Reconstruction:Proto-Germanic/wainōną
Proto-Germanic
Etymology
From *wai (“woe! (expression of anguish)”) + *-inōną (“verbal suffix”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwɑi̯.nɔː.nɑ̃/
Verb
*wainōną
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *wainō | *wainǭ | — | *wainōi | ? | |
| 2nd singular | *wainōsi | *wainōs | *wainō | *wainōsai | *wainōsau | |
| 3rd singular | *wainōþi | *wainō | *wainōþau | *wainōþai | *wainōþau | |
| 1st dual | *wainōs | *wainōw | — | — | — | |
| 2nd dual | *wainōþiz | *wainōþiz | *wainōþiz | — | — | |
| 1st plural | *wainōmaz | *wainōm | — | *wainōnþai | *wainōnþau | |
| 2nd plural | *wainōþ | *wainōþ | *wainōþ | *wainōnþai | *wainōnþau | |
| 3rd plural | *wainōnþi | *wainōn | *wainōnþau | *wainōnþai | *wainōnþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *wainōdǭ | *wainōdēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *wainōdēz | *wainōdēdīz | ||||
| 3rd singular | *wainōdē | *wainōdēdī | ||||
| 1st dual | *wainōdēdū | *wainōdēdīw | ||||
| 2nd dual | *wainōdēdudiz | *wainōdēdīdiz | ||||
| 1st plural | *wainōdēdum | *wainōdēdīm | ||||
| 2nd plural | *wainōdēdud | *wainōdēdīd | ||||
| 3rd plural | *wainōdēdun | *wainōdēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *wainōndz | *wainōdaz | ||||
Synonyms
Derived terms
Related terms
Descendants
- Proto-West Germanic: *wainōn
- Old Norse: veina
References
- ^ Kroonen, Guus (2013) “*wainaga-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 567: “*wainōn-”