𑀅𑀁𑀕

Prakrit

Etymology

    Inherited from Sanskrit अङ्ग॑ (áṅga), from Proto-Indo-European *h₂eng-.

    Noun

    𑀅𑀁𑀕 (aṃgan (Devanagari अंग) [1][2]

    1. body
    2. limb

    Derived terms

    Descendants

    • Central Indo-Aryan:
      • Hindustani:
        • Hindi: आँग (āṅg), आँगा (āṅgā)
        • Urdu: آںگ (ā̃g), آںگَہ (ā̃ga)
    • Eastern Indo-Aryan:
      • Bengali-Assamese:
        • Assamese: আঙ্গ (aṅgo)
        • Bengali: আঙ (aṅ)
      • Bihari:
    • Insular Indo-Aryan:
    • Northern Indo-Aryan:
      • Central Pahari:
      • Eastern Pahari:
      • Western Pahari:
    • Northwestern Indo-Aryan:
      • Punjabi:
        Gurmukhi script: ਅੰਗ (aṅga)
        Shahmukhi script: اَنْگ (ang)
      • Sindhi:
        Arabic script: اڱُ, چَاڱُ
        Devanagari script: अङु, चाङु
    • Southern Indo-Aryan:
      • Konkani:
        Devanagari script: आंग (āṅga)
        Latin script: ang
        Kannada script: ಆಂಗ್ (āṅg)
      • Marathi: आँग (āĕṅga), अँगाविणे (aĕṅgāviṇe)
    • Western Indo-Aryan:
      • Gujarati: આઁગ (ām̐ga), આગવું (āgavũ), અઁગાઉ (am̐gāu)

    Extended with -𑀟- (-ḍa-):

    • Northern Indo-Aryan:
      • Central Pahari:
        • Garhwali: आँगड़ी (āṅgṛī)
        • Kumaoni: आङर (āṅar), आङड़ो (āṅṛo)
    • Western Indo-Aryan:

    Extended with -𑀮𑁆𑀮- (-lla-):

    • Western Indo-Aryan:
      • Gujarati: આંગલી (ā̃galī), આંગલું (ā̃galũ)

    References

    1. ^ Sheth, Hargovind Das T[rikamcand] (1923–1928) “अंग”, in पाइअ-सद्द-महण्णवो [pāia-sadda-mahaṇṇavo, Ocean of Prakrit words] (in Hindi), Calcutta: [Published by the Author], page 6.
    2. ^ Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “áṅga¹”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press, page 6