Reconstruction:Proto-Germanic/waiþijô
Proto-Germanic
Etymology
From *waiþijaną (“to hunt”) + *-jô.
Noun
*waiþijô m
Inflection
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | *waiþijô | *waiþijaniz |
| vocative | *waiþijô | *waiþijaniz |
| accusative | *waiþijanų | *waiþijanunz |
| genitive | *waiþijiniz | *waiþijanǫ̂ |
| dative | *waiþijini | *waiþijammaz |
| instrumental | *waiþijinē | *waiþijammiz |
Related terms
- *waiþiz
- *waiþijaną
- *waiþanjaną
- *waiþō
Descendants
- Proto-West Germanic: *waiþijō
- Old English: *wǣþa
- ⇒ Old English: herewǣþa
- Old English: *wǣþa
- Gothic: 𐍅𐌰𐌹𐌸𐌾𐌰 (waiþja)