German
Etymology
From verkünden (“to pronounce”) + -er.
Pronunciation
- IPA(key): [fɛɐ̯ˈkʏndɐ]
- Hyphenation: Ver‧kün‧der
Noun
Verkünder m (strong, genitive Verkünders, plural Verkünder, feminine Verkünderin)
- agent noun of verkünden
Declension
Declension of Verkünder [masculine, strong]