abade

See also: abadé

English

Noun

abade

  1. Obsolete form of abode.

Verb

abade

  1. Obsolete form of abode.

Anagrams

Basque

Etymology

Borrowed from Spanish abad.

Pronunciation

  • IPA(key): /abade/ [a.β̞a.ð̞e]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ade, -e
  • Hyphenation: a‧ba‧de

Noun

abade anim

  1. abbot
  2. (Biscayan) priest

Declension

Declension of abade (animate, ending in vowel)
indefinite singular plural
absolutive abade abadea abadeak
ergative abadek abadeak abadeek
dative abaderi abadeari abadeei
genitive abaderen abadearen abadeen
comitative abaderekin abadearekin abadeekin
causative abaderengatik abadearengatik abadeengatik
benefactive abaderentzat abadearentzat abadeentzat
instrumental abadez abadeaz abadeez
inessive abaderengan abadearengan abadeengan
locative
allative abaderengana abadearengana abadeengana
terminative abaderenganaino abadearenganaino abadeenganaino
directive abaderenganantz abadearenganantz abadeenganantz
destinative abaderenganako abadearenganako abadeenganako
ablative abaderengandik abadearengandik abadeengandik
partitive abaderik
prolative abadetzat

Derived terms

Further reading

  • abade”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy] (in Basque), Euskaltzaindia [Royal Academy of the Basque Language]
  • abade”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005

French

Pronunciation

Verb

abade

  1. inflection of abader:
    1. first/third-person singular present indicative/subjunctive
    2. second-person singular imperative

Galician

Etymology

From Old Galician-Portuguese abade, from Latin abbātem, accusative singular of abbās (abbot), from Ancient Greek ἀββᾶς (abbâs, father), from Aramaic אבא (’abbā, father).

Pronunciation

  • IPA(key): /aˈbade/ [aˈβ̞a.ð̞ɪ]
  • Rhymes: -ade
  • Hyphenation: a‧ba‧de

Noun

abade m (plural abades, feminine abadesa, feminine plural abadesas)

  1. abbot

Noun

abade m (plural abades)

  1. parish priest
    Synonyms: crego, cura

References

Further reading

Isoko

Noun

abade (plural ebade)

  1. dated spelling of abadị

Lithuanian

Pronunciation

Noun

abadè

  1. locative singular of ãbadas (rim)

Noun

ãbade

  1. vocative singular of ãbadas (rim)

Middle Scots

Alternative forms

Etymology

Inherited from Middle English abad / abod,

Noun

abade (uncountable)

  1. abiding, abode, delay, stay
  2. (chiefly in rhyming phrases) without delay

References

Old Galician-Portuguese

Etymology

Inherited from Latin abbātem, accusative singular of abbās (abbot), from Ancient Greek ἀββᾶς (abbâs), from Aramaic אבא (’abbā, father).

Pronunciation

  • IPA(key): /aˈba.de/

Noun

abade m (plural abades)

  1. abbot (superior or head of an abbey or monastery)

Descendants

  • Galician: abade
  • Portuguese: abade

Portuguese

Alternative forms

Etymology

Inherited from Old Galician-Portuguese abade, from Latin abbātem (abbot), from Ancient Greek ἀββᾶς (abbâs, father), from Aramaic אבא (’abbā, father).

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /aˈba.d͡ʒi/
    • (Southern Brazil) IPA(key): /aˈba.de/
  • (Portugal) IPA(key): /ɐˈba.dɨ/ [ɐˈβa.ðɨ]

  • (Northeast Brazil) IPA(key): /a.ˈba.di/
  • Rhymes: (Brazil) -ad͡ʒi, (Portugal) -adɨ
  • Hyphenation: a‧ba‧de

Noun

abade m (plural abades, feminine abadessa, feminine plural abadessas)

  1. abbot (superior or head of an abbey or monastery)