Reconstruction:Proto-Celtic/braxsman
Proto-Celtic
Etymology
From *brag-, a root also seen in *bragyeti (“to fart”), suffixed with *-sman (verbal noun suffix).
Noun
*braxsman n[1]
Inflection
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | *braxsman | *braxsmane? | *braxsmana |
| vocative | *braxsman | *braxsmane? | *braxsmana |
| accusative | *braxsman | *braxsmane? | *braxsmana |
| genitive | *braxsmens | *braxsmenous? | *braxsmenom |
| dative | *braxsmenei | *braxsmembom | *braxsmembos |
| locative | *braxsmen(i) | *? | *? |
| instrumental | *braxsmenei | *braxsmembim | *braxsmembis |
Descendants
- Proto-Brythonic: *bramm
- Middle Irish: broimm
References
- ^ Matasović, Ranko (2009) “*braxsman-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, page 75