afhöfða

Icelandic

Etymology

From af- (off) +‎ höfuð (head).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈaf.hœvða]

Verb

afhöfða (weak verb, third-person singular past indicative afhöfðaði, supine afhöfðað)

  1. to behead, decapitate (remove the head of)
    Synonyms: afhausa, hálshöggva

Conjugation

afhöfða – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur afhöfða
supine sagnbót afhöfðað
present participle
afhöfðandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég afhöfða afhöfðaði afhöfði afhöfðaði
þú afhöfðar afhöfðaðir afhöfðir afhöfðaðir
hann, hún, það afhöfðar afhöfðaði afhöfði afhöfðaði
plural við afhöfðum afhöfðuðum afhöfðum afhöfðuðum
þið afhöfðið afhöfðuðuð afhöfðið afhöfðuðuð
þeir, þær, þau afhöfða afhöfðuðu afhöfði afhöfðuðu
imperative boðháttur
singular þú afhöfða (þú), afhöfðaðu
plural þið afhöfðið (þið), afhöfðiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
afhöfðast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að afhöfðast
supine sagnbót afhöfðast
present participle
afhöfðandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég afhöfðast afhöfðaðist afhöfðist afhöfðaðist
þú afhöfðast afhöfðaðist afhöfðist afhöfðaðist
hann, hún, það afhöfðast afhöfðaðist afhöfðist afhöfðaðist
plural við afhöfðumst afhöfðuðumst afhöfðumst afhöfðuðumst
þið afhöfðist afhöfðuðust afhöfðist afhöfðuðust
þeir, þær, þau afhöfðast afhöfðuðust afhöfðist afhöfðuðust
imperative boðháttur
singular þú afhöfðast (þú), afhöfðastu
plural þið afhöfðist (þið), afhöfðisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
afhöfðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
afhöfðaður afhöfðuð afhöfðað afhöfðaðir afhöfðaðar afhöfðuð
accusative
(þolfall)
afhöfðaðan afhöfðaða afhöfðað afhöfðaða afhöfðaðar afhöfðuð
dative
(þágufall)
afhöfðuðum afhöfðaðri afhöfðuðu afhöfðuðum afhöfðuðum afhöfðuðum
genitive
(eignarfall)
afhöfðaðs afhöfðaðrar afhöfðaðs afhöfðaðra afhöfðaðra afhöfðaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
afhöfðaði afhöfðaða afhöfðaða afhöfðuðu afhöfðuðu afhöfðuðu
accusative
(þolfall)
afhöfðaða afhöfðuðu afhöfðaða afhöfðuðu afhöfðuðu afhöfðuðu
dative
(þágufall)
afhöfðaða afhöfðuðu afhöfðaða afhöfðuðu afhöfðuðu afhöfðuðu
genitive
(eignarfall)
afhöfðaða afhöfðuðu afhöfðaða afhöfðuðu afhöfðuðu afhöfðuðu