Feigenpirol
German
Etymology
From Feige (“fig”) + -n- + Pirol (“oriole”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfaɪ̯ɡn̩piˌʁoːl]
- Hyphenation: Fei‧gen‧pi‧rol
Noun
Feigenpirol m (strong, genitive Feigenpirols, plural Feigenpirole)
Declension
Declension of Feigenpirol [masculine, strong]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | ein | der | Feigenpirol | die | Feigenpirole |
| genitive | eines | des | Feigenpirols | der | Feigenpirole |
| dative | einem | dem | Feigenpirol | den | Feigenpirolen |
| accusative | einen | den | Feigenpirol | die | Feigenpirole |