Reconstruction:Proto-West Germanic/dili
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *dilī.
Noun
*dili m
Inflection
| ī/jō-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *dili | |
| Genitive | *dilljā | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *dili | *dilljō |
| Accusative | *dilljā | *dilljā |
| Genitive | *dilljā | *dilljō |
| Dative | *dilljē | *dilljōm, *dilljum |
| Instrumental | *dillju | *dilljōm, *dilljum |
Alternative reconstructions
- *dellī[1]
Descendants
- Old English: dile, dyle
- Old Frisian: *dille
- West Frisian: dille
- Old Saxon: dilli
- Old Dutch: *dilli
- Old High German: tilli, tilla
References
- ^ Friedrich Kluge (1989) “Dill”, in Elmar Seebold, editor, Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache [Etymological Dictionary of the German Language] (in German), 22nd edition, Berlin: Walter de Gruyter, →ISBN, page 144: “wg. *delja-”