Fackel
German
Etymology
Inherited from Middle High German vackel, from Old High German faccala, fackala, fackila, fackula, fackla, from Proto-West Germanic *fakkulā (“torch”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfakəl/, [ˈfakl̩]
Audio: (file) - Hyphenation: Fa‧ckel
Noun
Fackel f (genitive Fackel, plural Fackeln)
Declension
Declension of Fackel [feminine]
Derived terms
- Abfackeleinrichtung
- abfackeln
- Abfackeln
- Aluminiumfackel
- Bodenfackel
- Brandfackel
- Dachfackel
- Eckfackel
- Fackel-Ingwer
- fackelähnlich
- Fackelbaum
- fackelbeleuchtet
- Fackelbrand
- Fackelbrennwinde
- Fackeldistel
- Fackelfeuer
- fackelfischen
- Fackelflamme
- Fackelgas
- Fackelhalter
- fackelig
- Fackelingwer
- Fackeljunge
- Fackelkopf
- Fackelkraut
- Fackellauf
- Fackelleuchter
- Fackellicht
- Fackellilie
- fackeln
- Fackelrohr
- fackelrot
- Fackelschein
- Fackelschuh
- Fackelsignal
- Fackelsystem
- Fackeltanz
- Fackelträger
- Fackelumzug
- Fackelwanderung
- Fackelzug
- Fackelzündung
- Gartenfackel
- Gasfackel
- Grillfackel
- Handfackel
- Heidefackel
- Himmelsfackel
- Hochfackel
- Holzfackel
- Kieferfackel
- Kienfackel
- Kopffackel
- Kriegsfackel
- lebende Fackel
- Lebensfackel
- Leuchtfackel
- Magnesiumfackel
- Pechfackel
- Petroleumfackel
- Plasmafackel
- Rauchfackel
- Signalfackel
- Solarfackel
- Sonnenfackel
- Sturmfackel
- Todesfackel
- Wachsfackel
- Warnfackel
Descendants
- → Bulgarian: факел (fakel), факла (fakla)
- → Danish: fakkel
- → Macedonian: факел (fakel)
- → Norwegian Bokmål: fakkel
- → Norwegian Nynorsk: fakkel
- → Russian: фа́кел (fákel)
- → Ukrainian: фа́кел (fákel)
Further reading
Pennsylvania German
Etymology
Noun
Fackel f (plural Fackle)
- torch
- bundle of straw for thatching