Rinderbraten

German

Etymology

Rind (bovine animal, cattle) +‎ Braten (roast)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʁɪndɐˌbʁaːtn̩/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: Rin‧der‧bra‧ten
  • Rhymes: -aːtn̩

Noun

Rinderbraten m (strong, genitive Rinderbratens, plural Rinderbraten)

  1. roast beef
    Synonym: Rindsbraten

Declension

See also

  • Tafelspitz