叫囂
Chinese
to call; to yell; to be called to call; to yell; to be called; to order |
clamour | ||
|---|---|---|---|
| trad. (叫囂) | 叫 | 囂 | |
| simp. (叫嚣) | 叫 | 嚣 | |
Pronunciation
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin: jiàoxiāo
- Zhuyin: ㄐㄧㄠˋ ㄒㄧㄠ
- Tongyong Pinyin: jiàosiao
- Wade–Giles: chiao4-hsiao1
- Yale: jyàu-syāu
- Gwoyeu Romatzyh: jiawshiau
- Palladius: цзяосяо (czjaosjao)
- Sinological IPA (key): /t͡ɕi̯ɑʊ̯⁵¹ ɕi̯ɑʊ̯⁵⁵/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: giu3 hiu1
- Yale: giu hīu
- Cantonese Pinyin: giu3 hiu1
- Guangdong Romanization: giu3 hiu1
- Sinological IPA (key): /kiːu̯³³ hiːu̯⁵⁵/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Southern Min
- (Hokkien: Xiamen, Quanzhou, Zhangzhou)
- Pe̍h-ōe-jī: kiàu-hiau
- Tâi-lô: kiàu-hiau
- Phofsit Daibuun: kiao'hiaw
- IPA (Xiamen, Zhangzhou): /kiau²¹⁻⁵³ hiau⁴⁴/
- IPA (Quanzhou): /kiau⁴¹⁻⁵⁵⁴ hiau³³/
- (Hokkien: Xiamen, Quanzhou, Zhangzhou)
Verb
叫囂
- (derogatory) to clamor; to raise a hue and cry