Blindenführhund

German

Etymology

From Blind(er) +‎ -en- +‎ führ(en) +‎ Hund.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈblɪndn̩ˌfyːɐ̯hʊnt]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: Blin‧den‧führ‧hund

Noun

Blindenführhund m (strong, genitive Blindenführhundes or Blindenführhunds, plural Blindenführhunde)

  1. guide dog

Declension

Further reading