ἀρτύω

Ancient Greek

Alternative forms

ἀρτῡ́νω (artū́nō)

Etymology

From Proto-Indo-European *h₂er-tu-, from *h₂er- (“to join, fit, fix together”); compare ἀρτύς (artús).^[1]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ar.tý.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /arˈty.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /arˈty.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /arˈty.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /arˈti.o/

Verb

ἀρτύω • (artúō)

to arrange, devise, prepare, make ready
(cooking) to dress, season
Synonym: φᾰρμᾰ́σσω (phărmắssō)

Inflection

Present: ἀρτύω, ἀρτύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀρτύω	ἀρτύεις	ἀρτύει	ἀρτύετον	ἀρτύετον	ἀρτύομεν	ἀρτύετε	ἀρτύουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀρτύω	ἀρτύῃς	ἀρτύῃ	ἀρτύητον	ἀρτύητον	ἀρτύωμεν	ἀρτύητε	ἀρτύωσῐ(ν)
	optative	ἀρτύοιμῐ	ἀρτύοις	ἀρτύοι	ἀρτύοιτον	ἀρτυοίτην	ἀρτύοιμεν	ἀρτύοιτε	ἀρτύοιεν
	imperative		ἄρτυε	ἀρτυέτω	ἀρτύετον	ἀρτυέτων		ἀρτύετε	ἀρτυόντων
middle/ passive	indicative	ἀρτύομαι	ἀρτύῃ, ἀρτύει	ἀρτύεται	ἀρτύεσθον	ἀρτύεσθον	ἀρτυόμεθᾰ	ἀρτύεσθε	ἀρτύονται
	subjunctive	ἀρτύωμαι	ἀρτύῃ	ἀρτύηται	ἀρτύησθον	ἀρτύησθον	ἀρτυώμεθᾰ	ἀρτύησθε	ἀρτύωνται
	optative	ἀρτυοίμην	ἀρτύοιο	ἀρτύοιτο	ἀρτύοισθον	ἀρτυοίσθην	ἀρτυοίμεθᾰ	ἀρτύοισθε	ἀρτύοιντο
	imperative		ἀρτύου	ἀρτυέσθω	ἀρτύεσθον	ἀρτυέσθων		ἀρτύεσθε	ἀρτυέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀρτύειν				ἀρτύεσθαι
participle	m	ἀρτύων				ἀρτυόμενος
	f	ἀρτύουσᾰ				ἀρτυομένη
	n	ἀρτῦον				ἀρτυόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἤρτυον, ἠρτυόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤρτυον	ἤρτυες	ἤρτυε(ν)	ἠρτύετον	ἠρτυέτην	ἠρτύομεν	ἠρτύετε	ἤρτυον
middle/ passive	indicative	ἠρτυόμην	ἠρτύου	ἠρτύετο	ἠρτύεσθον	ἠρτυέσθην	ἠρτυόμεθᾰ	ἠρτύεσθε	ἠρτύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀρτῡ́σω, ἀρτῡ́σομαι, ἀρτῡθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀρτῡ́σω	ἀρτῡ́σεις	ἀρτῡ́σει	ἀρτῡ́σετον	ἀρτῡ́σετον	ἀρτῡ́σομεν	ἀρτῡ́σετε	ἀρτῡ́σουσῐ(ν)
active	optative	ἀρτῡ́σοιμῐ	ἀρτῡ́σοις	ἀρτῡ́σοι	ἀρτῡ́σοιτον	ἀρτῡσοίτην	ἀρτῡ́σοιμεν	ἀρτῡ́σοιτε	ἀρτῡ́σοιεν
