Verurteiler
German
Etymology
From verurteilen (“to condemn”) + -er.
Pronunciation
- IPA(key): [fɐˈʔuːɐ̯taɪ̯lɐ]
- Hyphenation: Ver‧ur‧tei‧ler
Noun
Verurteiler m (strong, genitive Verurteilers, plural Verurteiler, feminine Verurteilerin)
- agent noun of verurteilen