Rückumschlag
German
Etymology
From rück- (“back-”) + Umschlag (“envelope”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʁʏkˌʊmʃlaːk/, [ˈʁʏkʰˌʔʊmʃlaːkʰ]
- Hyphenation: Rück‧um‧schlag
Noun
Rückumschlag m (strong, genitive Rückumschlages or Rückumschlags, plural Rückumschläge)
Declension
Declension of Rückumschlag [masculine, strong]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | ein | der | Rückumschlag | die | Rückumschläge |
| genitive | eines | des | Rückumschlages, Rückumschlags | der | Rückumschläge |
| dative | einem | dem | Rückumschlag, Rückumschlage1 | den | Rückumschlägen |
| accusative | einen | den | Rückumschlag | die | Rückumschläge |
1Now rare, see notes.
Further reading
- “Rückumschlag” in Duden online