子房
Chinese
child; son; (noun suffix) child; son; (noun suffix); small thing; seed; egg; 1st earthly branch; 11 p.m.–1 a.m., midnight |
house | ||
|---|---|---|---|
| trad. (子房) | 子 | 房 | |
| simp. #(子房) | 子 | 房 | |
| anagram | 房子 | ||
Pronunciation
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin: zǐfáng
- Zhuyin: ㄗˇ ㄈㄤˊ
- Tongyong Pinyin: zǐhfáng
- Wade–Giles: tzŭ3-fang2
- Yale: dž-fáng
- Gwoyeu Romatzyh: tzyyfarng
- Palladius: цзыфан (czyfan)
- Sinological IPA (key): /t͡sz̩²¹⁴⁻²¹ fɑŋ³⁵/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: zi2 fong4-2
- Yale: jí fóng
- Cantonese Pinyin: dzi2 fong4-2
- Guangdong Romanization: ji2 fong4-2
- Sinological IPA (key): /t͡siː³⁵ fɔːŋ²¹⁻³⁵/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
Noun
子房
Proper noun
子房
- courtesy name of 張良 (Zhang Liang)
- 子房以蓋世之才,不爲伊尹、太公之謀,而特出于荊軻、聶政之計,以僥倖于不死,此圯上老人所爲深惜者也。 [Literary Chinese, trad.]
- From: c. 1060, Su Shi, 《留侯論》
- Zǐfáng yǐ gàishì zhī cái, bùwéi Yīyǐn, Tàigōng zhī móu, ér tè chūyú Jīngkē, Nièzhèng zhī jì, yǐ jiǎoxìng yú bùsǐ, cǐ yíshànglǎorén suǒwèi shēn xī zhě yě. [Pinyin]
- Zifang was a second-to-none talent. In scheming, he could measure up to Yi Yin and Taigong, but why did he belittle himself only to adopt the assassins' tricks? It was luck that he didn't get killed, which was exactly what the aged man on the bridge deeply pitied.
子房以盖世之才,不为伊尹、太公之谋,而特出于荆轲、聂政之计,以侥幸于不死,此圯上老人所为深惜者也。 [Literary Chinese, simp.]
Japanese
| Kanji in this term | |
|---|---|
| 子 | 房 |
| し Grade: 1 |
ぼう Grade: S |
| on'yomi | goon |