Reconstruction:Proto-Germanic/blīkaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *bʰleyǵ- (“to shine”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbliː.kɑ.nɑ̃/
Verb
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *blīkō | *blīkaų | — | *blīkai | ? | |
| 2nd singular | *blīkizi | *blīkaiz | *blīk | *blīkazai | *blīkaizau | |
| 3rd singular | *blīkidi | *blīkai | *blīkadau | *blīkadai | *blīkaidau | |
| 1st dual | *blīkōz | *blīkaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *blīkadiz | *blīkaidiz | *blīkadiz | — | — | |
| 1st plural | *blīkamaz | *blīkaim | — | *blīkandai | *blīkaindau | |
| 2nd plural | *blīkid | *blīkaid | *blīkid | *blīkandai | *blīkaindau | |
| 3rd plural | *blīkandi | *blīkain | *blīkandau | *blīkandai | *blīkaindau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *blaik | *blikį̄ | ||||
| 2nd singular | *blaiht | *blikīz | ||||
| 3rd singular | *blaik | *blikī | ||||
| 1st dual | *blikū | *blikīw | ||||
| 2nd dual | *blikudiz | *blikīdiz | ||||
| 1st plural | *blikum | *blikīm | ||||
| 2nd plural | *blikud | *blikīd | ||||
| 3rd plural | *blikun | *blikīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *blīkandz | *blikanaz | ||||
Derived terms
- *blīkatjaną
Related terms
Descendants
- Proto-West Germanic: *blīkan
- Old Norse: blíkja, blika
- Icelandic: blíkja
- Swedish: blika
References
- ↑ 1.0 1.1 Kroonen, Guus (2013) “*blīkan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 69
- ^ Vladimir Orel (2003) “*blīkanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 49