ἐρεύθω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *eréutʰō, from Proto-Indo-European *h₁réwdʰ-e-ti, from *h₁rewdʰ-.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.rěu̯.tʰɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈreʍ.tʰo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈreɸ.θo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈref.θo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈref.θo/

Verb

ἐρεύθω • (ereúthō)

to make red, to redden
(passive voice) to be red, to become red, to be made red

Conjugation

Present: ἐρεύθω, ἐρεύθομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐρεύθω	ἐρεύθεις	ἐρεύθει	ἐρεύθετον	ἐρεύθετον	ἐρεύθομεν	ἐρεύθετε	ἐρεύθουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐρεύθω	ἐρεύθῃς	ἐρεύθῃ	ἐρεύθητον	ἐρεύθητον	ἐρεύθωμεν	ἐρεύθητε	ἐρεύθωσῐ(ν)
	optative	ἐρεύθοιμῐ	ἐρεύθοις	ἐρεύθοι	ἐρεύθοιτον	ἐρευθοίτην	ἐρεύθοιμεν	ἐρεύθοιτε	ἐρεύθοιεν
	imperative		ἔρευθε	ἐρευθέτω	ἐρεύθετον	ἐρευθέτων		ἐρεύθετε	ἐρευθόντων
middle/ passive	indicative	ἐρεύθομαι	ἐρεύθῃ / ἐρεύθει	ἐρεύθεται	ἐρεύθεσθον	ἐρεύθεσθον	ἐρευθόμεθᾰ	ἐρεύθεσθε	ἐρεύθονται
	subjunctive	ἐρεύθωμαι	ἐρεύθῃ	ἐρεύθηται	ἐρεύθησθον	ἐρεύθησθον	ἐρευθώμεθᾰ	ἐρεύθησθε	ἐρεύθωνται
	optative	ἐρευθοίμην	ἐρεύθοιο	ἐρεύθοιτο	ἐρεύθοισθον	ἐρευθοίσθην	ἐρευθοίμεθᾰ	ἐρεύθοισθε	ἐρεύθοιντο
	imperative		ἐρεύθου	ἐρευθέσθω	ἐρεύθεσθον	ἐρευθέσθων		ἐρεύθεσθε	ἐρευθέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐρεύθειν				ἐρεύθεσθαι
participle	m	ἐρεύθων				ἐρευθόμενος
	f	ἐρεύθουσᾰ				ἐρευθομένη
	n	ἐρεῦθον				ἐρευθόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἤρευθον, ἠρευθόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤρευθον	ἤρευθες	ἤρευθε(ν)	ἠρεύθετον	ἠρευθέτην	ἠρεύθομεν	ἠρεύθετε	ἤρευθον
middle/ passive	indicative	ἠρευθόμην	ἠρεύθου	ἠρεύθετο	ἠρεύθεσθον	ἠρευθέσθην	ἠρευθόμεθᾰ	ἠρεύθεσθε	ἠρεύθοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἐρεύσω, ἐρεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐρεύσω	ἐρεύσεις	ἐρεύσει	ἐρεύσετον	ἐρεύσετον	ἐρεύσομεν	ἐρεύσετε	ἐρεύσουσῐ(ν)
active	optative	ἐρεύσοιμῐ	ἐρεύσοις	ἐρεύσοι	ἐρεύσοιτον	ἐρευσοίτην	ἐρεύσοιμεν	ἐρεύσοιτε	ἐρεύσοιεν
middle	indicative	ἐρεύσομαι	ἐρεύσῃ / ἐρεύσει	ἐρεύσεται	ἐρεύσεσθον	ἐρεύσεσθον	ἐρευσόμεθᾰ	ἐρεύσεσθε	ἐρεύσονται
middle	optative	ἐρευσοίμην	ἐρεύσοιο	ἐρεύσοιτο	ἐρεύσοισθον	ἐρευσοίσθην	ἐρευσοίμεθᾰ	ἐρεύσοισθε	ἐρεύσοιντο
		active			middle
infinitive		ἐρεύσειν			ἐρεύσεσθαι
participle	m	ἐρεύσων			ἐρευσόμενος
	f	ἐρεύσουσᾰ			ἐρευσομένη
	n	ἐρεῦσον			ἐρευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἤρευσᾰ, ἠρευσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤρευσᾰ	ἤρευσᾰς	ἤρευσε(ν)	ἠρεύσᾰτον	ἠρευσᾰ́την	ἠρεύσᾰμεν	ἠρεύσᾰτε	ἤρευσᾰν
	subjunctive	ἐρεύσω	ἐρεύσῃς	ἐρεύσῃ	ἐρεύσητον	ἐρεύσητον	ἐρεύσωμεν	ἐρεύσητε	ἐρεύσωσῐ(ν)
	optative	ἐρεύσαιμῐ	ἐρεύσειᾰς / ἐρεύσαις	ἐρεύσειε(ν) / ἐρεύσαι	ἐρεύσαιτον	ἐρευσαίτην	ἐρεύσαιμεν	ἐρεύσαιτε	ἐρεύσειᾰν / ἐρεύσαιεν
	imperative		ἔρευσον	ἐρευσᾰ́τω	ἐρεύσᾰτον	ἐρευσᾰ́των		ἐρεύσᾰτε	ἐρευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἠρευσᾰ́μην	ἠρεύσω	ἠρεύσᾰτο	ἠρεύσᾰσθον	ἠρευσᾰ́σθην	ἠρευσᾰ́μεθᾰ	ἠρεύσᾰσθε	ἠρεύσᾰντο
	subjunctive	ἐρεύσωμαι	ἐρεύσῃ	ἐρεύσηται	ἐρεύσησθον	ἐρεύσησθον	ἐρευσώμεθᾰ	ἐρεύσησθε	ἐρεύσωνται
	optative	ἐρευσαίμην	ἐρεύσαιο	ἐρεύσαιτο	ἐρεύσαισθον	ἐρευσαίσθην	ἐρευσαίμεθᾰ	ἐρεύσαισθε	ἐρεύσαιντο
	imperative		ἔρευσαι	ἐρευσᾰ́σθω	ἐρεύσᾰσθον	ἐρευσᾰ́σθων		ἐρεύσᾰσθε	ἐρευσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐρεῦσαι			ἐρεύσᾰσθαι
participle	m	ἐρεύσᾱς			ἐρευσᾰ́μενος
	f	ἐρεύσᾱσᾰ			ἐρευσᾰμένη
	n	ἐρεῦσᾰν			ἐρευσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

