Wegwerfer
German
Etymology
From wegwerfen (“to throw away; to discard”).
Noun
Wegwerfer m (strong, genitive Wegwerfers, plural Wegwerfer, feminine Wegwerferin)
- agent noun of wegwerfen
- Synonym: Wegschmeißer
From wegwerfen (“to throw away; to discard”).
Wegwerfer m (strong, genitive Wegwerfers, plural Wegwerfer, feminine Wegwerferin)