adaequatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adaequō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.dae̯ˈkʷaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.d̪eˈkʷaː.t̪us]
Participle
adaequātus (feminine adaequāta, neuter adaequātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adaequātus | adaequāta | adaequātum | adaequātī | adaequātae | adaequāta | |
| genitive | adaequātī | adaequātae | adaequātī | adaequātōrum | adaequātārum | adaequātōrum | |
| dative | adaequātō | adaequātae | adaequātō | adaequātīs | |||
| accusative | adaequātum | adaequātam | adaequātum | adaequātōs | adaequātās | adaequāta | |
| ablative | adaequātō | adaequātā | adaequātō | adaequātīs | |||
| vocative | adaequāte | adaequāta | adaequātum | adaequātī | adaequātae | adaequāta | |