Arsin
German
Noun
Arsin n (strong, genitive Arsins, plural Arsine)
Declension
Declension of Arsin [neuter, strong]
Further reading
- “Arsin” in Duden online
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish آرسین (Arsin), from Ancient Greek Ἀρσινόη (Arsinóē).
Pronunciation
- IPA(key): /aɾ.sin/
Proper noun
Arsin
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Arsin | Arsinler |
| accusative | Arsin'i | Arsinleri |
| dative | Arsin'e | Arsinlere |
| locative | Arsin'de | Arsinlerde |
| ablative | Arsin'den | Arsinlerden |
| genitive | Arsin'in | Arsinlerin |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Arsin'im | Arsinlerim Arsin'lerim |
| senin (your) | Arsin'in | Arsinlerin Arsin'lerin |
| onun (his/her/its) | Arsin'i | Arsinleri Arsin'leri |
| bizim (our) | Arsin'imiz | Arsinlerimiz Arsin'lerimiz |
| sizin (your) | Arsin'iniz | Arsinleriniz Arsin'leriniz |
| onların (their) | Arsin'i Arsinleri Arsin'leri |
Arsinleri Arsin'leri |
Derived terms
- Arsinli