Reconstruction:Proto-West Germanic/hangēn
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *hangāną. Equivalent to *hą̄han (“to hang”) + *-ēn.
Verb
*hangēn
Inflection
| Class 3 weak | ||
|---|---|---|
| Infinitive | *hangēn | |
| 1st sg. past | *hang?dā | |
| Infinitive | *hangēn | |
| Genitive infin. | *hangēnijas | |
| Dative infin. | *hangēnijē | |
| Instrum. infin. | *hangēniju | |
| Indicative | Present | Past |
| 1st singular | *hangē | *hang?dā |
| 2nd singular | *hangēs | *hang?dēs, *hang?dēs |
| 3rd singular | *hangēþ | *hang?dē, *hang?dā |
| 1st plural | *hangēm | *hang?dum |
| 2nd plural | *hangēþ | *hang?dud |
| 3rd plural | *hangēnþ | *hang?dun |
| Subjunctive | Present | Past |
| 1st singular | *hangē | *hang?dī |
| 2nd singular | *hangēs | *hang?dī |
| 3rd singular | *hangē | *hang?dī |
| 1st plural | *hangēm | *hang?dīm |
| 2nd plural | *hangēþ | *hang?dīd |
| 3rd plural | *hangēn | *hang?dīn |
| Imperative | Present | |
| Singular | *hangē | |
| Plural | *hangēþ | |
| Present | Past | |
| Participle | *hangēndī | *hang?d |
Descendants
- Old English: hangian, hongian
- Old Frisian: hangia, hongia
- Old Saxon: hangon
- Old Dutch: *hangon
- Old High German: hangēn
References
- ^ “hing, v., n.”, in The Dictionary of the Scots Language, Edinburgh: Scottish Language Dictionaries, 2004–present, →OCLC: “The form hangit is from the pr. stem hang, Mid.Eng. hangen, in O.Sc. referring gen. only to judicial hanging.”