Moschus

Translingual

Etymology

From Ancient Greek μόσχος (móskhos, musk).

Proper noun

Moschus m

  1. A taxonomic genus within the family Moschidae – musk deers.

Hypernyms

Hyponyms

Derived terms

References

German

Etymology

From Medieval Latin moschus, alternative form of muscus, from Ancient Greek μόσχος (móskhos), from Middle Persian [script needed] (mwšk' /⁠mušk⁠⁠/).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmɔʃʊs/
  • Audio:(file)

Noun

Moschus m (strong, genitive Moschus, no plural)

  1. musk

Declension

Derived terms

  • moschusartig
  • Moschusduft
  • Moschuskraut (moschatel)
  • Moschustier (musk deer)

Latin

Pronunciation

Proper noun

Moschus m sg (genitive Moschī); second declension

  1. a Roman cognomen
    • (Can we date this quote?), Lodovico Antonio Muratori, Novus thesaurus veterum inscriptionum in praecipuis earumdem collectionibus hactenus praetermissarum, volume 1, Milan, published 1739, inscription no. 5, page 477:
      C. IVLIVS. DORYPHORVS / ET. L. TERENTIVS. PHILETVS / ET. TERENTIA. MOSCHIS / PORTICVM. TECTVM. D. D / PERMISSV. L. TERENTII. MOSCHI
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

Second-declension noun, singular only.

singular
nominative Moschus
genitive Moschī
dative Moschō
accusative Moschum
ablative Moschō
vocative Mosche

Adjective

Moschus (feminine Moscha, neuter Moschum); first/second-declension adjective

  1. Moschian (of or belonging to the Moschi)

Declension

First/second-declension adjective.

References