δῐέρῠθρος (dĭérŭthros)
ἐνέρῠθρος (enérŭthros)
ἐξέρῠθρος (exérŭthros)
ἐρευθόω (ereuthóō)
ἐρῠθρᾰ́δῐον (erŭthrắdĭon)
ἐρῠθραίνομαι (erŭthraínomai)
ἐρῠθραίνω (erŭthraínō)
ἐρῠθραῖος (erŭthraîos)
ἐρῠθρᾰνός (erŭthrănós)
ἐρῠ́θρημᾰ (erŭ́thrēmă)
ἐρῠθρῐ́ᾱς (erŭthrĭ́ās)
ἐρῠθρῖνος (erŭthrînos)
ἐρῠθρῐ́ς (erŭthrĭ́s)
ἐρῠθροβᾰφής (erŭthrobăphḗs)
ἐρῠθρόβωλος (erŭthróbōlos)
ἐρῠθρόγρᾰμμος (erŭthrógrămmos)
ἐρῠθροδᾰ́κτῠλος (erŭthrodắktŭlos)
ἐρῠθρόδᾰνον (erŭthródănon)
ἐρῠθροειδής (erŭthroeidḗs)
ἐρῠθροκᾰ́ρδῐος (erŭthrokắrdĭos)
ἐρῠθροκομῐ́ς (erŭthrokomĭ́s)
ἐρῠθρόλευκος (erŭthróleukos)
ἐρῠθρομέλᾱς (erŭthromélās)
ἐρῠθρόνῐον (erŭthrónĭon)
ἐρῠθρόξᾰνθος (erŭthróxănthos)
ἐρῠθροποίκῐλος (erŭthropoíkĭlos)
ἐρῠθρόπους (erŭthrópous)
ἐρῠθροπρόσωπος (erŭthroprósōpos)
ἐρυθρός (eruthrós)
ἐρῠθρότης (erŭthrótēs)
ἐρῠθρόχλωρος (erŭthrókhlōros)
ἐρῠθρόχροος (erŭthrókhroos)
ἐρῠθρώδης (erŭthrṓdēs)
λευκέρῠθρος (leukérŭthros)
ῠ̔περέρῠθρος (hŭperérŭthros)
ῠ̔πέρῠθρος (hŭpérŭthros)

References

“ἐρεύθω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“ἐρεύθω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
ἐρεύθω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
“ἐρεύθω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
ἐρεύθω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
ἐρεύθω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 455
Rix, Helmut, editor (2001), Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 508