middle	indicative	ἀρτῡ́σομαι	ἀρτῡ́σῃ, ἀρτῡ́σει	ἀρτῡ́σεται	ἀρτῡ́σεσθον	ἀρτῡ́σεσθον	ἀρτῡσόμεθᾰ	ἀρτῡ́σεσθε	ἀρτῡ́σονται
middle	optative	ἀρτῡσοίμην	ἀρτῡ́σοιο	ἀρτῡ́σοιτο	ἀρτῡ́σοισθον	ἀρτῡσοίσθην	ἀρτῡσοίμεθᾰ	ἀρτῡ́σοισθε	ἀρτῡ́σοιντο
passive	indicative	ἀρτῡθήσομαι	ἀρτῡθήσῃ	ἀρτῡθήσεται	ἀρτῡθήσεσθον	ἀρτῡθήσεσθον	ἀρτῡθησόμεθᾰ	ἀρτῡθήσεσθε	ἀρτῡθήσονται
passive	optative	ἀρτῡθησοίμην	ἀρτῡθήσοιο	ἀρτῡθήσοιτο	ἀρτῡθήσοισθον	ἀρτῡθησοίσθην	ἀρτῡθησοίμεθᾰ	ἀρτῡθήσοισθε	ἀρτῡθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀρτῡ́σειν			ἀρτῡ́σεσθαι		ἀρτῡθήσεσθαι
participle	m	ἀρτῡ́σων			ἀρτῡσόμενος		ἀρτῡθησόμενος
	f	ἀρτῡ́σουσᾰ			ἀρτῡσομένη		ἀρτῡθησομένη
	n	ἀρτῦσον			ἀρτῡσόμενον		ἀρτῡθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἤρτῡσᾰ, ἠρτῡσᾰ́μην, ἠρτῡ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤρτῡσᾰ	ἤρτῡσᾰς	ἤρτῡσε(ν)	ἠρτῡ́σᾰτον	ἠρτῡσᾰ́την	ἠρτῡ́σᾰμεν	ἠρτῡ́σᾰτε	ἤρτῡσᾰν
	subjunctive	ἀρτῡ́σω	ἀρτῡ́σῃς	ἀρτῡ́σῃ	ἀρτῡ́σητον	ἀρτῡ́σητον	ἀρτῡ́σωμεν	ἀρτῡ́σητε	ἀρτῡ́σωσῐ(ν)
	optative	ἀρτῡ́σαιμῐ	ἀρτῡ́σειᾰς, ἀρτῡ́σαις	ἀρτῡ́σειε(ν), ἀρτῡ́σαι	ἀρτῡ́σαιτον	ἀρτῡσαίτην	ἀρτῡ́σαιμεν	ἀρτῡ́σαιτε	ἀρτῡ́σειᾰν, ἀρτῡ́σαιεν
	imperative		ἄρτῡσον	ἀρτῡσᾰ́τω	ἀρτῡ́σᾰτον	ἀρτῡσᾰ́των		ἀρτῡ́σᾰτε	ἀρτῡσᾰ́ντων
middle	indicative	ἠρτῡσᾰ́μην	ἠρτῡ́σω	ἠρτῡ́σᾰτο	ἠρτῡ́σᾰσθον	ἠρτῡσᾰ́σθην	ἠρτῡσᾰ́μεθᾰ	ἠρτῡ́σᾰσθε	ἠρτῡ́σᾰντο
	subjunctive	ἀρτῡ́σωμαι	ἀρτῡ́σῃ	ἀρτῡ́σηται	ἀρτῡ́σησθον	ἀρτῡ́σησθον	ἀρτῡσώμεθᾰ	ἀρτῡ́σησθε	ἀρτῡ́σωνται
	optative	ἀρτῡσαίμην	ἀρτῡ́σαιο	ἀρτῡ́σαιτο	ἀρτῡ́σαισθον	ἀρτῡσαίσθην	ἀρτῡσαίμεθᾰ	ἀρτῡ́σαισθε	ἀρτῡ́σαιντο
	imperative		ἄρτῡσαι	ἀρτῡσᾰ́σθω	ἀρτῡ́σᾰσθον	ἀρτῡσᾰ́σθων		ἀρτῡ́σᾰσθε	ἀρτῡσᾰ́σθων
passive	indicative	ἠρτῡ́θην	ἠρτῡ́θης	ἠρτῡ́θη	ἠρτῡ́θητον	ἠρτῡθήτην	ἠρτῡ́θημεν	ἠρτῡ́θητε	ἠρτῡ́θησᾰν
	subjunctive	ἀρτῡθῶ	ἀρτῡθῇς	ἀρτῡθῇ	ἀρτῡθῆτον	ἀρτῡθῆτον	ἀρτῡθῶμεν	ἀρτῡθῆτε	ἀρτῡθῶσῐ(ν)
	optative	ἀρτῡθείην	ἀρτῡθείης	ἀρτῡθείη	ἀρτῡθεῖτον, ἀρτῡθείητον	ἀρτῡθείτην, ἀρτῡθειήτην	ἀρτῡθεῖμεν, ἀρτῡθείημεν	ἀρτῡθεῖτε, ἀρτῡθείητε	ἀρτῡθεῖεν, ἀρτῡθείησᾰν
	imperative		ἀρτῡ́θητῐ	ἀρτῡθήτω	ἀρτῡ́θητον	ἀρτῡθήτων		ἀρτῡ́θητε	ἀρτῡθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀρτῦσαι			ἀρτῡ́σᾰσθαι		ἀρτῡθῆναι
