Beichtkind
German
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbaɪ̯çtˌkɪnt/
- Hyphenation: Beicht‧kind
Noun
Beichtkind n (strong, genitive Beichtkindes or Beichtkinds, plural Beichtkinder)
Declension
Declension of Beichtkind [neuter, strong]
Further reading
- “Beichtkind” in Duden online