζωῐ́σθης	ἀπηγχονιζωῐ́σθη	ἀπηγχονιζωῐ́σθητον	ἀπηγχονιζωῐσθήτην	ἀπηγχονιζωῐ́σθημεν	ἀπηγχονιζωῐ́σθητε	ἀπηγχονιζωῐ́σθησᾰν
	subjunctive	ἀπαγχονῐσθῶ	ἀπαγχονῐσθῇς	ἀπαγχονῐσθῇ	ἀπαγχονῐσθῆτον	ἀπαγχονῐσθῆτον	ἀπαγχονῐσθῶμεν	ἀπαγχονῐσθῆτε	ἀπαγχονῐσθῶσῐ(ν)
	optative	ἀπαγχονῐσθείην	ἀπαγχονῐσθείης	ἀπαγχονῐσθείη	ἀπαγχονῐσθεῖτον / ἀπαγχονῐσθείητον	ἀπαγχονῐσθείτην / ἀπαγχονῐσθειήτην	ἀπαγχονῐσθεῖμεν / ἀπαγχονῐσθείημεν	ἀπαγχονῐσθεῖτε / ἀπαγχονῐσθείητε	ἀπαγχονῐσθεῖεν / ἀπαγχονῐσθείησᾰν
	imperative		ἀπαγχονῐ́σθητῐ	ἀπαγχονῐσθήτω	ἀπαγχονῐ́σθητον	ἀπαγχονῐσθήτων		ἀπαγχονῐ́σθητε	ἀπαγχονῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀπαγχονῐ́σαι			ἀπαγχονῐ́σᾰσθαι		ἀπαγχονῐσθῆναι
participle	m	ἀπαγχονῐ́σᾱς			ἀπαγχονῐσᾰ́μενος		ἀπαγχονῐσθείς
	f	ἀπαγχονῐ́σᾱσᾰ			ἀπαγχονῐσᾰμένη		ἀπαγχονῐσθεῖσᾰ
	n	ἀπαγχονῐ́σᾰν			ἀπαγχονῐσᾰ́μενον		ἀπαγχονῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἀπηγχονίζωῐκᾰ, ἀπηγχονίζωῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπηγχονίζωῐκᾰ	ἀπηγχονίζωῐκᾰς	ἀπηγχονίζωῐκε(ν)	ἀπηγχονιζωῐ́κᾰτον	ἀπηγχονιζωῐ́κᾰτον	ἀπηγχονιζωῐ́κᾰμεν	ἀπηγχονιζωῐ́κᾰτε	ἀπηγχονιζωῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀπηγχονιζωῐ́κω	ἀπηγχονιζωῐ́κῃς	ἀπηγχονιζωῐ́κῃ	ἀπηγχονιζωῐ́κητον	ἀπηγχονιζωῐ́κητον	ἀπηγχονιζωῐ́κωμεν	ἀπηγχονιζωῐ́κητε	ἀπηγχονιζωῐ́κωσῐ(ν)
	optative	ἀπηγχονιζωῐ́κοιμῐ / ἀπηγχονιζωῐκοίην	ἀπηγχονιζωῐ́κοις / ἀπηγχονιζωῐκοίης	ἀπηγχονιζωῐ́κοι / ἀπηγχονιζωῐκοίη	ἀπηγχονιζωῐ́κοιτον	ἀπηγχονιζωῐκοίτην	ἀπηγχονιζωῐ́κοιμεν	ἀπηγχονιζωῐ́κοιτε	ἀπηγχονιζωῐ́κοιεν
	imperative		ἀπηγχονίζωῐκε	ἀπηγχονιζωῐκέτω	ἀπηγχονιζωῐ́κετον	ἀπηγχονιζωῐκέτων		ἀπηγχονιζωῐ́κετε	ἀπηγχονιζωῐκόντων
middle/ passive	indicative	ἀπηγχονίζωῐσμαι	ἀπηγχονίζωῐσαι	ἀπηγχονίζωῐσται	ἀπηγχονίζωῐσθον	ἀπηγχονίζωῐσθον	ἀπηγχονιζωῐ́σμεθᾰ	ἀπηγχονίζωῐσθε	ἀπηγχονιζωῐ́δᾰται
	subjunctive	ἀπηγχονιζωῐσμένος ὦ	ἀπηγχονιζωῐσμένος ᾖς	ἀπηγχονιζωῐσμένος ᾖ	ἀπηγχονιζωῐσμένω ἦτον	ἀπηγχονιζωῐσμένω ἦτον	ἀπηγχονιζωῐσμένοι ὦμεν	ἀπηγχονιζωῐσμένοι ἦτε	ἀπηγχονιζωῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀπηγχονιζωῐσμένος εἴην	ἀπηγχονιζωῐσμένος εἴης	ἀπηγχονιζωῐσμένος εἴη	ἀπηγχονιζωῐσμένω εἴητον / εἶτον	ἀπηγχονιζωῐσμένω εἰήτην / εἴτην	ἀπηγχονιζωῐσμένοι εἴημεν / εἶμεν	ἀπηγχονιζωῐσμένοι εἴητε / εἶτε	ἀπηγχονιζωῐσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		ἀπηγχονίζωῐσο	ἀπηγχονιζωῐ́σθω	ἀπηγχονίζωῐσθον	ἀπηγχονιζωῐ́σθων		ἀπηγχονίζωῐσθε	ἀπηγχονιζωῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀπηγχονιζωῐκέναι				ἀπηγχονιζωῐ́σθαι
participle	m	ἀπηγχονιζωῐκώς				ἀπηγχονιζωῐσμένος
	f	ἀπηγχονιζωῐκυῖᾰ				ἀπηγχονιζωῐσμένη
	n	ἀπηγχονιζωῐκός				ἀπηγχονιζωῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἀπηγχονιζωῐ́κειν / ἀπηγχονιζωῐ́κη, ἀπηγχονιζωῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπηγχονιζωῐ́κειν / ἀπηγχονιζωῐ́κη	ἀπηγχονιζωῐ́κεις / ἀπηγχονιζωῐ́κης	ἀπηγχονιζωῐ́κει(ν)	ἀπηγχονιζωῐ́κετον	ἀπηγχονιζωῐκέτην	ἀπηγχονιζωῐ́κεμεν	ἀπηγχονιζωῐ́κετε	ἀπηγχονιζωῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἀπηγχονιζωῐ́σμην	ἀπηγχονίζωῐσο	ἀπηγχονίζωῐστο	ἀπηγχονίζωῐσθον	ἀπηγχονιζωῐ́σθην	ἀπηγχονιζωῐ́σμεθᾰ	ἀπηγχονίζωῐσθε	ἀπηγχονιζωῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.