ameritar
Asturian
Alternative forms
Etymology
From Latin meritāre, from meritus.
Pronunciation
- IPA(key): /ameɾiˈtaɾ/ [a.me.ɾiˈt̪aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧me‧ri‧tar
Verb
ameritar (first-person singular indicative present amerito, past participle ameritáu)
Conjugation
Conjugation of ameritar
| infinitive | ameritar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | ameritando | ||||||
| past participle | m ameritáu, f ameritada, n ameritao, m pl ameritaos, f pl ameritaes | ||||||
| person | first singular yo |
second singular tu |
third singular él/elli |
first plural nosotros/nós |
second plural vosotros/vós |
third plural ellos | |
| indicative | present | amerito | amerites | amerita | ameritamos | ameritáis | ameriten |
| imperfect | ameritaba | ameritabes | ameritaba | ameritábemos, ameritábamos | ameritabeis, ameritabais | ameritaben | |
| preterite | amerité | ameritasti, ameritesti | ameritó | ameritemos | ameritastis, ameritestis | ameritaron | |
| pluperfect | ameritare, ameritara | ameritares, ameritaras | ameritare, ameritara | ameritáremos, ameritáramos | ameritareis, ameritarais | ameritaren, ameritaran | |
| future | ameritaré | ameritarás | ameritará | ameritaremos | ameritaréis | ameritarán | |
| conditional | ameritaría | ameritaríes | ameritaría | ameritaríemos, ameritaríamos | ameritaríeis, ameritaríais | ameritaríen | |
| subjunctive | present | amerite | amerites, ameritas | amerite | ameritemos | ameritéis | ameriten, ameritan |
| imperfect | ameritare, ameritara | ameritares, ameritaras | ameritare, ameritara | ameritáremos, ameritáramos | ameritareis, ameritarais | ameritaren, ameritaran | |
| imperative | — | amerita | — | — | ameritái | — | |
References
- “ameritar” in Diccionario general de la lengua asturiana. Xosé Lluis García Arias. →ISBN.
Spanish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ameɾiˈtaɾ/ [a.me.ɾiˈt̪aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧me‧ri‧tar
Verb
ameritar (first-person singular present amerito, first-person singular preterite amerité, past participle ameritado)
- (Latin America) to merit, to deserve
Conjugation
Conjugation of ameritar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of ameritar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive ameritar | dative | ameritarme | ameritarte | ameritarle, ameritarse | ameritarnos | ameritaros | ameritarles, ameritarse |
| accusative | ameritarme | ameritarte | ameritarlo, ameritarla, ameritarse | ameritarnos | ameritaros | ameritarlos, ameritarlas, ameritarse | |
| with gerund ameritando | dative | ameritándome | ameritándote | ameritándole, ameritándose | ameritándonos | ameritándoos | ameritándoles, ameritándose |
| accusative | ameritándome | ameritándote | ameritándolo, ameritándola, ameritándose | ameritándonos | ameritándoos | ameritándolos, ameritándolas, ameritándose | |
| with informal second-person singular tú imperative amerita | dative | amerítame | amerítate | amerítale | amerítanos | not used | amerítales |
| accusative | amerítame | amerítate | amerítalo, amerítala | amerítanos | not used | amerítalos, amerítalas | |
| with informal second-person singular vos imperative ameritá | dative | ameritame | ameritate | ameritale | ameritanos | not used | ameritales |
| accusative | ameritame | ameritate | ameritalo, ameritala | ameritanos | not used | ameritalos, ameritalas | |
| with formal second-person singular imperative amerite | dative | ameríteme | not used | amerítele, amerítese | amerítenos | not used | ameríteles |
| accusative | ameríteme | not used | amerítelo, amerítela, amerítese | amerítenos | not used | amerítelos, amerítelas | |
| with first-person plural imperative ameritemos | dative | not used | ameritémoste | ameritémosle | ameritémonos | ameritémoos | ameritémosles |
| accusative | not used | ameritémoste | ameritémoslo, ameritémosla | ameritémonos | ameritémoos | ameritémoslos, ameritémoslas | |
| with informal second-person plural imperative ameritad | dative | ameritadme | not used | ameritadle | ameritadnos | ameritaos | ameritadles |
| accusative | ameritadme | not used | ameritadlo, ameritadla | ameritadnos | ameritaos | ameritadlos, ameritadlas | |
| with formal second-person plural imperative ameriten | dative | amerítenme | not used | amerítenle | amerítennos | not used | amerítenles, amerítense |
| accusative | amerítenme | not used | amerítenlo, amerítenla | amerítennos | not used | amerítenlos, amerítenlas, amerítense | |
Further reading
- “ameritar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024