Ordensgeneral
German
Etymology
Orden (“(religious) order”) + -s- (“general”) + General
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔʁ.dn̩s.ɡe.nəˌʁaːl/
- Hyphenation: Or‧dens‧ge‧ne‧ral
Noun
Ordensgeneral m (strong, genitive Ordensgenerals, plural Ordensgenerale or Ordensgeneräle)
- (Roman Catholicism) superior general
- Synonym: Generalsuperior
Declension
Declension of Ordensgeneral [masculine, strong]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | ein | der | Ordensgeneral | die | Ordensgenerale, Ordensgeneräle |
| genitive | eines | des | Ordensgenerals | der | Ordensgenerale, Ordensgeneräle |
| dative | einem | dem | Ordensgeneral | den | Ordensgeneralen, Ordensgenerälen |
| accusative | einen | den | Ordensgeneral | die | Ordensgenerale, Ordensgeneräle |
Further reading
- “Ordensgeneral” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache