Reconstruction:Old Dutch/hangon
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *hangēn.
Verb
*hangon
Inflection
Conjugation of *hangon (weak class 2)
| infinitive | *hangon | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *hango, *hangon | *hangoda |
| 2nd person singular | *hangos | *hangodos |
| 3rd person singular | *hangot | *hangoda |
| 1st person plural | *hangon | *hangodon |
| 2nd person plural | *hangot | *hangodot |
| 3rd person plural | *hangont | *hangodon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *hange | *hangodi |
| 2nd person singular | *hangis | *hangodis |
| 3rd person singular | *hange | *hangodi |
| 1st person plural | *hangin | *hangodin |
| 2nd person plural | *hangit | *hangodit |
| 3rd person plural | *hangin | *hangodin |
| imperative | present | |
| singular | *hango | |
| plural | *hangot | |
| participle | present | past |
| *hangondi | *hangot, *gihangot | |