agreujar
Catalan
Etymology
Inherited from Vulgar Latin *aggreviāre, *aggraviāre, variant form(s) of Latin aggravō. Equivalent to a- + greu + -jar.
Pronunciation
Verb
agreujar (first-person singular present agreujo, first-person singular preterite agreugí, past participle agreujat); root stress: (Central, Valencia, Balearic) /e/
- (transitive) to aggravate, to worsen
- (pronominal) to worsen (get worse)
- (transitive) to insult, to affront
Conjugation
Conjugation of agreujar (first conjugation, j-g alternation)
Synonyms
- (worsen): empitjorar
Derived terms
Further reading
- “agreujar”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “agreujar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
- “agreujar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “agreujar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.