ἔγκειμαι

Ancient Greek

Etymology

From ἐν- (en-) +‎ κεῖμαι (keîmai). Serves as the passive of ἐντίθημι (entíthēmi).

Pronunciation

 

Verb

ἔγκειμαι • (énkeimai)

  1. to lie in, be wrapped in (clothes)
  2. to be involved in
  3. to press upon (an enemy)
  4. to be urgent
  5. to insist upon
  6. to be devoted to

Inflection

   Present: ἔγκειμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἔγκειμαι ἔγκεισαι ἔγκειται ἔγκεισθον ἔγκεισθον ἐγκείμεθα ἔγκεισθε ἔγκεινται
subjunctive ἐγκῶμαι ἐγκέῃ ἐγκέηται/ἔγκειται ἐγκέησθον ἐγκέησθον ἐγκώμεθᾰ ἐγκέησθε ἐγκέωνται/ἐγκείωνται
optative ἐγκοίμην ἐγκοῖο ἐγκοῖτο ἐγκοῖσθον ἐγκοίσθην ἐγκοίμεθᾰ ἐγκοῖσθε ἐγκοῖντο
imperative   ἔγκεισο ἐγκείσθω ἔγκεισθον ἐγκείσθων   ἔγκεισθον ἐγκείσθων
infinitive ἔγκεισθαι/ἐγκέεσθαι
participle m ἐγκείμενος
f ἐγκειμένη
n ἐγκείμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐνεκείμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐνεκείμην ἐνέκεισο ἐνέκειτο ἐνέκεισθον ἐνεκείσθην ἐνεκείμεθα ἐνέκεισθε ἐνέκειντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐγκείμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐγκείμην ἔγκεισο ἔγκειτο ἔγκεισθον ἐγκείσθην ἐγκείμεθα ἔγκεισθε ἔγκειντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐγκείσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐγκείσομαι ἐγκείσῃ / ἐγκείσει ἐγκείσεται ἐγκείσεσθον ἐγκείσεσθον ἐγκεισόμεθᾰ ἐγκείσεσθε ἐγκείσονται
optative ἐγκεισοίμην ἐγκείσοιο ἐγκείσοιτο ἐγκείσοισθον ἐγκεισοίσθην ἐγκεισοίμεθᾰ ἐγκείσοισθε ἐγκείσοιντο
middle
infinitive ἐγκείσεσθαι
participle m ἐγκεισόμενος
f ἐγκεισομένη
n ἐγκεισόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.