participle	m	ἀρτῡ́σᾱς			ἀρτῡσᾰ́μενος		ἀρτῡθείς
	f	ἀρτῡ́σᾱσᾰ			ἀρτῡσᾰμένη		ἀρτῡθεῖσᾰ
	n	ἀρτῦσᾰν			ἀρτῡσᾰ́μενον		ἀρτῡθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἤρτῡκᾰ, ἤρτῡμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤρτῡκᾰ	ἤρτῡκᾰς	ἤρτῡκε(ν)	ἠρτῡ́κᾰτον	ἠρτῡ́κᾰτον	ἠρτῡ́κᾰμεν	ἠρτῡ́κᾰτε	ἠρτῡ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἠρτῡ́κω	ἠρτῡ́κῃς	ἠρτῡ́κῃ	ἠρτῡ́κητον	ἠρτῡ́κητον	ἠρτῡ́κωμεν	ἠρτῡ́κητε	ἠρτῡ́κωσῐ(ν)
	optative	ἠρτῡ́κοιμῐ, ἠρτῡκοίην	ἠρτῡ́κοις, ἠρτῡκοίης	ἠρτῡ́κοι, ἠρτῡκοίη	ἠρτῡ́κοιτον	ἠρτῡκοίτην	ἠρτῡ́κοιμεν	ἠρτῡ́κοιτε	ἠρτῡ́κοιεν
	imperative		ἤρτῡκε	ἠρτῡκέτω	ἠρτῡ́κετον	ἠρτῡκέτων		ἠρτῡ́κετε	ἠρτῡκόντων
middle/ passive	indicative	ἤρτῡμαι	ἤρτῡσαι	ἤρτῡται	ἤρτῡσθον	ἤρτῡσθον	ἠρτῡ́μεθᾰ	ἤρτῡσθε	ἤρτῡνται
	subjunctive	ἠρτῡμένος ὦ	ἠρτῡμένος ᾖς	ἠρτῡμένος ᾖ	ἠρτῡμένω ἦτον	ἠρτῡμένω ἦτον	ἠρτῡμένοι ὦμεν	ἠρτῡμένοι ἦτε	ἠρτῡμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἠρτῡμένος εἴην	ἠρτῡμένος εἴης	ἠρτῡμένος εἴη	ἠρτῡμένω εἴητον/εἶτον	ἠρτῡμένω εἰήτην/εἴτην	ἠρτῡμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἠρτῡμένοι εἴητε/εἶτε	ἠρτῡμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἤρτῡσο	ἠρτῡ́σθω	ἤρτῡσθον	ἠρτῡ́σθων		ἤρτῡσθε	ἠρτῡ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἠρτῡκέναι				ἠρτῦσθαι
participle	m	ἠρτῡκώς				ἠρτῡμένος
	f	ἠρτῡκυῖᾰ				ἠρτῡμένη
	n	ἠρτῡκός				ἠρτῡμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἠρτῡ́κειν, ἠρτῡ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠρτῡ́κειν, ἠρτῡ́κη	ἠρτῡ́κεις, ἠρτῡ́κης	ἠρτῡ́κει(ν)	ἠρτῡ́κετον	ἠρτῡκέτην	ἠρτῡ́κεμεν	ἠρτῡ́κετε	ἠρτῡ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἠρτῡ́μην	ἤρτῡσο	ἤρτῡτο	ἤρτῡσθον	ἠρτῡ́σθην	ἠρτῡ́μεθᾰ	ἤρτῡσθε	ἤρτῡντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

διαρτύω (diartúō)
ἐξαρτύω (exartúō)
ἐπαρτύω (epartúō)
καταρτύω (katartúō)
ὀψαρτύω (opsartúō)
παραρτύω (parartúō)
προαρτύω (proartúō)
συναρτύω (sunartúō)

Related terms

ἄρτυμα (ártuma)
ἀρτύς (artús)
ἄρτυσις (ártusis)
ἀρτυτήρ (artutḗr)
ἀρτυτικός (artutikós)
ἀρτυτός (artutós)

References

^ Beekes, Robert S. P. (2010) “ἀρτύω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 144