Reconstruction:Proto-Germanic/blikōną
Proto-Germanic
Etymology
From *blikǭ (“shine”) + *-ōną.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbli.kɔː.nɑ̃/
Verb
*blikōną
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *blikō | *blikǭ | — | *blikōi | ? | |
| 2nd singular | *blikōsi | *blikōs | *blikō | *blikōsai | *blikōsau | |
| 3rd singular | *blikōþi | *blikō | *blikōþau | *blikōþai | *blikōþau | |
| 1st dual | *blikōs | *blikōw | — | — | — | |
| 2nd dual | *blikōþiz | *blikōþiz | *blikōþiz | — | — | |
| 1st plural | *blikōmaz | *blikōm | — | *blikōnþai | *blikōnþau | |
| 2nd plural | *blikōþ | *blikōþ | *blikōþ | *blikōnþai | *blikōnþau | |
| 3rd plural | *blikōnþi | *blikōn | *blikōnþau | *blikōnþai | *blikōnþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *blikōdǭ | *blikōdēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *blikōdēz | *blikōdēdīz | ||||
| 3rd singular | *blikōdē | *blikōdēdī | ||||
| 1st dual | *blikōdēdū | *blikōdēdīw | ||||
| 2nd dual | *blikōdēdudiz | *blikōdēdīdiz | ||||
| 1st plural | *blikōdēdum | *blikōdēdīm | ||||
| 2nd plural | *blikōdēdud | *blikōdēdīd | ||||
| 3rd plural | *blikōdēdun | *blikōdēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *blikōndz | *blikōdaz | ||||
Related terms
Descendants
- Proto-West Germanic: *blikōn
- Old English: blician
- Middle English: bliken
- Old English: blician
- Old Norse: blika
- Icelandic: blika
References
- ^ Vladimir Orel (2003) “*ƀlikōjanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 49