Kindelein
German
Etymology
From
Kind
+
-e-
+
-lein
.
Pronunciation
IPA
(key)
:
/ˈkɪndəˌlaɪ̯n/
Audio
:
(file)
Hyphenation:
Kin‧de‧lein
Noun
Kindelein
n
(
strong
,
genitive
Kindeleins
,
plural
Kindelein
)
(
poetic
,
in standard prose obsolete
)
alternative form of
Kindlein
,
diminutive of
Kind
Declension
Declension of
Kindelein
[
neuter, strong
]
singular
plural
indef.
def.
noun
def.
noun
nominative
ein
das
Kindelein
die
Kindelein
genitive
eines
des
Kindeleins
der
Kindelein
dative
einem
dem
Kindelein
den
Kindelein
accusative
ein
das
Kindelein
die
Kindelein